Bu çalışmada, doğrudan yabancı yatırımların Türkiye'deki vergi gelirleri üzerindeki etkisi incelenmiştir. Çalışmada kullanılan bağımsız değişkenler doğrudan yabancı yatırımlar(DYY), istihdam edilen kişi başı gayrisafiyurtiçihasıla iken bağımlı değişken olarak vergi geliri kullanılmaktadır. Türkiye'ye ait yıllık verilerin kullanıldığı çalışmada 1974-2016 arasındaki dönem incelenmiştir. Zaman serisi analizinin kullanıldığı çalışmada entegrasyon düzeyini bulmak için ADF ve PP birim kök testlerinden yararlanılmıştır. Çalışmada yer alan değişkenlerin durağanlık düzeyleri farklı olduğu için Pesaranvd'nin (2001) geliştirmiş oldukları ARDL Sınır Testi yaklaşımı kullanılmıştır. Bulgular, hem kısa dönemde hem de uzun dönemde doğrudan yabancı yatırımların vergi gelirlerini pozitif yönde etkilediğini göstermektedir. Bu sonuçtan yola çıkarak Türkiye'nin doğrudan yabancı yatırımları (DYY) arttırmak için politikalar ortaya koymasının vergi gelirlerini arttırabileceği ifade edilebilir.

Hane halkı, iş dünyası ve devlet başta olmak üzere bütün iktisadi aktörleri ve sistemleri yakından ilgilendiren para kavramı geleceğin toplum yapısına yön veren ve ışık tutan en önemli unsurlardan biri olarak kabul edilmektedir. Tarihsel süreç içerisinde yaşanan siyasi, askeri, iktisadi ve teknolojik gelişmeler para olarak nitelendirilen nesnelerin değişmesine veya farklı nesnelerinde para olarak ekonomiye eklemlenmesine yol açmıştır. Bu bağlamda paranın tarihsel yolculuğu buğday, tuz, deniz kabuğu, pirinç, vb. emtialar ile başlamış ve 21. yüzyılda dijital para olgusu ile farklı bir boyuta taşınmıştır. Bu çalışmada dijital para uygulamalarının merkez bankalarına yansıması konusu ele alınmış ve bu çerçevede TCMB tarafından 2021 yılında çalışmaları başlatılan Merkez Bankası Dijital Para (CBDC) uygulamasının Türkiye ekonomisi üzerine olası etkilerinin tespitine yönelik çözümlemelerin yapılması amaçlanmıştır. Çalışma kapsamında elde edilen bulgular, söz konusu uygulamanın iktisadi karar birimleri üzerinde çok boyutlu etkiler oluşturacağını göstermektedir. Bu bağlamda TCMB’nin söz konusu uygulama çerçevesinde prototip ülkeleri gözeterek, hızlı ve güvenilir adımlar atmak suretiyle dijital para ihracı sürecinde dünyada ana aktörler arasında yer alabileceği öngörülmektedir.

Ekonomik aktörlerin fiyat beklentilerinde ortaya çıkan bozulmalar hem para politikasında hem de maliye politikasında öngörülemeyen etkiler ortaya çıkarmaktadır. Bu çalışmada Türkiye ekonomisinde 1971-2019 döneminde enflasyon oranına gelen şokların kalıcı olup olmadığı doğrusal ve fourier birim kök testleri ile incelenmektedir. Doğrusal birim kök testinde enflasyon oranına gelen şokların kalıcı olmadığı, fourier birim kök testinde ise kalıcı olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Kalıcı olan şokların 1976Kalıcı olan şokların -1982Kalıcı olan şokların ve 1994Kalıcı olan şokların -2001

İktisadi ve istatistiksel teorilerin gelişmesi ile birlikte yakınsama hipotezleri birçok makroekonomik değişken üzerinde ampirik olarak uygulanabilmektedir. Son yıllarda ülkelerin faiz oranı, döviz kuru, işsizlik oranı göstergelerinin yanında finans sistemleri için de yakınsama hipotezinin geçerliliği analiz edilmeye başlanmıştır. Bu çalışmanın amacı, BRICS-T olarak adlandırılan/ifade edilen Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika ve Türkiye’nin finansal gelişim seviyelerinin finans alanında başat ülke olarak kabul edilen ABD’ye ne düzeyde yakınsadıklarını analiz etmektedir. Ülkelerin finansal gelişim endeksleri temel gösterge olarak ele alınmıştır. Hipotezin geçerliliğinin sınanması için BRICS-T ülkelerine yönelik yapısal kırılmalı birim kök testleri kullanılmıştır. 1984-2020 yılları arası dönemde Brezilya’nın 1998 yılına kadar önce yakınsama sonra ıraksama durumu içinde iken, 2000 sonrası dönemde finansal yakınmasa göstermektedir. Rusya, 1990’lı yıllarda keskin kırılma yaşayarak yakınsama içinde olsa da 2000’li yıllara kadar ıraksama yaşayıp 2010’dan sonra tekrar yakınsama trendine girmektedir. Çin, Güney Afrika, Hindistan ve Türkiye genel olarak 2000’li yıllara kadar ıraksama yönünde seyir izlerken 2000 sonrasında ise finansal yakınsamanın gerçekleştiği görülmektedir. Genel olarak bütün BRICS-T ülkelerinin farklı seviyelerde de olsa 2000’li yıllardan sonra yakınsama trendine girdikleri sonucuna ulaşılmıştır.