Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’nin doğusunda Erzincan bölgesinde pedodonti kliniğine başvuran çocuk hastalarda süpernümerer dişlerin prevalansını ve özelliklerini belirlemek, neden oldukları komplikasyonları araştırmak ve güncel literatürler ile kıyaslama yapmaktır. Materyal ve Metot: Bu retrospektif çalışmada Ocak 2019-Ocak 2020 tarihleri arasında Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi’ne başvuran 4-14 yaş arası 3825 çocuk hastanın klinik ve radyografik verileri incelendi. Süpernümerer dişleri olan her hasta için demografik veriler (yaş,cinsiyet), süpernümerer diş sayısı, sürme durumu, morfoloji, pozisyon, bulundukları dişlenme dönemleri ve süpernümerer dişlerle ilişkili komplikasyonlar kaydedildi. Toplanan veriler istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Çalışma sonucunda 51 hastada (%1,34) toplam 64 adet süpernümerer diş tespit edildi. Süpernümerer dişler 1.8:1 erkek kadın oranı ile erkeklerde daha fazla görüldü (p <.001). Süpernümerer diş sayısı ile hastaların cinsiyeti arasında bir ilişki gözlemlenmedi. Supernümerer diş sayısı 39 vakada bir, 11 vakada iki ve sadece 1 vakada 3 idi. Tespit edilen 64 süpernümerer dişin 40 tanesi karışık dişlenme döneminde, 21 tanesi daimi dişlenme döneminde ve 3 tanesi ise süt dişlenme döneminde bulunduğu gözlemlendi. Çoğu süpernümerer dişin maksillada bulunduğu tespit edilirken morfolojik olarak konik şekilli süpernümerer dişler en sık rastlanan grup olduğu görüldü. Süpernümerer dişlerin %78,1’i dikey pozisyonda iken %11’i yatay pozisyonda olduğu gözlemlendi. İncelenen vakalarda süpernümerer dişlerin %46,9’u asemptomatik iken en sık neden oldukları komplikasyon ise %35,9 oranla daimi dişlerin sürmelerini engellemeleriydi. Sonuç: Süpernümerer dişlerin insidansı incelenen Türk popülasyonunda %1,34’tür ve gelişmekte olan dental oklüzyona zarar verebilecek birçok komplikasyona neden olabilmektedirler. Süpernümerer dişler hakkında elde edilen bu bilgiler, çocuk diş hekimlerine erken tanı ve müdahale konusunda yardımcı olabilir.

Background:In this study, it was planned to retrospectively determine the congenital deficiencies of the third molars in 1460 panoramic films of pediatric patients in the Erzincan region and to examine the distribution according to gender and location in the jaws. Methods:This retrospective study was conducted at Erzincan Binali Yıldırım University, Faculty of Dentistry from June 2018 - January 2020. 1460 patients(752 females and 708 males) between the ages of 10-14 were studied with panoramic radiograph to assess for agenesis of mandibular third molars. Statistical data were analyzed in SPSS 22 program. The Pearson chi-square test was performed for determining the prevalence of congenitally agenesis of the third molar teeth. Results:The prevalence of third molar teeth agenesis was 35.6 %. Total numbers of patients with single third molar missing were 222(15.5 %). The ratio of the prevalence of third molar agenesis for females(38 %) was higher than that for males(33 %). Significantly more third-molar teeth were found to be missing from the maxilla(57 %) than the mandible(43 %). 529 patients(54 %) had agenesis only on the right side and 469 patients(46 %) had agenesis only on the left. Conclusion:The agenesis of the third molars was investigated in pediatric patients living in Erzincan province and its prevalence was found 35.6 %. Congenital deficiency of the third molar teeth is more common in women, while it has been observed more in the maxilla than in the mandible. More comprehensive studies can be done by increasing the number of individuals examined.