Purpose Acute lower extremity ischemia is still a main cause of mortality and morbidity in orthopedic traumatology and reconstructive surgery. In acute lower extremity ischemia, the skeletal muscles are the tissues that are the most vulnerable to ischemia. The aim of this study was to evaluate the effects of iloprost (IL) therapy on skeletal muscle contractile impairment and mitochondrial degeneration in an acute lower extremity ischemia-reperfusion rat model. Main Methods Forty Wistar albino rats were randomly divided into a control group and four experimental groups. Experimental groups were either subjected to 2 h of lower extremity ischemia followed by a 4-h reperfusion period or to 4 h of ischemia followed by an 8-h reperfusion period. Except for the animals in the control group, all animals received IL (1 ng/kg/min) or saline (1 ml/kg) by intraperitoneal infusion for 10 min immediately before reperfusion. At the end of the recording of skeletal muscle electrical activity and contractility, all rats were sacrificed by decapitation and muscle samples of lower extremity were immediately harvested for histopathologic analyses. Results After ischemia-reperfusion, a breakdown in the force-frequency curves of extensor digitorum longus muscle was observed, showing the diminished muscle contractility. However, IL significantly improved muscle contractility following injury induced by 2 h of ischemia followed by a 4-h reperfusion period. In addition, IL partially ameliorated mitochondrial degeneration in the muscle cells of ischemia groups. Conclusion This study indicates that immediate IL therapy repairs muscle damage especially after 2 h of ischemia and 4 h of reperfusion and therefore that IL improves contractile function.
Müzik, insanoğlu var olduğundan bu yana kitle iletişimi için görsel ve işitsel bir medya görevi görmüştür. Özellikle müzikle tedavinin binlerce yıllık bir geçmişi vardır ve günümüzde dünyaca kabul görmüş ayrı bir uzmanlık alanı olarak karşımıza çıkmaktadır. Son 20-25 yılda müziğin; nörotransmitterler, hormonlar, sitokinler, lenfositler, vital bulgular ve immünoglobülinler üzerindeki etkileri hakkında pek çok çalışma yapılmıştır ve özellikle son on yıl içinde de hastalarda müziğin psikolojik ve nörolojik etkilerini inceleyen ve müziğin sağlığa olan faydalarıyla ilgili artan bir çalışma vardır. Şimdiye kadar yapılan araştırmalar, bağışıklık cevabı ile psikolojik ve nörolojik hastalıklardaki müziğin etkisinin özellikle stres yolları üzerindeki önemli etkisinden kaynaklandığını işaret etmektedir. Bununla birlikte, bu araştırmaların karşılaştığı çeşitli zorlukları vardır: a) Müziğin nörolojik ve immünolojik etkisinin tam olarak sağlanması için muhtemel mekanizmalar hakkında çok az bilgi vardır; b) Çalışmalar, söz konusu biyolojik belirteçlerin vücudun diğer fizyolojik veya metabolik aktiviteleri ile olan etkileşimini göz önüne almaksızın, biyolojik belirteçleri izole etmeye ve bu da müziğin etkisinin belirsiz bir şekilde anlaşılmasına yol açmaktadır; c) Müzikal geçişlerin hangi yönlerinin biyolojik belirteçlerdeki değişikliklerden sorumlu olduğu belirlenmeksizin geniş bir faaliyet yelpazesini kapsayan farklı stres türleri ve müzik arasında yapılan ayrımlar açık bir şekilde yeterince tanımlanmamaktadır. Bu çerçevede, araştırmalarda müzikal ve stresle ilgili değişkenlerin düzenli bir taksonomisinin geliştirilmesi ve vücut üzerindeki etkisine karışan geniş yolların izlenmesine yönelik bir çerçeve sağlayan, yeni bir modellemenin oluşturulması kaçınılmazdır. Mevcut çalışmada son yıllarda bu konuda yapılmış olan ve müziğin tedavi edici etkisi ile bazı hastalıkları tetikleyici rolü ve bunların muhtemel mekanizmaları üzerinde durulmuştur.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.