This paper is dedicated to leasing operations in the Republic of Srpska, which are regulated by law. Leasing is a legal transaction where the lessor transfers the right to hold and use the leased object to the lessee for a certain period, with his obligation to pay the agreed leasing fee and with the right to return the leased object to the lessor, buy it or extend the lease agreement. This way of financing is mostly used by newly established, small and medium enterprises, which do not already have the amount of funds needed to obtain investment goods. By concluding a leasing contract, the lessee does not acquire the right of ownership over the object of leasing, but acquires economic benefits from the use of the object of leasing. The lease agreement usually coincides in time with the useful life of the assets, i.e. the period of depreciation calculation. The practice is that the same contract allows the lessee to repurchase the leased asset at a symbolic price.

Apstrakt:Svjedoci smo krize pred kojom se globalna ekonomija nalazi duži niz godina i koja se "principom spojenih posuda" prenosi na nacionalne ekonomije entiteta. Kriza, koja je došla iz najrazvijenijih tržišno orjentisanih zemalja, pokazala je da tržišno orjentisane privrede nisu savršene i uvijek efikasne i stabilne. Savremena ekonomska teorija i praksa još uvijek nije ponudila zadovoljavajuća rješenja i odgovore na nastalu krizu. Dati stavovi i zaključci vodećih ekonomista (od samita u Davosu i na drugim relevantnim regionalnim skupovima), idu u pravcu da rješenje treba tražiti u sinergetskom djelovanju više ključnih faktora među kojima se ističe i uloga države i regulacija. Uloga države i regulacija ne predstavlja a priori ograničavajući faktor ekonomskih aktivnosti i preduzetništva. Naprotiv, intervencija države i regulacija u ovom smislu ima ulogu u promociji ekonomskih aktivnosti, preduzetništva, pristupa finansiranju, tehnološkog napretka, obrazovanja, zadovoljavanja informacionih potreba korisnika i sl. Ističući značaj računovodstvene regulative kao podsticajnog faktora ekonomskog razvoja u funkciji korporativnog upravljanja, u ovom radu ćemo obraditi aktuelnu zakonsku i profesionalnu računovodstvenu regulativu u Republici Srpskoj, identifikovati probleme sa kojim se privredna društva susreću u njenoj praktičnoj primjeni i dati prijedloge mjera za njeno eventualno unapređenje.Ključne reči: računovodstvena regulativa, profesionalna regulativa, zakonska regulativa, Međunarodni standardi finansijskog izvještavanja. UVODEkonomsko -fi nansijska globalizacija svijeta zahtijeva stvaranje uslova za kvalitetno fi nansijsko izvještavanje, u prvom redu, privrednih društava koja učestvuju na fi nansijskim tržištima ili imaju interes za stranim investicijama. U uslovima postojanja velikih transnacionalnih kompanija, tržišta kapitala i velikog broja akcionara, ne bi se moglo ni zamisliti uređenje odnosa između vlasnika i menadžmenta, države i preduzeća, povjerilaca i preduzeća, investitora i preduzeća, itd, da ne postoji fi nansijsko izvještavanje i revizija koja daje dodatno uvjeravanje na fi nansijske izvještaje [1]. Za fi nansijsko izvještavanje i za reviziju primjenjuju se pravila fi nansijskog izvještavanja i pravila i procedure revizije sadržani u MRS/MSFI, MSR, Kodeksu etike za profesionalne računovođe i pratećim uputstvima, objašnjenjima i smjernicama koje donosi IFAC. Međunarodni standardi nemaju zakonsku snagu direktne primjene, pa zemlja koja ih želi prihvatiti, zakonom propisuje način i obim njihove primjene. U tom smislu, u ovom radu ćemo obraditi okvir za fi nansijsko izvješta-vanje i njegove komponente: zakonsku, profesionalnu i internu računovodstvenu regulativu [2]. Zakonom o računovodstvu i reviziji Republike Srpske je prihvaćena potpuna (neposredna) primjena međunarodnih standarda. Osim Zakona o računovod-stvu i reviziji doneseno je još niz zakonskih propisa koji regulišu ovu oblast o čemu ćemo detaljnije pisati u drugom dijelu rada (Okvir za fi nansijso izvještavanje) sa kritičkim osvrtom na prim...

Obavljajući svoje poslovne aktivnosti kompanijeispunjavaju i svoju društvenu odgovornost, odnosno ispunjavaju dvaosnovna zahtjeva: ekonomski (ostvarivanje profita) i pravni (poštovanjepravnog nacionalnog poretka zemlje u kojoj posluju). Uspješnekompanije doprinose ukupnom razvoju zemlje kroz zapošljavanjestanovništva, plaćanje poreza državi, proizvodnju proizvoda i usluga zazadovoljavanje pojedinačnih, opštih i zajedničkih potreba, razvoj drugihprivrednih društava itd. Iz navedenih razloga država (vlada) je izuzetnozainteresovana za praćenje poslovnih aktivnosti kompanija iuspostavljanje adekvatnih kontrolnih mehanizama. Kontrole mogu biti;direktne i indirektne.Direktne metode podrazumijevaju verifikaciju stavki prihoda irashoda koje utiču na poreske obaveze poreskog obveznika, aprimjenjuju se kod poreskih obveznika koji imaju relevantne poslovneknjige i adekvatne interne kontrole.Indirektne metode podrazumijevaju obezbjeđenje neoborivihdokaza o ostvarenim prihodima i rashodima kompanije. Njihovimpoređenjem (provjeravanjem) sa prikazanim u poreskoj prijavi, utvrđujese dali su prikazana sva sredstva koja prate nastale finansijskeaktivnosti. Predmet ovog rada će biti upravo indirektne metode injihova upotreba u kontroli poreskih obveznika.

Sažetak: U ovom radu ćemo pisati o Turizamu kao komponenti i šansi ruralnog razvoja opština Republike Srpske. U razvijenim zemljama ova komponenta predstavlja jedan od pokretača ekonomskog razvoja, kako mikro lokacija tako i regija. Ako samo uzmemo u obzir podatak da u razvijenim zemljama u okviru BDP turizam učestvuje sa 14 %, 1 (taj postotak u BiH se kreće oko 2,08 %), vidimo koliki (neiskorišćeni) potencijali BiH i Republika Srpska imaju u ovoj privrednoj djelatnosti. Aktuelna zakonska regulativa u Republici Srpskoj, o čemu će biti riječi u radu, stavlja u neravnopravan položaj razvijene i nerazvijene opštine i na taj način usporava rast i razvoj turizma kao jednog od pokretača ruralnog razvoja u ovoj kategoriji opština. Turizam, kao djelatnost koja koristi sva prirodna i privredna bogatstva jedne zemlje i obezbjeđuje priliv sredstava, zahtijeva neophodnost njenog unapređenja i razvoja u cilju stvaranja jednakih uslova razvoja ruralnih i urbanih naselja.Ključne riječi: ruralni razvoj, zakonska regulativa, seoski turizam, nerazvijene i izrazito nerazvijene opštine.Summary: This paper discusses tourism as a component and an opportunity for the rural development of municipalities in the Republic of Srpska. In developed countries, this component is one of the drivers of economic development, both of micro locations and regions. If only we take into account the fact that in developed countries the tourism accounts for 14% of GDP (this percentage in BiH is around 1 BH Privreda -Šansa i izazovi; predlog mjera za poboljšanje poslovnog ambijenta, februar.2014 god.2.08%), we see how (untapped) potential of BiH and the Republic of Srpska plays in this economic activity.The current legislation in the Republic of Srpska, which will be discussed in this paper, places in an unequal position developed and underdeveloped municipalities and in that manner slows down the growth and development of tourism as one of the drivers of rural development in this category of municipalities. Tourism, as an activity that uses all natural and economic wealth of a country and ensures the inflow of funds, needs to be improved and developed in order to create equal conditions for the development of rural and urban areas.Keywords: rural development, legislation, rural tourism, underdeveloped and extremely underdeveloped municipalities. UVODNeravnomjeran ruralni razvoj predstavlja značajan problem koji pogađa kako razvijene tako i nerazvijene zemlje. Demografska slika neumoljivo pokazuje da migraciona kretanja radno sposobnog stanovništa idu u pravcu napuštanja seoskih domaćinstava i koncentrisanju u velike gradove. Ovakve pojave posebno su izražene u nerazvijenim ili tkz. zajednicama u tranziciji kakva je Republika Srpska. Naime, od ukupnog broja opština na teritoriji Republike Srpske 47% 2 spada u grupu nerazvijenih ili izrazito nerazvijenih opština. Kada govorimo o šansama za razvoj ovih opština turizam se nameće kao jedan od prioritenih pravaca razvoja. Svaka od ovih opština ima više nego dovoljne prirodno-geografske, kulturno-istorijske, l...