The aim of this paper is to reveal life experience of mothers with children with schizophrenia in Turkey. The study has been conducted by using qualitative research methods. The qualitative data has been collected from 10 mothers who live with their children with schizophrenia in Community Mental Health Center via in-depth interview. This research provides an account of, mothers' life experiences before and during the process of illness, their future expectations and concerns, as well as the information they received about illness. It was understood that children with schizophrenia vary premorbidly such as introverted, jealous, inability of socializing and failure at school. For mothers, onset period of the illness is quite painful and troubled. Mothers' basic idea about the cause of their children's illness is physical violence. The most important effect of the illness on the mothers is anxiety about the future of their children.

Objective: This study was conducted to examine work commitment of social workers up to some variables such as gender, age, income level, marital status, working time/duration etc. Method: Study was executed with 153 social workers via relational screening model. Personal information form and Professional Commitment Scale developed by Meyer, Allen and Smith (1993) were used in the study. Findings: Up to the research results; meaningful differences were found within the sub-dimension of professional commitment scale such as emotional commitment and professional commitment permanency with social workers' income (p<0,05). Social workers with lower income than 3000 TL have lower affective professional commitment and continuous professional commitment. In another word, the more social workers' income level arises, affective-professional commitment and continuous professional commitment level increases. According to the variable of organization, there is a meaningful difference found in continuous professional commitment. Therefore, continuous professional commitment of social workers who are working at Ministry of Health were found lower than the participants working for other institutions within the scope of study. Conclusion: According to the results of the study, the professional commitment of the social workers differ according to variable of the income and the institution they work. There was no statistically significant relationship between gender, age, marital status, educational status, service years variables of employment and professional commitment of social workers.

Covid-19 pandemi sürecinde Türkiye'de sosyal hizmet eğitiminin sosyal hizmet akademisyenleri perspektifinden değerlendirilmesi.

Orjinal MakaleCOVID-19 pandemi sürecinde sağlık çalışanlarının anksiyete düzeylerinin psikolojik sağlamlıkları ve yaşadıkları sorunlar açısından incelenmesi D ünyada ilk olarak Aralık 2019'da Çin'in Wuhan kentinde görülen COVID-19 tüm dünyayı etkisi altına almıştır. Türkiye'de ilk COVID-19 vakası resmi olarak 11 Mart 2020 tarihinde tespit edilmiş olup, 12 Mart 2020 tarihinde ise Dünya Sağlık Örgütü (WHO) tarafından pandemi yani küresel salgın hastalık olarak ilan edilmiştir. WHO verilerine göre 17 Ağustos itibariyle, 216 ülkede, onaylanmış 208.470.375 COVID-19 vakası bulunmakta olup ölenlerin sayısı da 4. 377.979'u bulmuştur. [1] Dünya nüfusunun %3'ünü COVID-19 vakalarının ise %14'ünü sağlık çalışanları oluşturmakta olup, Türkiye'de bu oranın %57.4 olduğu ve ölen her 74 kişiden birinin sağlık çalışanı olduğu, [2] 22 Haziran 2021 tarihine kadar COVID-19 nedeniyle yaşamını yitiren 403 kişinin aktif sağlık çalışanı olduğu belirtilmiştir. [3] COVID-19 pandemisinde yüksek risk altında bulunan sağlık çalışanları, virüsün ilk ortaya çıkışından itibaren Çin'de ve daha sonra diğer ülkelerde tüm bilinmezlik ve risklere rağmen görevlerini yerine getirmişlerdir. Bu süreçte sağlık çalışanları fiziksel ve ruhsal yönden güçlükler yaşayabilmekte ayrıca fiziksel ve psikolojik birtakım belirtiler sergileyebilmektedirler. [4][5][6] COVID-19 hastalığına yol açan SARS-CoV-2 virüsünün çok hızlı form değiştirmesi, ölüm riskinin yüksek olması, aşılarla ilgili tartışmalar ve temin etmede güçlükler, tedavi sürecine ilişkin Amaç: Bu çalışma COVID-19 pandemi sürecinde sağlık çalışanlarının kaygı düzeylerinin psikolojik sağlamlıkları ve yaşadıkları sorunlar açısından incelenmesini amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışma ilişkisel tarama modeliyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Türkiye'deki çeşitli hastanelerde çalışan toplam 411 sağlık çalışanı (hekim, hemşire, ebe, diş hekimi, eczacı, acil tıp/ ameliyat teknikeriteknisyeni, sosyal hizmet uzmanı, psikolog, diyetisyen, paramedik, laborant, tıbbi sekreter gibi) oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Beck Anksiyete Envanteri (BAI) ve Connor ve Davidson Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (CD-RISC) kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler için Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu ve Çoklu Hiyerarşik Regresyon Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın sonuçları, sağlık çalışanlarının anksiyetelerinin orta düzeyde olduğunu ( =17.25 ve ss=14.81), kadınların, COVID-19 belirtileri gösterenlerin, odaklanma sorunu yaşamanın, fiziksel yorgunluğun, yeterli koruyucu ekipman temin edememenin, virüs bulaştırma endişesiyle dışlanmanın, eş/partnerle iletişim sorunlarının sağlık çalışanlarının anksiyete düzeylerini pozitif yordadığını göstermiştir. Bununla birlikte sosyal hayatı eskisi gibi sürdürememe ve psikolojik sağlamlık düzeyinin yüksek olmasının ise sağlık çalışanlarının anksiyete düzeylerini negatif yordadığı ve modelin toplam varyansın %57.3'ünü açıkladığı bulunmuştur. Sonuç: Sonuçlar ışığında, özellikle pandemi sürecinde sağlık...