No abstract

Objectives This study aims to determine the association of sarcopenia with orthostatic hypotension (OH) which is a significant precursor to falls and related injuries in elderly patients. Patients and methods A total of 91 outpatients (18 males, 73 females; mean age 79.3±4.0 years; range, 75 to 91 years) were prospectively enrolled and those who were eligible underwent comprehensive sarcopenia assessment including measurement of muscle mass, strength, physical performance, anthropometric measurements along with frailty tests. Patients classified as sarcopenic or non-sarcopenic based on these measurements underwent supine and standing blood pressure (BP) measurements. The frequency of OH was compared between the two groups. Results Of the 91 patients, 29 (31.9%) had sarcopenia. There was no statistical difference in measurements of functional tests which consisted of gait speed, timed up-and-go test and handgrip strength. However, timed sit-to-stand test values were higher in sarcopenic patients (18.2±7.9 vs. 15.0±5.1, p=0.04). Patients with sarcopenia developed OA and intolerance more often compared to the non-sarcopenic patients (n=15 [50.0%] vs. n=14 [23.0%], p<0.01 and n=13 [44.8%] vs. n=9 [15.3%], p<0.01, respectively). The adjusted odds ratio for sarcopenia was 7.80 (95% confidence interval 1.77-34.45), p=0.007. Conclusion Age-related sarcopenia increases the risk of OA in the elderly. This may in part explain the increased incidence of falls and also help identification of risky elderly patients for orthostatic BP drops.

P arkinson Hastalığı (PH), parkinsonizm bulgularıyla ortaya çıkan, genellikle 60 yaş civarında ortaya çıkan nörodejeneratif bir hastalıktır. Hastalığın ilk tanımı İngiliz hekim James Parkinson. [1] tarafından 1817 yılında 'Titreten Beyin Felci Üzerine Bir Çalışma' (An Essay on The Shaking Pal-sy) monografında yapılmıştır. Alzheimer Hastalığı'ndan sonra ikinci sıklıkta görülür. Parkinson Hastalığı'nın prevalansı 100.000'de 360 ve insidansı 100.000'de 18 olup tüm parkinsonizm olgularının %80'inden fazlasını oluşturmaktadır. [2-5] Denge, transfer, yürüme becerilerinin gerilediği, fiziksel aktivitelerin ve yaşam kalitesinin azaldığı bu hastalıkta postür ve yürüme bozuklukları ileri derecede özürlülük oluşturmakta, bu da rehabilitasyonu güçleştirmektedir. [3, 6-8] PH'nın ana belirtileri; bradikinezi, istirahat tremoru, rijidite ve postural instabilitedir. Yürüme paterni, evreye göre değişmekle beraber adım uzunluğunda kısalma, dakika adım sayısında azalma görülür. İleri evredeyse yürümeye başla-İnme ve Parkinson Hastalığı (PH), kişide hareket yeteneğini, kendine bakım aktivitelerini azaltan iki önemli hareket bozukluğu nedenidir. Bu sunumda inmeli olgularda, eşlik eden Parkinsonizm buguları nedeniyle rehabilitasyonun güçleştiğini, klinik ölçeklerle açıklamayı amaçladık. Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Kliniği'nde Mart-Mayıs 2016 tarihlerinde yatan dört inme olgusunda Parkinsonizm birlikteliğini gözden geçirdik. Hastaların giriş ve taburculuk sırasında klin-ik ölçeklerle rehabilitasyonun etkinliği değerlendirdik. Değerlendirmede kullanılan klinik ölçekler Standardize Mini Mental Test (SMMT), Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ), Barthel İndeksi (BI), Berg Denge Ölçeği (BDÖ) ve İnme Etki Ölçeği versiyon 3.0 (İEÖ 3.0) idi. Olguların üçü kadın, biri erkek, yaş ortalaması 74.5±9.3 yıl, ortalama yatış süresi 19±5.3 gün idi. Giriş sırasında düşük olan puanlar taburculuk sırasında da düşüktü. En iyi puana göre kıyaslandığında, olguların FBÖ ortalaması en yüksek değerin %42'si, SMMT ortalaması %55'i, taburculuk BI ortalaması %18'i, BDÖ ortalaması %0.08'i, İEÖ 3.0 ortalaması %25'i kadardı. Üç olgu tekerlekli sandalye, bir olgu yürüteçle yürüme seviyesinde taburcu edildi. İnme ile birlikte Parkinsonizm bulguları varlığının, özellikle denge bozukluğu olmak üzere, hastaların mobilite ve fonksiyonel durumunu olumsuz etkilediğini gözledik. Kognitif fonksiyonları normalin yarısı kadar olmakla beraber dengeleri ve fonksiyonel durumları yarıdan fazla oranda olumsuz etkilenmişti. Anahtar sözcükler: Barthel indeksi; berg denge ölçeği; fonksiyonel bağımsızlık ölçeği; inme; inme etki ölçeği versiyon 3.0; parkinson hastalığı; standardize mini mental testi.

Transient osteoporosis of the hip, idiopathic, is a table, beginning with hip pain without a history of trauma, usually self-limiting and seen in middle-aged men and pregnant women. In this case report, a male patient who was admitted because of hip pain and detected transient osteoporosis go the hip was discussed. The purpose of the case presentation is to emphasize the necessity of transient osteoporosis of the hip in the differential diagnosis of sudden onset of hip pain and to review the literature on this subject.

Many side effects are encountered during the use of glucocorticoids. Osteoporosis is a common side effect of bone metabolism. The side effect increase with high dose and long-term use of steroids. In this article, we report a case of uncontrolled glucocorticoid use for 6 years due to ocular involvement due to Behçet's disease and a young male with osteoporotic fracture of the dorsal and lumbar vertebrae due to cyclosporine use for 3 years. To sum up, this case shows that steroids and combination treatments should be used with appropriate dose and duration in absolute indications and patients should be monitored in order. Keywords: Behçet's disease, glucocorticoid, osteoporosis, seconder osteoporosis, cyclosporine, uveitis Glukokortikoid kullanımı sırasında pek çok yan etkiyle karşılaşılmaktadır. Osteoporoz kemik metabolizması üzeri sık görülen yan etkisidir. Yüksek dozda ve uzun süreli steroid kullanımı sırasında yan etki artar. Bu yazımızda, Behçet hastalığına bağlı göz tutulumu nedeniyle yaklaşık 6 yıldır kontrolsüz glukokortikoid ve 3 yıldır siklosporin kullanımı sonucu dorsal ve lomber vertebralarda osteoporotik fraktür gelişen genç erkek bir olgu sunulmuştur. Sonuç olarak bu olgu, steroidlerin ve kombinasyon tedavilerinin gerekli endikasyonlarda, uygun doz ve süreyle kullanılmasını, hastaların düzenli takip edilmelerinin gerektiğini göstermiştir.