Viruslar genetik materyal olarak DNA veya RNA'dan oluşan tek bir nükleik asit çeşidi taşımaktadırlar. Virusların çoğalması viral nükleik asitin replikasyonuna dayanır ve çoğalma stratejileri viral nükleik asitin çeşidine bağlı olarak değişiklikler gösterir (1). Virusların genetik materyallerinde birçok nedenle değişiklik ve farklılaşmalar meydana gelir. Genetik şifrenin değişimiyle sonuçlanan, nükleik asit baz dizininde kalıcı değişikliklere yol açan, genotipte kalıtsal olarak sentezlenecek proteinin yapısını ve işlevini değiştirme olayına mutasyon denir (2). Virusların doğada varlığını sürdürme yollarından en önemlisi mutasyon geçirebilme yetenekleridir. Viruslarda mutasyonun birçok sebebi vardır. Ancak mutasyonlar sıklıkla replikasyon aşamasında meydana gelir. DNA virusları ile RNA viruslarının mutasyon oranı kıyaslandığında, RNA viruslarında mutasyon görülme oranı çok daha yüksektir (3). DNA viruslarında mutasyonlara daha az rastlanmasının sebebi, DNA polimerazın barındırdığı eksonükleaz aktivitesine bağlı proofreading mekanizmasıyla ilgilidir. RNA viruslarının tek iplikçikli olmasına karşın DNA viruslarının çift iplikçikli sayesinde gen kodlamalarında herhangi bir hatayı tamamlayarak kendilerini düzeltme imkânı vardır (4).