The paper has been based on archaeological and architectural exploration of the church in Żębocin carried out in 2011. Żębocin, a village in the Miechów district and the Proszowice deanery, had its beginnings reportedly in the mid-11th century. However, the first squire of Żębocin documented in historical sources was Tomko, coat of arms unknown, mentioned in 1384. According to tradition, the first church in the village, which has not survived, was built in the years 1059–1071 and consecrated by St. Stanislas of Szczepanów. In a local legend, the wife of knight Mikołaj of Żębocin took shelter in the tower of a stone church in Żębocin during the unrest in the reign of Boleslaus the Brave. The stone foundation under the north-eastern corner of the chancel belonged probably to a stone building, its function unknown, which may have stood there already in those turbulent times. The extant church, erected in the mid-13th century or soon afterwards, was a small single-nave structure with a chancel closed with a straight wall, built from bricks (with a wendian bond pattern on its elevation) on stone foundations. It combined two styles: Romanesque (as shown by the surviving splayed window in the northern elevation of the chancel) and Gothic (the brick ogival frame in the northern elevation of the nave). The important question whether the church had a tower from the start and where that tower was located remains undecided; the tower could have been incorporated into the body of the nave from the west or built above the chancel; it could also have been added afterwards, in the 16th century at the latest. Reportedly, the church in Żębocin once had a defensive character and was located in knights’ fortified town. Its founder may have been a progenitor of the Strzemieńczyk or the Odrowąż families. It should be remembered that Romanesque single-nave “village” churches built on a simple plan are quite frequent in Central Europe; there are nearly a hundred of them in Poland alone. In Żębocin, the extant tower of the church, the facade and the sacristy at the western side were built no later than ca. 1688.

Creating a more complete image of our past requires cooperation among many branches of science. A joint effort by archaeologists, anthropologists and historians allowed us to establish the origin and cause of death of four individuals found in a layer dating to the early modern period ina medieval burial ground in the Market Square in Cracow. In the course of interdisciplinary analyses, it was found that the skeletons were the remains of four males aged between 30 and 50, who probably were soldiers of a Swedish garrison occupying Cracow in the mid-17th century. The finding was confirmed by archaeological evidence parts of protective codpieces (Lat.suspensus) and burial stratigraphy typical of this period) and specific changes in the skeletons attributable to warfare. At the same time, characteristic traumatic lesions of the cervical vertebrae and traces of binding of the upper and lower limbs indicate that the soldiers had been condemned to death by beheading. Historical sources confirm that Swedish soldiers were executed in Cracow's Market Square in 1657.

Książka przedstawia historię i przemiany budowlane mieszczańskiej kamienicy stojącej przy ul. Krakowskiej nr 30 – dawniej w obrębie miasta Kazimierz pod Krakowem, dziś w Krakowie. Kamienica reprezentowała typ bliski występującemu nagminnie w Krakowie i tamże ukształtowanemu w ciągu wieków XIV i XV domowi średniej szerokości („półkuryjnemu”), o głębokim rzucie. Dom nazwano kamienicą już w roku 1587, a pierwszy znany nam jej opis powstał w roku 1589. Druga połowa wieku XVII i wiek XVIII to epoka upadku kamienicy, którą jednak reparowano w miarę potrzeb i możliwości. Dzisiejszą modernistyczną kamienicę zbudowano w początku wieku XX. W dalszej części książki omówiono problematykę realności sąsiednich, tak samo jak Krakowska 30 wydzielonych z zaplecza pierwotnych działek przyrynkowych. Były to: kamienica – dziś nr 32, a obok niej niewielka kamieniczka, pierwotnie oficyna narożnej działki przyrynkowej – dziś odrębny dom przy ul. Krakowskiej nr 34. Monografia została przygotowana na podstawie badań podjętych w terenie oraz kwerendy archiwalnej w aktach miasta Kazimierza znajdujących się w Archiwum Narodowym w Krakowie. Należy podkreślić występujące w kazimierskich zapiskach źródłowych bogactwo szczegółów, z którego wynikła możliwość dokładnego datowania powstawania poszczególnych partii murów kamienicy.

Zagadnienia przedstawione w tekście dotyczą analizy kosztów produkcji piwowarskiej w Krakowie u schyłku XVI w. na podstawie Obrachowania kosztu waru piwa dołączonego do taksy wojewodzińskiej wydanej w 1593 r. Podzielono je na cztery zasadnicze grupy: surowce i materiały, robociznę, podatki i opłaty oraz czynsz. Ustalono, że największy wpływ na cenę trunku miały surowce (pszenica, chmiel, drewno do opalania pieców), a pozostałe składniki miały znaczenie marginalne. W artykule przeanalizowano też funkcjonowanie rynku w obliczu gwałtownych fluktuacji cen surowców. Wskazano na prawdopodobne przestrzeganie cen zawartych w taksach, rekompensowanie drożejących surowców poprzez zaniżanie jakości piwa, a tym samym na negatywną rolę mechanizmu regulacji cen w pierwszej połowie XVII w.