Zusammenfassung In dieser wirtschaftsgerontologischen Abhandlung wird ein qualitativer Zugang zur generationenfreundlichen Gestaltung von gedruckten Werbeanzeigen mittels einer Seniorenbefragung vorgestellt. In Form fokussierter, halbstandardisierter Interviews wird am konkreten Beispiel von Aldi-Nord empirisch überprüft, wie äl-tere Menschen ab 50 Jahren die regelmäßig erscheinenden Werbeanzeigen des mit Abstand größten Lebensmitteldiscounters in Deutschland bewerten und welche inhaltlichen, formalen sowie zeitgerichteten Anforderungen sie an deren Gestaltung stellen, um daraus konkrete Rückschlüsse für die Alterswissenschaft und Werbepraxis zu ziehen. In Anbetracht des rudimentären Wissenstands zum Themengebiet hat die Untersuchung vornehmlich explorativen Charakter. Die Abhandlung zeigt, dass ältere Menschen die regelmä-ßig erscheinenden Werbeanzeigen von Aldi-Nord überwie-gend positiv bewerten, sich jedoch hinsichtlich ihrer inhaltlichen, formalen und zeitgerichteten Anforderungen z. T. erheblich unterscheiden. Mit dieser Abhandlung soll für die Forscher, Unternehmen und Werbetreibenden jedoch kein absolutes Modell oder Handlungskonzept vorgelegt werden, welches kritiklos übernommen und in allen anderen Bereichen des Seniorenmarketings angewendet werden kann. Es wird vielmehr eine Entwicklungsstufe aufgezeigt, die in diesem Kontext zwar einen Fortschritt, aber keine endgültige Lösung darstellt.Schlüsselwörter Wirtschaftsgerontologie · Werbeanzeige · Werbewirkung · Demografischer Wandel · Seniorenmarketing Age-appropriate design of printed advertisements by Germany's largest discount supermarket AldiAbstract This paper presents the results of a survey among senior citizens focussing on the layout of printed advertisements and its appeal to the older generation. This was empirically tested in partially standardized interviews using the supermarket chain Aldi-Nord as the specific example. The question was how people over the age of 50 rate the regularly appearing advertisements generated by Germany's largest discount supermarket and what demands they place on the layout regarding content, format and limited time special offers and to then draw tangible conclusions regarding advertising from a gerontological perspective. Given the current rudimentary knowledge on this topic, the research carried out was of an exploratory nature. The results show that senior citizens generally have a positive view of Aldi's regular advertisements but differ significantly in their opinion regarding content, format and time limited offers. It is not the intention of this research paper to present a perfect model or action plan for researchers, HeilberufeSCIENCE (2012) 3:25-32

No abstract

No abstract

feiten herhaaldelijk terug (zoals de Nicolaasbroodjes, die vijfmaal worden genoemd) en moet geregeld naar andere plekken in het boek verwezen worden.De vormgeving van het boek maakt veel goed. Er is zeer veel beeldmateriaal in kleur opgenomen en sommige paragrafen zijn ingekaderd tegen een beige achtergrond. Uiteraard is het een verdienste dat dit cultureel erfgoed in dit naslagwerk is bewaard. Toch blijft de vraag of deze informatie ook niet in een algemeen naslagwerk over heiligen had kunnen worden opgenomen. Of dit boek dan ook zo succesvol zal worden als de eerder genoemde naslagwerken Sanctus en Sancti, moeten we dus afwachten.Cristel R. Stolk M. Kruijswijk, M. Nesse, Nederlandse jaarfeesten en hun liederen door de eeuwen heen (Hilversum: Verloren, 2004, cd + 287 blz., ISBN 90 6550 799 X).

Wilhelmina op de hoogte van het geloof in de almachtige media?' en 'Wist zij welk een machtig wapen zij met het massamedium radio in handen had?' antwoordt Schaap met een volmondig 'Ja'. Daarna volgen de vragen`Waarom zwijgt zij in haar radiotoespraken over het thema jodenvervolging?' en 'Waarom stelt ze andere thema´s (als vernieuwing) wel uitvoerig aan de orde?' Schaap concludeert dat Wilhelmina slechts drie keer het lot van de joden aanroerde. Uit zijn onderzoek komt naar voren dat ze dit bewust deed en dat Wilhelmina een zeker opportunisme niet kan worden ontzegd. Zij achtte in de donkere dagen in Londen een thema als vernieuwing van het staatsbestel en haar eigen terugkeer als vorstin belangrijker. Schaap past met deze analyse bij andere onderzoekers, die al eerder constateerden dat Wilhelmina doelbewust naliet om via haar toespraken het lot van de joden te verbeteren.De eerste vijf hoofdstukken lezen bijzonder vlot. Schaap heeft een prettige manier van schrijven en maakt gebruik van veel anekdotes om zijn verhaal te verlevendigen. Het wordt de lezer duidelijk dat Wilhelmina geloofde in de kracht van de massa. Zij zag in de radio een krachtig medium en beschouwde president Roosevelt en zijn 'fireside chats' als een lichtend voorbeeld. (73) Ook het relaas van Wilhelmina in Londen en van haar confrontaties met De Geer is amusant om te lezen. Schaap schetst het beeld van een kranige dame die haar nieuwe macht ten volle wist te benutten. In zijn wens de lezer ervan te overtuigen dat Wilhelmina bewust was van de kracht van de radio wil Schaap wel eens doorschieten. Het boek bevat veel herhalingen en een opmerking dat Wilhelmina's keus voor Gerbrandy als minister-president vooral werd ingegeven door diens radio-ervaring (85) is kort door de bocht.Voor historici valt wat te leren in de hoofdstukken waarin de toespraken worden geanalyseerd. Hoewel de methode van onderzoek taai wordt beschreven, is de uitwerking prima te volgen. In enkele tabellen wordt uiteengezet welke thema's Wilhelmina aansneed. Ook heeft Schaap toespraken uitgewerkt in taalhandelingen (bijvoorbeeld 'opwekken luisteraars om te vertrouwen in eindoverwinning', 100). Het is interessant te zien hoe onderzoek naar semantiek en radiobeginselen de inhoud van de toespraken een andere draai geven. Het blijkt dat Wilhelmina deed aan 'agenda-setting', WEBRECENSIE BEHORENDE BIJ BMGN CXXII (2007), AFLEVERING 4 WEBPUBLICATIE