Introduction: Mastocytosis is a rare and heterogenous disease, and in children it is generally limited to the skin and tends to regress spontaneously in adolescence. Aim: In this study, demographic, clinical, and laboratory characteristics of pediatric patients with mastocytosis, and also coexisting diseases were investigated. Results: A total of 61 pediatric patients were included in the study. The male-to-female ratio was 2.2, the median age was 2 years (range, 0.25 to 19 y), and the median follow-up period was 2.0 years (range, 0.25 to 19 y). Types of clinical presentation at diagnosis consisted of mainly urticaria pigmentosa (45.9%). Seven patients were further investigated with suspicion of systemic mastocytosis, they were followed up, median of 9 years (range, 2.5 to 16 y), and none of them developed systemic disease. Coexisting allergic diseases were recorded in total 5 patients (8.2%). Three patients had immunoglobulin A deficiency, 1 patient had elevated immunoglobulin E level. A patient developed mature B-cell lymphoma with a heterozygous mutation in c-KIT exon 11. Discussion: Cutaneous mastocytosis in children may present as a complex disease with different clinical signs and symptoms. Standardized clinical criteria and guidelines for the follow-up of children with mastocytosis are required.

Farklı amaçlar (sebze, dane, süs ve yem bitkisi olarak ) için tercih edilen amarantların, ekstrem iklim ve toprak koşullarına toleranslarının yüksek olduğu bilinmektedir. Ancak Ülkemizde yem amacıyla kullanılan amarant türlerinin sulu ve kuru koşullarda ot verim performanslarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma bulunmamaktadır. Mevcut çalışma ile farklı amarant türlerine ait çeşitlerin (Sterk, Helios ve Ultra) ot verimi ve bazı özellikleri (bitki boyu, sap kalınlığı, yaprak sayısı, yaş ot verimi, kuru ot verimi, kuru ot oranı, yaprak, sap ve salkım oranı) sulu ve kuru koşullarda belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla 2017 ve 2018 yıllarında tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme deseninde 3 tekerrürlü bir çalışma kurulmuştur. Çalışma sonucunda çeşitlerin bitki boyu, sap kalınlığı, yaprak sayısı, yaprak oranı, yaş ot ve kuru ot verimleri sulu koşullarda, kuru ot oranı, sap ve salkım oranları ise kuruda daha yüksek bulunmuştur. Çeşitler açısından en yüksek yaş ot ve kuru ot verimleri Helios çeşidini müteakiben Sterk çeşidinde belirlenmiştir. Ayrıca Sterk ve Helios çeşitlerinin kuru koşullarda azımsanmayacak oranda yaş ot ve kuru ot verimlerine sahip oldukları ortaya konulmuştur. Sonuç olarak yüksek ot verimleri için Sterk çeşidinin sulu koşullarda yetiştirilmesinin uygun olacağı kanısına varılmıştır.

Araştırma, bazı Amaranthus spp. çeşitleri (Helios, Strek ve Ultra)'nin kurak ve sulu şartlardaki tohum verimi ve verim unsurlarının belirlemek amacıyla Iğdır ilinde 2017-2018 yıllarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Araştırmada Amaranthus spp. çeşitlerinin bitki boyu, sap çapı, salkım boyu, salkım oranı, sap verimi, tohum verimi, biyolojik verim, hasat indeksi ve tohumların 1000 tane ağırlığı belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, incelenen parametreler üzerine yılların (sap kalınlığı, salkım oranı ve bin tane ağırlığı hariç), çeşitlerin ve yetişme koşullarının (bin tane ağırlığı hariç) etkisi önemli oranda farklılık göstermiştir. Buna göre en yüksek sap, tohum ve biyolojik verimler Sterk çeşidinde, hasat indeksi ise Helios ve Sterk çeşidinde saptanmıştır. İki yıllık ortalama veriler dikkate alındığında çeşitlerin sap, tohum ve biyolojik verimleri kurak şartlara göre suluda daha yüksek bulunmuştur. Yıllar açısından değerlendirildiğinde, tohum verimi ve hasat indeksi 2017 yılında, bitki boyu, salkım boyu, sap verimi ve biyolojik verim değerleri ise 2018 yılında daha yüksek ölçülmüştür. Sonuç olarak, sulu koşullarda yetiştirilen Sterk çeşidinin tohum verimi açısından bölge için en uygun çeşit olduğu ortaya konmuştur.

Bu çalışma, bölge verim denemelerinde kullanılmak üzere standart çeşitlerden daha üstün özellik gösteren kinoa (Chenopodium quinoa Willd.) hatlarının belirlenmesi amacıyla 2017 yılında yürütülmüştür. Araştırmada önceki yıllarda seçilerek 3. kademeye getirilmiş 20 hat ve introdüksiyon yöntemi ile temin edilen 10 standart çeşit kullanılarak toplamda 30 genotip kullanılmıştır. Deneme Iğdır Üniversitesi'ne bağlı Tarımsal Uygulama ve Araştırma Merkez Müdürlüğü sahasında Augmented Deneme Desenine göre dört tekerrürlü olarak kurulmuştur. Her bir blokta 10 tane standart çeşit (Moqu Arrochilla, Oro de Valle, Populasyon Çin, French Vanilla, Mint Vanilla, Cherry Vanilla, Read Head, Sandoval Mix, Titicaca, Rainbow) ve 5 tane hat olacak şekilde toplam 15 genotip yer almıştır. Hatlardan elde edilen sonuçlara göre en düşük ve en yüksek değerler; yetişme süresi 142.6-161.9 gün, bitki boyu 112.0-187.4 cm, bitki başına salkım boyu 24.5-38.1 cm, bitki başına tohum verimi 8.16-72.97 g, bitki başına sap verimi 20.24-93.30 g, bitki başına biyolojik verim 34.32-146.63 g, hasat indeksi %25.27-%58.91, bin dane ağırlığı 1.95-2.77 g ve tohumda HP oranı %11.25-%17.10 aralığında değişim göstermiştir. Bu sonuçlara göre SÇT 16 ve SÇT 3 numaralı hatların en fazla bitki başına tohum verimi veren Moqu Arrochilla çeşidinden (47.65 g) daha yüksek bir tohum verimine sahip olduğu ve bölge verim denemelerinde kullanılabileceği saptanmıştır. Selection Studies for the Development of Seed Type Quinoa (Chenopodium quinoa Willd.

Araştırmada Amaranthus caudatus türüne ait Helios çeşidi, Amaranthus paniculatus x Amaranthus nutans türlerinin melezine ait Sterk çeşidi ve Amaranthus hybridus türüne ait Ultra çeşidi kullanılmıştır. Çeşitler kuru ve sulu şartlarda olmak üzere iki farklı ortamda yetiştirilmiştir. Araştırma bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 rekrrürlü olarak 2017-2018 yıllarında 2 yıl süreyle yürütülmüştür. Araştırmada Amaranthus çeşitlerinin tohumda ham protein (tohum HP), samanta ham protein (saman HP), samanda nötr çözücülerde çözünemeyen lif (saman NDF), samanda asit çözücülerde çözünemeyen lif (saman ADF), samanda kuru madde sindirilebilirliği (saman KMS), samanda kuru madde tüketim oranı (saman KMT), samanda sindirilebilir enerji (saman SE), samanda metabolik enerji (saman ME), ve samanda nispi yem değeri (saman NYD) belirlenmiştir. Yapılan analiz sonucu incelenen parametreler üzerine yılların (tohum HP, saman NDF ve saman NYD hariç), çeşitlerin ve kuru ve sulu koşulların (tohum HP hariç) etkisi önemli bulunmuştur. Buna göre saman ADF, HP ve KMT 2018 yılında, saman KMS, SE ve ME içeriği ise 2017 yılında daha yüksek bulunmuştur. Yetişme koşulları açısından, kuru şartlarda yetiştirilen Amarant çeşitlerinin samanlarının KMS, KMT, SE, ME ve NYD içerikleri sulu şartlarda yetiştirilmeye göre daha yüksek elde edilmiştir. Tohumda en yüksek ham protein Ultra çeşidinde elde edilirken, samanda en yüksek ham protein Helios çeşidinde elde edilmiştir. Sonuç olarak incelenen parametreler göz önüne alındığında, yüksek tohum ve saman kalitesine sahip Helios çeşidinin hayvan beslenmesinde tercih edilebileceği sonucuna varılmıştır.