Gruzję, Ukrainę, Uzbekistan (oficjalnie wystąpił w 2005) i Mołdawię na szerokim tle toczących się wydarzeń politycznych. Po omówieniu historii powstawania organizacji autorka skupiła się na analizowaniu współpracy w ramach GU(U)AM, kwestii bezpieczeństwa, współzależności energetycznej członków organizacji od Rosji oraz podejmowanej przez GUAM dywersyfikacji surowców i środków transportu. Zastanawiając się, jaka będzie przyszłość tej organizacji, autorka dochodzi do wniosku, że podobnie jak do tej pory uzależniona będzie od polityki bezpieczeństwa energetycznego.

Transformation of the Armenian Community in Poland under the Influence of the Union with the Holly See The article is an outline of the problem and the introduction to further research on the process of Latinization of the rites of Polish Armenians. So far researchers have primarily underlined the influence of the Catholic Church on Polonization of Armenians. They indicated that the union between Armenian and Catholic churches accelerated the process of Catholization of Armenian settlers. However questions on what the Catholization process actually looked like, its course, and symptoms have remained mostly unanswered. The way the unification process was accomplished in 1630 by bishop Mikołaj Torosowicz, himself a rather controversial personality, accompanying conflicts and divisions in the initial period contributed to deepening the existing differences. The author is trying to find answers to several important questions, among the others of how the activity of the Papal College in Lvov and the convent of Armenian Benedictine nuns contributed to the rapproachement of both rites. How was Latinization reflected in Armenian rites (new services, prayers, and songs that emerged)? What were the new places of religious cult taken over or adopted by Armenians from the Roman Catholic Church? What role did the Armenian Synod in Lvov in 1689 play in the history of Armenian Catholic Church? How was the adoption of the church union by Armenians reflected in culture and arts (among the others in music, architecture, painting, miniature, and language)? Such information will enable to formulate initial conclusions of the influence of the Latin Church on religious and social life of Polish Armenians in the course of the 17th and 18th centuries. They will also allow to answer the question whether the adoption of the church union by Armenians really contributed to their Polonization, as indicated by historiography (particularly the Ukrainian one) or was the process easier due to acculturation which occurred much earlier.

<p style="text-indent: 1.25cm; margin-bottom: 0cm; line-height: 150%;" align="JUSTIFY">W tekście zostało przedstawione życie towarzyskie Ormian polskich zamieszkujących we Lwowie bądź też związanych z tym miastem koneksjami rodzinnymi w okresie od połowy XIX w. do 1939 r. Ze względu na zachowane materiały źródłowe przedmiotem rozważań były sfery ziemiańskie oraz inteligencja. W pierwszej części autorka podjęła problematykę skomplikowanej kwestii „dziwnej” tożsamości Ormian zamieszkujących na terenach polskich. Wykazała, iż na początku XX w. wykształciła się specyficzna tożsamość Ormian polskich, co można określić łacińską formułą <em>gente Armeni natione Poloni</em>. Ich odmienność od etnicznych Polaków polegała na pamięci o innym pochodzeniu, innym rodzie (<em>gens</em>), a jedynym namacalnym dowodem pozostał obrządek. Następnie omówiła konkretne przykłady życia towarzyskiego, opisując bale karnawałowe, zarówno te organizowane w prywatnych domach, jak i te oficjalne (w tym słynny z okresu międzywojennego na całą Polskę „bal ormiański”), omówiła najbardziej popularne sposoby spędzania wolnego czasu – życie salonowe, organizacje i uczestnictwo w potańcówkach, przedstawieniach teatralnych, koncertach muzycznych imprezach charytatywnych, polowaniach, gonitwach koni; wyjazdy na kuracje oraz wczasy zagraniczne. Dzięki artykułowi możemy poznać zwyczaje i reguły panujące w tym środowisku na przestrzeni omawianego okresu oraz śledzimy proces akulturacji Ormian. Artykuł jest szczególnie cenny dla współczesnej mniejszości ormiańskiej, która jest bardzo aktywna w odkrywaniu i pielęgnowaniu historii swojego narodu. Dzięki niemu członkowie niektórych rodów – zwłaszcza ci odkrywający dopiero swoją „ormiańskość”, mogą również poszerzyć wiedzę o swoich przodkach.</p><p style="margin-bottom: 0cm; line-height: 150%;" align="JUSTIFY"><span lang="en-US"><br /></span></p>

No abstract

Było błędem nie uwzględniać psychologii serca młodzieńczego wojownika…" Arcybiskupa Józefa Teofi la Teodorowicza krytyka NKN i Legionów A b s t r a k t: W tekście przedstawione zostały poglądy polityczne jednego z czołowych działaczy politycznych początku XX w.-ostatniego arcybiskupa ormiańskokatolickiego-Józefa Teofi la Teodorowicza. Przeanalizowano jego stosunek do rozwijającego się na ziemiach polskich ruchu irredentystycznego, a następnie jego wybór opcji politycznej w momencie wybuchu Wielkiej Wojny i stosunek do Naczelnego Komitetu Narodowego. Przedstawione zostały poglądy abp. Teodorowicza wobec najważniejszych wydarzeń rozgrywających się na ziemiach polskich do końca 1917 r. S ł o w a k l u c z o w e: abp Józef T. Teodorowicz, I wojna światowa, Naczelny Komitet Narodowy (NKN), Legiony Polskie, myśl polityczna. A b s t r a c t: The text presents political opinions of one of the leading politicians of the early twentieth century-the last Armenian Catholic archbishop-Józef Teofi l Teodorowicz. His attitude towards the irredentist movement developing in the Polish lands is analysed, and then his choice of a political option at the outbreak of the Great War together with his attitude towards the Supreme National Council (SNC). Archbishop Teodorowicz's views on the most important events occurring in the Polish lands up to the end of 1917 are presented.