SUMMARY ObjectivesThe goal of this study was to compare lecture and small-group discussion methods for educating medical students in emergency department. Methods Over a 2-year period, 155 fourth to fifth-year medical students in the emergency department were given educational sessions on basic life support (BLS) and adult advanced Cardiovascular Life Support (ACLS ÖZET AmaçBu çalışmanın amacı acil serviste tıp öğrencilerinin eğitiminde ders verme ve küçük gruplu tartışma yöntemlerini karşılaştırmaktı. Gereç ve Yöntemİki yıl içinde toplam 155 dördüncü ve beşinci sınıf tıp öğrencisi için acil serviste temel yaşam desteği (TYD) ve erişkinde ileri kardiyovasküler yaşam desteği (İKYD) üzerine eğitsel toplantılar düzenlenmiştir. Bu toplantılarda tek bir eğitmen geleneksel ders formatı, küçük gruplu tartışma veya bu iki yöntemin kombinasyonunu uygulamıştır. Eğitsel toplantılardan önce öğrenciler adlarını yazmadan kapsanan konular hakkında 20 soruluk çoktan seçmeli bir sınavdan geçmiştir. Dersler tamamlandığında öğrenciler tekrar aynı çoktan seçmeli sınavdan geçmiş-tir. Öğrenciler ayrıca, 1 (kesinlikle olumlu) ila 5 (kesinlikle olumsuz ) arası puanlama yapan Likert ölçeğini kullanarak bir eğitimi değerlendirme formunu doldurmuştur. BulgularKombinasyon grubundan (ders artı tartışma) anlamlı derecede daha çok hoşlanılmasına rağmen eğitsel oturumlardan hemen sonra test puanlarında hiçbir farklılık yoktu. Sonuç TYD ve İKYD konularını öğrenen tıp öğrencileri geleneksel ders ve tartışma grupları yerine ders ve küçük gruplu tartışmaların kombinasyonunu tercih etmiştir. Ancak bu tercih bu konularda test puanlarının iyileşmesine yol açmamıştır.

Background: Variety of tools has been used to teach history-taking skills to novice learners. Standardized Patient (SP) is the gold standard for medical education. We hypothesized that the use of online simulation platforms Cy-berPatient™ (CP) is as effective as SP. Methods: In this prospective randomized controlled trial study, the educational effectiveness of CP was compared to SP in improving history taking skills. Twenty-two incoming students at University of British Columbia (UBC) were randomly divided in to two (SP and CP) groups. SP Group (n = 11) practiced their history taking skills with the standardized patients and CP Group (n = 11)-with CyberPatients. The content for both groups included 3 cases of GI pathology and the study time was 60 minutes. Assessment method included Objective Structured Clinical Examination (OSCE) before and after interventions. Data were analysed in a two-way between/within ANOVA and Wald test was used to deal with the violation of the ANOVA assumptions. Economic benefits were assessed as Cost-effectiveness (calculated as Cost/Effect Ratio) and Cost-Value Proposition (Cost-Vale Relationship). Results: Results of this study indicated that both groups had significant (SP group p = 0.006 and CP group p = 0.0001) improvement in the knowledge domain of history taking. The history taking knowledge variable in both groups manifested a significant main effect of time indicating that students did better after interventions, F (1, 15.1) = 10.5, p = 0.011. The groups performed at a similar level after intervention. Moreover, results show that the use of the CP is more cost-effective and has a better cost/value proposition for medical education. Conclusion: We conclude that CyberPatient™ is as effective as using standardized patients in delivery of practical knowledge for novice medical students, however, CyberPatient™ is more economically rewarding.