In The high level communication skills and empathy behaviors of the healthcare professionals is important to achieve better health outcomes, provide high quality of health care, effective patient participation to the treatment and higher patient satisfaction. The aim of this study is to determine levels and relationship between communication skills and empathy tendency of support staff in public hospitals. A descriptive study was conducted between January and June 2015 in all public hospitals (nine hospitals) in Kocaeli. 387 support staff working in public hospitals (receptionist, clinical assistants, patient services assistants and porters) involved to the study. Communication Skills and Empathy Tendency Scales were used in the study. This study indicated that the level of communication skills and empathy tendency of support staff is in medium level, women have higher communication skills (mental and behavioral) and empathy tendency than men. Also it was found that there was a significant relationship between total working experience and emotional, behavioral and general communication skills. In addition, there was significant relationship between sub-dimensions of communication skills and empathy tendency levels. As a result, effective and continuous in-service trainings should be organized to improve communication skills and empathy levels of support staff.

Çalışma, COVID-19 pandemi sürecinin yoksulluk içinde yaşayan aileler üzerindeki sosyo-ekonomik ve sağlık etkilerini ve sosyal yardımların bu etkileri ne ölçüde azalttığını değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Pandemi döneminde, yoksullukla mücadelede sosyal yardımların etkinliğini ortaya koyma bakımından alan yazına katkı sunması beklenen çalışmada, nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması deseni kullanılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle düzenli sosyal yardım alan 12 katılımcıyla görüşülmüştür. Veriler içerik analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Çalışma bulguları; pandemi döneminde yoksulların ekonomik kaynaklarında ciddi bir azalma olduğunu, çocukların eğitimlerinin aksamasının en önemli sosyal sorun olarak algılandığını göstermektedir. Sağlık açısından ise temel gıdaya ve kamu sağlık hizmetlerine erişimin azalması, hijyen koşullarına uyamama, kötü barınma koşulları ve buna bağlı olarak COVID-19'a yakalanma riskinin artması temel sorunlardır. COVID-19 pandemisi döneminde yoksullar ekonomi, eğitim ve sağlıkta artan eşitsizliklerle karşı karşıyadırlar. Sosyal yardımlar ise bu etkileri azaltmada yetersiz kalmaktadır. Dolayısıyla gelir dağılımının en altında yer alan yoksulların daha fazla desteklenmesi gerekmektedir.