Bu araştırmanın amacı voleybol antrenörlerinin mesleki öz yeterlik düzeylerinin bazı demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Araştırma konusu, nicel araştırma yöntemlerinden, betimleyici araştırma deseninde incelenmiştir. Araştırma kapsamında ulaşılabilen 120 voleybol antrenörünün (34 kadın (%28,3) ve 86 erkek (%71,7) mesleki öz yeterlik düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Koçak ve Güven (2018) tarafından geliştirilen Voleybol Antrenörü Mesleki Öz Yeterlik Ölçeği (VAMYÖ) kullanılmıştır. Ayrıca demografik özelliklerin belirlenmesine yönelik araştırmacılar tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Uygulamaya geçilmeden önce VAMYÖ’ nün kullanımına ilişkin izin, ilgili bilim insanlarından yazılı olarak alınmıştır. Araştırmaya başlamadan önce etik kurul raporu alınmıştır. Ölçekler, elektronik ortamda hazırlanarak, sosyal medya ve/veya e-mail iletişim kanalları vasıtasıyla ulaşılabilen voleybol antrenörlerine iletilmiştir. Verilerin analizi için SPSS 20.0 paket programı kullanılmıştır. Çalışmada yer alan kategorik veriler frekans ve yüzde ile sürekli veriler ortalama ve standart sapma ile ifade edildi. Veriler normal dağılım açısından Kolmogorov-Smirnov ve dağılım grafikleri ile incelendi. Sürekli verilerin iki grup arasında karşılaştırılmasında Mann-Whitney U testi, ikiden fazla grubun karşılaştırılmasında Kruskal-Wallis testi kullanıldı. Post-hoc analizler Bonferroni düzeltmesi kullanılarak Mann-Whitney U testi ile yapıldı. Hata payı 0,05 plarak kabul edilmiştir. Sonuç olarak, voleybol antrenörlerinin mesleki öz yeterlik ölçeği toplam puanlarında antrenörlük kademesine göre anlamlı bir fark ortaya çıktığı; cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, antrenör belgesi edinme yolu, antrenörlük deneyimi ve mesleki durumu değişkenlerine göre ise anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Antrenörlerin öz yeterlik algılarının incelenmesi, onların daha fazla yeterliğe sahip olmalarına inanmalarını ve dolayısıyla daha fazla mesleki eğitime ihtiyaçları olabileceğini anlamalarına izin verir. Ayrıca bu konuda yapılan çalışmalar hem başarılı sporcular yetiştirmek hem de antrenör eğitim programları geliştirmek için faydalı bilgiler sağlar.

No abstract

This study aims to determine the future expectation of university students studying in the field of sports sciences and to examine how it affects their attitudes toward brain migration. The "Brain Migration Scale", developed by Öncü et al. (2018), was used to evaluate the attitude toward brain migration, and the "Future Expectation Scale", developed by Şimşek (2012), was used to measure the future expectation of the students. The approval of the ethics committee was obtained for the study. This program data was collected by applying Sports in different universities with Sports Management program in Istanbul. 299 students responded to the survey questions via the google form link. The data were analyzed with SPSS 25.0 package program. It was determined that the data showed normal distribution. Multiple regression analysis and Pearson Product-Moment correlation tests were applied to the research data. According to the results of the research, it was found that there are significant and positive relationships between the participants' attitudes towards brain migration and their personal and professional future expectations, educational, economic, and total future expectations. On the other hand, it has been determined that there is no significant relationship between students' attitudes toward brain migration and their expectations for a social future. When looking at the impact force, it was seen that students' economic future expectation was more effective in predicting the attitude toward brain migration than their future expectation of education. In this context, it is important to ensure economic stability and improve working conditions in our country.

This study aims to examine the relationship between the reputation of sports team perceived by university students and their psychological commitment to their teams and to determine whether these two variables differ according to variables such as gender, age, department of university, the status of membership to a fan union, and the team the students supported. This is a quantitative study utilizing descriptive scanning model. The population of the study consists of students studying in universities on the European Side of Istanbul, and the sample consists of 219 students contacted by the random selection method. The study applied personal information form prepared by the researcher, the Spectator-Based Sports Team Reputation Scale (SSTR), which was developed by Wonseok et al. (2015) and the Fan Psychological Commitment Scale (FPCS), which was developed by Matsuoka (2001) in order to collect data in the study. SPSS 20.0 software package was used for data analysis. The collected data were examined with Kolmogorov-Smirnov and distribution graphs in terms of normal distribution in addition to descriptive statistics. Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests were used to compare the data based on the number of variables. Post-hoc analyses were conducted by Mann-Whitney U test using Bonferroni correction and relationships between variables by Spearman’s correlation analysis. The prediction of the FPCS score by SSTR score was evaluated through linear regression analysis. The error margin was accepted as p < 0.05. A positive significant relationship was found between FPCS and SSTR variables perceived by university students according to the research results (p < 0.05). The results have strategic implications for managers who can evaluate the team reputation and the psychological commitment of the fan to the team in this context and encourage this for more fan participation.

No abstract