Bu çalışmanın amacı, Covid-19 pandemisi döneminde Türkiye’deki ortodontistlerin mesleki yaklaşımlarını saptamak ve aşı öncesi-sonrası korku seviyelerindeki farklılığı değerlendirmektir. Bu araştırmada Türkiye’de görev yapmakta olan toplam 886 ortodontiste hazırlanan anket formu e-posta adresleri üzerinden gönderilmiştir ve veriler iki aşamalı olarak toplanmıştır. İlk aşamada ortodontistlerin Covid-19 korku seviyelerini pandemi dönemindeki mesleki yaklaşımlarına göre değerlendirmeye yönelik olarak toplanan verilerin analizi yapılmıştır (n=176). Araştırmanın ikinci aşamasında ise ortodontistlerin aşı öncesi ve sonrası Covid-19 korku seviyeleri değerlendirilmiştir (n=154). Ankete katılan hekimlerin %56,3’ü üniversite hastanelerinde görev yapmaktadır. Bunu %35,2 ile özel klinikte çalışan hekimler ile %8,5 Sağlık Bakanlığı’na bağlı hastanelerde çalışan hekimler takip etmektedir. Çalışmaya katılan ortodontistlerden sadece %0.6’sına çalışma öncesi Covid-19 tanısı konmuştur, %65,3’ü ise pandemi süresinde acil diş hekimliği uygulamaları yapmaya devam etmiştir. Ortodontistlerin mesleki tutumları değerlendirildiğinde; ortodontistlerin %98,3’ü (n=172) koruyucu siperlik takarak, %92,6’sı (n=162) N95 veya muadili maske kullanarak, %92,2’si (n=161) koruyucu önlük giyerek ve %83,4’ü (n=146) bone takarak Covid-19 sürecinde ek tedbir almışlardır. Araştırmaya katılan ortodontistler tarafından Covid-19 sürecinde yapılmaktan kaçınılan işlemlere verdikleri cevaplar değerlendirildiğinde; ortodontistlerin %89,4’ü (n=152) aeratörle sulu işlem yapma, %67,1’i (n=114) braket söküm işlemi ve %61,2’si (n=104) hava- su spreyi kullanma olarak belirtmişlerdir. Araştırma kapsamındaki hekimlerin aşı öncesi koronavirüs korkularının ise (19,56±5,44), aşı sonrası koronavirüs korkularından (18,58±5,02) istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek seviyede olduğu tespit edilmiştir (p

The recent study aimed to evaluate the knowledge levels of dentists on intraoral scanners and 3D printers with their usage prevalence of them in Türkiye.A link to the survey was sent via e-mail to 1782 dentists in different branches who participated in this survey, which had 27 questions in four subgroups, including demographic information, general digital dentistry, intraoral scanners, and 3D printers. The total number of dentists who answered the questionnaire was determined as 305. Considering the distribution of the ages, %21.3 (n=65) of the participants were 23-28 years, %32.1 (n=98) were 29-35 years, and %46.6 (n=142) were 36 and over years. A statistically significant difference was found in the use of intraoral scanners and 3D printers in workplaces (p<0.001, p<0.001). A statistically significant difference was found regarding branches in intraoral scanner usage. While the rate of using intraoral scanners by 54.5% of restorative dentists is higher than other branches (p<0.001), orthodontists were found to be more active users of 3D printers (47.9%, p=0.001). According to the results of our study, it has been observed that dentists generally obtain information about intraoral scanners and 3D printers through individual efforts and only a few dentists in Türkiye can integrate these devices into their everyday practices.