Amaç –Bu çalışmanın amacı, örgütün yapısal boyutlarının örgütlerde meydana gelen iş kazalarının oluşumu üzerindeki önem derecelerinin belirlenmesidir. Bu amaca yönelik literatür incelemesi yapılmış, çalışmanın bulgularına, sonuç ve önerilere yer verilmiştir. Yöntem –Çalışmada örgüt literatürü doğrultusunda, örgütün yapısal boyutlarının iş kazaları üzerindeki etki sıralamasını belirlemek üzere, Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi (BAHP) yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada petrokimya, demir-çelik ve tekstil sektörlerinde faaliyet gösteren işletmelerde görev yapan 24 üst düzey yöneticinin değerlendirmelerine yer verilmiştir. Katılımcılara örgüt yapısal boyutlarının yer aldığı ikili karşılaştırmaya dayanan bir anket uygulanmıştır. Bulgular –Analiz sonucunda katılımcıların genel görüşlerine bakıldığında iş kazalarına neden olan örgütün yapısal boyutlarından profesyonelleşmenin birinci sırada yer aldığı görülmüş ve bunu sırasıyla, yetki hiyerarşisi, uzmanlaşma, merkezileşme ve biçimselleşmenin takip ettiği görülmüştür. Ayrıca karar vericilerin örgütte bulundukları pozisyonlara göre yapılan analizde, farklı görüşlerin yer aldığı belirlenmiştir.Tartışma –Çalışma örgütün yapısal boyutlarının iş kazalarının üzerine etkisinde literatüre ve araştırmacılara katkı sunmaktadır. Bu konuda yapılacak gelecekteki araştırmalarda farklı sektörlerin ve örgüt yapısal boyutlarının alt kriterlerinin de modele dahil edilmesi ile daha kapsamlı yaklaşımların ortaya konulması hedeflenebilir.

Otel işletmelerinde müşteriler ile doğrudan etkileşim kuran işgörenler, hizmet kalitesinin ve müşteri memnuniyetinin belirlenmesinde, ortaya çıkabilecek sorunların çözülmesinde önemli bir rol üstlenmektedirler. Bu bakımdan otel işletmelerinin başarısı ve itibarı işgörenler tarafından sağlanan hizmetin kalitesine bağlıdır. İşgörenlerin kendilerine verilen görevleri başarıyla gerçekleştirebilmeleri ve kaliteli hizmet sunabilmeleri için ise sağlıklı bir iletişim ortamının varlığının yanı sıra, işe yönelik tatmin düzeylerini ve üretkenliklerini destekleyecek bir örgüt ikliminin hâkim olması gerekir. İş ortamında toksik etkiler yaratabilecek nezaketsizlik ve dışlanma gibi üretkenlik karşıtı davranışlar, çalışanların motivasyonlarını ve verimliliklerini düşürmekte, örgütün performansı üzerinde olumsuz etkiler yaratmaktadır. Bu doğrultuda mevcut çalışma, otel işgörenlerinin çalışma ortamında iş arkadaşları ve yöneticileri bağlamında maruz kaldığı nezaketsiz davranışların, işgörenlerin dışlanma algıları ile ilişkisini ve bu ilişkide narsistik kişilik özelliklerinin düzenleyici bir rolü olup olmadığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Araştırma, nicel analiz yöntemi ile tasarlanmış, veriler anket tekniği ile Türkiye’de faaliyet gösteren dört ve beş yıldızlı otel işletmelerinde görev yapan işgörenlerden elde edilmiştir. Çalışma 418 anket verisi üzerinden gerçekleştirilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre narsistik kişilik özellikleri, yöneticiden kaynaklanan nezaketsizlik ile dışlanma algısı arasında herhangi bir rol üstlenmeyip, iş arkadaşları tarafından maruz kalınan nezaketsizlik ile dışlanma arasında ise düzenleyici role sahip olduğu tespit edilmiştir. Buna ek olarak yönetici nezaketsizliği ile işgörenlerin narsistik kişilik özelliği; iş arkadaşları nezaketsizliği ile işgörenlerin narsistik kişilik özelliği ve dışlanma arasında istatistiksel olarak anlamlı ve negatif yönlü bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Bu açıdan yöneticilerin, örgüt iklimini olumsuz etkileyecek nezaketsizlik ve dışlanma gibi stresörlerin neden olduğu bir çalışma ortamının ortaya çıkmasını engellemeye yönelik önlemler alması önerilmektedir. Çalışmanın, narsistik kişiliğin iş arkadaşlığı nezaketsizliği ile dışlanma arasında düzenleyici rolünü ampirik olarak ortaya koyması açısından hem turizm hem de örgütsel davranış yazınına katkı sağlayacağı ve yeni bakış açılarına yön verebileceği değerlendirilmektedir.

It is possible to define digital leadership as a type of leadership that is informed about digital technologies that help the digital transformation of employees and businesses and is also fed by modern leadership theories. The concept of digital leadership has come to the fore, particularly with Industry 4.0. Digital leadership is seen as an element that positively affects organizational culture and helps the development of the organization. Following the Covid-19 pandemic, businesses have experienced a considerable digital transformation, and it has been realized that digital leadership is now inevitable for businesses. Digital transformation is expected to contribute to the productivity and production of enterprises. The present study focused on the ability of digital leadership to avoid social loafing, which is negative organizational behavior. In particular, the extent to which job performance losses caused by social loafing were moderated by digital leadership was measured. In this regard, questionnaire forms were prepared and sent to 308 people. The collected data were interpreted by means of the Smart PLS program, and the results were obtained. In this respect, it is found that digital leadership has a moderating impact on the effect of social loafing on job performance. It is thought that the source of this effect could be explained in accordance with Social Impact Theory, Upper Echelon Theory, and Strategic Action Area Theory.

Digital leadership emerges as the reflection of technological innovation in business life into administration mentality. As well as possessing leadership skills, digital leaders can be defined as leaders who are talented in terms of information technologies, visionary, can think innovatively, increase the corporation’s performance and create the transformation required by the business. The literature emphasizes that digital leadership practices and digital transformation efforts can fail due to fear of being unemployed, the tendency to maintain the usual, and showing resistance to transformation. However, it is realized that these approaches are generally based on foresight and are not supported by real practices. In this regard, the mediating effect of job security satisfaction of employees on the impact of digital leadership upon job satisfaction and life satisfaction is tried to be explained with application findings by utilizing from Resource Based View (RBV). The study was conducted with 403 employees working in an industrial organization. The data obtained were analysed through the Smart-PLS program, and the mediating effect was measured using a structural equation model. The model found that digital leadership had a significant effect (0.199) on job satisfaction, digital leadership had a significant effect (0.182) on life satisfaction, and digital leadership had a significant effect of 0.312 on the perception of job security. Once again, it was found that the perception of job security had a partial mediating effect (0.156) on the effect of digital leadership upon job satisfaction, and the perception of job security had a partial mediating effect (0.150) on the effect of digital leadership upon life satisfaction. The present study indicated that in a well-designed digital transformation, digital leaders could increase employees’ job and life satisfaction, and job security had a mediating impact upon this increase. Digital transformation in businesses creates an environment that allows high-performing employees to stand out more than low-performing employees and to display their talents. Thus, it could be stated that digital technologies have a significant effect on the prominence of talented individuals and increase employees’ job satisfaction and life satisfaction by utilizing RBV, as well. As a consequence of its structural characteristics, digital leadership paves the way for more effective use of human resources in the enterprise, the realization of the necessary organizational transformation, and the increase in the perception of job security of the employees thanks to the contribution it provides to the qualitative improvement of the organization.

Amaç –Literatürde girişimcilik ve işsizlik kavramlarını konu edinen SSCI düzeyinde eserleri belirleyerek, Türkiye adresli yayınların sayı ve etkinliği üzerinde değerlendirme yapmak, yine alan yazındaki boşlukları tespit ederek, yeni çalışmalara önerilerde bulunmaktır.Yöntem –Araştırmada kullanılan yöntem, bibliyometrik analiz yöntemidir. Bu çalışma kapsamında yapılan sorgulama ile elde edilen veriler, bibtex formatında WoS veri tabanından indirilerek, R 4.2.2 paket programı eklentisi olan biblimetrix ile incelenmiştir. Çalışma verileri Web of Science veri tabanından alınmıştır. Verilerin toplanması için “unemployment” and “entrepreneurship” kelimeleri aratılarak ortaya çıkan sonuçlar incelenmiştir. Web of Science veri tabanı üzerinden 1.645 çalışmaya ulaşılmıştır. Söz konusu çalışmalar içerisinden 2013 ile 2022 yılları arasında yayınlanmış, Social Sciences Citations Index (SSCI) indeksinde yayınlanan, İngilizce makaleler filtrelenerek veri seti oluşturulmuştur. Yapılan filtreleme işlemi sonrasında çalışma 429 makale ile sürdürülmüştür. Bulgular –Girişimcilik ve işsizlik temalı çalışmalar incelendiğinde yapılan çalışma sayısının en fazla 74 eserle 2021 yılında olduğu, çalışmalara yapılan atıf sayısının 21.809 düzeyinde olduğu görülmektedir. Kavramlara ilişkin yapılan yayınlar arasında Türkiye merkezli çalışmalar sınıflandırıldığında 1 adet bildiri (Kum ve Karacaoğlu, 2010), 2 adet yüksek lisans tezi (Balkaya, 2017; Sezer Akgün, 2019), 1 adet makale (Çetintaş vd., 2018) bulunduğu görülmüştür. Söz konusu bu durum, akademik anlamda kavramlara gösterilen ilginin eksikliğinin bir göstergesi olarak kabul edilebilir.Tartışma –Kavramlara ilişkin ülkemizde akademik ilginin son derece az olduğu, yapılan az sayıda eserin neredeyse hiç atıf almadığı görülmektedir. Uluslararası literatürde bu kadar yaygın bir konunun ülkemizde işlenmemesi ve araştırmacıların bu konulara ilgisizliğinin tespit edilmesi, yapılan çalışmanın önemini göstermektedir.