ÖZET Türkiye'nin nüfus yapısı, demografik dönüşüm süreci içinde hızla değişmektedir. Doğumda beklenen yaşam süresinin artışı ve yaşlılık dönemine yeni yaşam yıllarının eklenişi, yaşlı nüfusun toplam nüfus içindeki oranını hızla artırmaktadır. Yaşlıların çoğalması, yaşam koşullarında sağlanan iyileşmelerin sonucudur. Uzayan yaşlılık dönemi, yaşlılar için bazı riskleri de beraberinde getirmektedir. İleri yaşlarda giderek daha fazla kişi bakıma muhtaç hâle gelmekte; bu durum, yaşlılar kadar ailelerini de olumsuz etkilemektedir. Bakıma muhtaçlık riski, kaygı verici yaşlılık sorunlarından biridir. Sağlığın bozulması ve hastalığın ortaya çıkması her zaman bakıma muhtaçlıkla sonuçlanmaz. Benzer şekilde, yalnızca yaşın ilerlemesi de bakıma muhtaçlık nedeni değildir. Dolayısıyla yaşlanmayı, hastalık ve bakıma muhtaçlık kategorilerine indirgemeden, yaşlanma sürecini iyileştirmeye yönelik girişimler devam etmelidir. Ancak bakıma muhtaçlık ortaya çıktığında, bakımın, bireyin onuru ve refahını koruyacak, ailesinin ve sosyal çevresinin desteklenmesini sağlayacak özelliklerde olması önemlidir. Bunun insani, ahlaki ve dinî anlamlarının yanı sıra medeni, iktisadi ve siyasi anlamları vurgulanmalıdır. Bakıma muhtaçlık, sosyal refahı sağlama ve sosyal eşitsizlikleri ortadan kaldırma işlevlerini yüklenmiş sosyal devletlerin bir sorunudur ve bu sorun, ülkemizde giderek büyümektedir. Bu sorunun, bakıma muhtaç kişi ve bakım verenlerle birlikte kapsamlı bir şekilde ele alınarak sistemli ve kalıcı çözümler üretilmesi, demografik gelişmelere göre artık bir zorunluluktur. Türkiye yaşlanmaktadır, 2023 yılında 100. yaşını dolduracak ve "asırlık" bir devlet olacaktır. Yaşlanan Türkiye'nin yaşlılığın önemli sorunlarından biri olan bakıma muhtaçlığa yönelik etkin sosyal politikalara ihtiyacı her geçen gün artmaktadır. Bu çalışmada, öncelikle demografik gelişmelerin yaşlılığa ilişkin sonuçları incelenmekte; ardından, yaşlılık ve yaşlılıkta bakıma muhtaçlık konusu ele alınmaktadır. Bakım problemi ve spesifik olarak yaşlı bakımının farklı boyutları tartışılmaktadır.Anah tar Ke li me ler: Nüfus dinamikleri; yaşlı; bakım standardı ABS TRACT The population structure of Türkiye has been changing rapidly in the process of demographic transformation. The increase in life expectancy at birth and the addition of new life years to old age rapidly increase the proportion of the elderly population. The increasing number of the elderly results from the improvements provided in living conditions. The prolonged aging period leads to some risks for the elderly. In advanced ages, more people become in need of care, which adversely affects their families as well. The risk of need for care is one of the worrisome old age problems. Deterioration of health and emergence of disease do not always result in need for care. Similarly, aging is not the only reason for needing for care. Therefore, the attempts to improve the aging process should be carried on without reducing the aging to disease and care categories. However; when the need of care arises, it is important the...

COVID-19 pandemic required compulsory social isolation; thus, people have been forced to stay at home for months in the most part of world. The curfew has been specially imposed to people aged 65 and above, who are supposedly most affected by devastating effects of COVID-19 disease in Turkey. However, the curfew could cause negative mental difficulties like depression tendency. We aimed to determine the depression tendency by using depression indicators such as insomnia, poor appetite, despair, weariness, anxiety/fear, dereliction, lack of concentration, anger and trashiness on curfew-imposed older people aged 65 and above during outbreak. The participants ( n = 119) were the students of Tazelenme University, the university of third age (U3A), of Antalya Campus. The inter-cluster linkage method and the squared Euclidean distance measurement level were used to construct clusters. Frequency, percentage, t -test, Pearson correlation tests were used for further analysis of the clusters. Two clusters were recovered. Statistically significant differences were found between the two clusters by mean comparison values in relation to age, years of education and household factors. Participants of Cluster 2 (average age 64.40) appeared to be more affected and more tend to be depressive than participants of Cluster 1 (average age 68.61). The results indicated a relationship between curfew and depression tendency.

Türkiye'de deprem, sel baskını ve orman yangını gibi doğal ve doğal olmayan afetlere sık rastlanmaktadır. Afetleri, travmatik kriz olarak yaşayan yaşlılara özel yardım ve destekler sağlanırsa, bu durumu daha kısa sürede ve daha kolay atlatacaklardır. Bu görüşten hareket ederek, yeni bir gerontolojik girişim alanı olarak tanımlanan "Afet Gerontolojisi" bu çalışmada tanıtılmaktadır. Derleme olarak hazırlanmış olan bu çalışmada afetler kriz kavramıyla ilişkilendirilmekte ve teorik çerçeve ile bu ilişki desteklenmektedir. Afet öncesi ve afet sonrası gerontolojik müdahalelerin, uygulamalı gerontoloji kapsamında multidisipliner bir zeminde oluşturulması gerektiği ve “Afet Gerontolojisi’nin” gönüllü gerontologlar etkinliği ile hayata geçirileceği çalışma kapsamında vurgulanmaktadır.

COVID-19 pandemic required compulsory social isolations to control the transmission of infection, so people had to stay at home for months in most part of the world. Turkish government has imposed curfew for the people aged 65 and over, who are most affected by the devastating effects of COVID-19 disease. Curfew was imposed to protect the older people, but staying at home for months can cause negative psychological effects like depression. Here, we aimed to establish the depression tendency by using depression indicators such as insomnia, poor appetite, despair, weariness, anxiety/fear, dereliction, lack of concentration, anger and trashiness, in people aged 65 and over, who were exposed to curfew during COVID-19 outbreak. The participants (n: 119) of this study were the students of Tazelenme University, a third age university, of Antalya Campus. Cluster analyses recovered two clusters. Statistically signifi cant differences were found between the two clusters by mean comparison of values, according to age, years of education and household factors, while no statistically signifi cant differences were found in the distribution of the two clusters by gender. Participants of Cluster 2 (average age 64,40) appeared to be more affected than participants of Cluster 1 (average age 68,61) by the curfew during outbreak and were more tend to be depressive. The results indicated a relationship between curfew and depression.