No abstract

Objectives: An esthetic restoration with an unacceptable color is the main cause for replacement of anterior tooth restorations. The aim of this study is to evaluate the effect of repolishing on the color change of the new material group of alkasite after exposure to coffee solution. Materials and Methods: Alkasite material placed in Teflon molds with a diameter of 8 mm and a height of 2 mm was polymerized under the application of mylar strip and a total of 32 samples were obtained. The samples were randomly immersion into groups. Group R: Diamond grained polishing rubbers, Group D: Aluminum oxide discs are applied and the polishing process is completed. After the first color measurement was made, it was immersed in coffee and the measurement was repeated 1 week later. L was divided into two groups (n=8) and repolished with rubber (RR) and discs (RD). In the D group, re-polishing was done with rubber (DR) and disc (DD) and color measurements were repeated. Results were analyzed by using one-way ANOVA and Tukey test at 95% confidence interval. Results: The greatest color change (ΔE00) was in group R. At the end of seven days, similar color change values were found between the groups of R and D (p > 0.05). There is no difference between the RR and RD groups. Significantly less color change was observed in the DD group than in the RR and RD groups (p = .003, p = .042, respectively). Similarly, the DR group showed less color change than the RR group (p = .015). Conclusions: The color stability of the alkasite was affected by the polishing procedure. The repolishing process reduced the color change, but not at a clinically acceptable level.

No abstract

Bu çalışmanın amacı, fotodinamik terapi ve ozon gazının kök kanal dentin sertliğine etkisinin konvansiyonel yöntemlerle karşılaştırılarak incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çekilmiş 100 mandibular üçüncü molar dişin distal kökleri bu çalışmaya dahil edildi. Kök kanalları Reciproc (VDW, Münih, Almanya) ve VDW altın endodontik motor ile şekillendirildi ve 10 ml distile su ile irrige edildi. Son kök kanal dezenfeksiyon yöntemine göre örnekler 5 gruba ayrıldı (n=20). Grup 1 %2,5 sodyum hipoklorit + %17 EDTA (NaE) ile; grup 2 %2 klorheksidin (CHX) ile; grup 3 170 ppm ozon gazı ile (OZ); grup 4 fotodinamik tedavi (FDT) ile dezenfeksiyon işlemi tamamlandı. Grup 5 kontrol grubu olarak atanarak (DS) sadece distile su irrige edildi. Kök kanal dentin mikrosertliği Vickers test yöntemi ile değerlendirildi. Veriler, %95 güven aralığında tek yönlü varyans analizi ile değerlendirildi. Bulgular: OZ grubu 53.83 ile en yüksek mikrosertlik değerine sahip olan grup olup NaE (48.45), CHX (48.58) ve DS (49.07) grupları ile karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmuştur. 53.74 mikrosertlik değeri sahip olan FDT grubu NaE ve CHX grupları ile karşılaştırıldığında anlamlı fark bulunmuştur. Sonuç: Bu in vitro çalışmanın sınırlamaları dahilinde, dezenfeksiyon yöntemi olarak ozon veya fotodinamik tedavi, kök kanal dentin yapısının sertliğine katkıda bulunabilir.

No abstract