In the present study, a statistical investigation is carried out to explore whether there is a relationship between the critical frequency (foEs) of the sporadic-E layer that is occasionally seen on the E region of the ionosphere and the quasibiennial oscillation (QBO) that flows in the east-west direction in the equatorial stratosphere. Multiple regression model as a statistical tool was used to determine the relationship between variables. In this model, the stationarity of the variables (foEs and QBO) was firstly analyzed for each station (Cocos Island, Gibilmanna, Niue Island, and Tahiti). Then, a cointegration test was made to determine the existence of a long-term relationship between QBO and foEs. After verifying the presence of a long-term relationship between the variables, the magnitude of the relationship between variables was further determined using the multiple regression model. As a result, it is concluded that the variations in foEs were explainable with QBO measured at 10 hPa altitude at the rate of 69%, 94%, 79%, and 58% for Cocos Island, Gibilmanna, Niue Island, and Tahiti stations, respectively. It is observed that the variations in foEs were explainable with QBO measured at 70 hPa altitude at the rate of 66%, 69%, 53%, and 47% for Cocos Island, Gibilmanna, Niue Island, and Tahiti stations, respectively.

Abstract:In this study, the relationship between the neutral components (N 2 and O 2 ) in the E-region of the ionosphere (at 110 km altitude) for the Singapore (01.23 N; 103.55 E) station in the equatorial region and the F10.7 solar flux and z-component of Interplanetary Magnetic Field (IMF-Bz) was investigated. This relationship was determined by means of statistical multiple regression model. As a result, it was observed that the changes in F10.7 solar flux and IMF-Bz were inversely proportional to the changes in N 2 and O 2 . 92% and 83% of changes in N 2 and O 2 were found to be explained by F10.7 solar flux and IMF-Bz, respectively. When the F10.7 solar flux is changed by 1 s.f.u., it causes a decrease of 2.61×10 14 m -3 in N 2 and 2.96×10 14 m -3 in O 2 .Change of 1 nT in IMF-Bz causes a decrease of 9.95×10 15 m -3 in N 2 and 1.69×10 15 m -3 in O 2 .

Bu çalışmada, iyonkürenin E bölgesi elektron yoğunluğu parametresi kullanılarak, bir iyonküre modeli olan NeQuick modeli, özellikle ekvator bölgesinde yaklaşık iki yılda bir meydana gelen salınımlar (Quasi-Biennial Oscillation-QBO) açısından değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme ekvator bölgesinde bulunan Learmonth istasyonu için Yerel Zaman (YZ) 24:00 ve 12:00 de NeQuick modelinden(NmE NeQuick) ve iyonosondadan elde edilen(NmE ölç) maksimum elektron yoğunluğu değerlerinin farkının (∆NmE= NmE ölç-NmE NeQuick) QBO verileri ile ilişkisi, solar maksimum ve solar minimum durumları da göz önünde bulundurularak, istatistiksel çoklu regresyon modeli aracılığıyla yapılmıştır. Değerlendirme sonucunda, hem gece hem de gündüz durumlarında solar maksimum durumundaki ilişkinin solar minimum durumundaki ilişkiden daha güçlü olduğu görüldü. Solar minimum durumunda, her iki zaman dilimi için QBO ile ∆NmE arasındaki ilişki negatiftir. YZ 24:00 için, ∆NmE değişimlerin solar maksimum durumunda %55 i, solar minimum durumunda % 37 si QBO ile açıklanabilmektedir. YZ 12:00 için, ∆NmE değişimlerin solar maksimum durumunda %58 i, solar minimum durumunda % 22 i QBO ile açıklanabilmektedir. Hem gece hem de gündüz için QBO'nun tüm setinin ∆NmE deki değişimleri QBO'nun doğu ve batı yönlerinden daha az etkilediği görüldü. QBO'nun dalgalar aracılığıyla momentum taşıması sonucunda, ölçülen ve NeQuick model ile hesaplanan elektron yoğunluğu değerleri arasındaki farkın azaldığı belirtilebilir. Sonuç olarak NeQuick modele QBO nun eklenmesiyle modelin ekvator bölgesi için gerçek verilere daha yakın hesaplamalar yapacağı düşünülmektedir.

No abstract