Konsultacje obligatoryjne i faKultatywne w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a zakres uspołecznienia procesów planowania przestrzennego i. wprowadzenieZagadnienie udziału społeczeństwa w zarządzaniu sprawami publicznym jest współcześnie coraz ważniejszym elementem dyskursu prawniczego. Świadczy o tym wykształcenie się odrębnej terminologii, mianowicie pojęć "partycypacja społeczna", "konsultacje społeczne", czy "dyskusja publiczna", które stały się elementem języka prawnego 1 ; nadto zauważa się coraz większe zainteresowanie tą problematyką przedstawicieli nauki prawa administracyjnego 2 . Jednym z nich jest D. r. kijowski, który partycypację obywatelską (społeczną) określa jako zjawisko polegające na uczestniczeniu społeczności mieszkańców danej miejscowości, gminy, powiatu, regionu, a nawet państwa, w identyfikacji i rozwiązywaniu wspólnych potrzeb, problemów 3 . Co istotne, współcześnie aktywność wspólnot lokalnych przy realizacji zadań publicznych postrzegana jest coraz częściej nie jako wyjątek, ale zasada. Przejawem inicjatyw wykorzystujących potencjał tkwiący w społeczeństwie są ostatnio bardzo

No abstract

The study is a comparative analysis of the original draft Act on facilitating the preparation and implementation of housing and associated investments, i.e. from March 2018 with the text finally adopted on 5 July 2018. Making such comparative analysis is justified by significant changes that occurred in the original concept of the act intended to encourage private investors to significantly accelerate the fulfilment of housing needs in Poland. Being similar to special public investment acts, the act initially established the voivode as the authority competent to take the final decision in the first instance. In addition, this decision was to take the form of an integrated decision, in which not only permission for the location of a residential investment would be issued, but also, in a simplified mode, consent for cutting down trees in cities would be obtained. These and other solutions were criticized during public consultations, and these opinions were taken into account. This elaboration will present the thesis that the original shape of the Act on facilitating the preparation and implementation of housing and associated investments would unjustifiably affect the planning authority of the commune, whose position would be marginalized. In addition, there is also a discussion of the legal nature of the location decision, which in the adopted act took the form of a commune council resolution. This part of the study will first analyze the legal nature of municipal council resolutions in general, including whether they will always take the form of general and abstract acts. This will be the starting point for assessing whether this resolution will constitute a general act of applying the law, i.e. a general administrative act.

This article deals with the issues that accompany areas that may become subject to a decision determining the conditions of their development and the provisions of the local spatial development plan. It was inspired by the land development plans drafted for the city of Poznan. The author wondered whether the area in question could, alternately, be regulated by a normative or administrative act. In other words, the question which was asked was whether there existed any legal determinants that could direct an application of a particular form of development. The research undertaken in this respect allowed to draw a conclusion that the currently binding Act on Planning and Spatial Development regulates only indirectly the matters raised. And yet, for reasons of functionality, extensive areas on which many constructions are planned to be erected, ought to be located on the basis of local plans. Only such plans account for (apart from determining the technical parameters of the planned structures) values such as public transport and its effi ciency, technical infrastructure, local shopping centres and the like. Owing to them, a sustained development of these areas as well as spatial order can be ensured. Further, in an ideal model, decisions regarding the development conditions ought to be issued for individual building separately, and for relatively small areas. In the event of a large area it may be possible to secure its development in a manner signifi cantly diff erent from the existing structures. What it also means is that the new structures may be added to areas already developed, without the possibility of the local community to intervene. The possibility of an instrumental treatment of the development and land planning decisions is strengthened by the fact that formally it is not tied or related to anyof the provisions of the investment plans of feasibility studies performed locally.

Problematyka ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem staje się ostatnio coraz bardziej aktualna. Istotny udział w tym negatywnym oddziaływaniu mają pojazdy mechaniczne napędzane silnikami spalinowymi, przede wszystkim wyposażonymi w starsze silniki diesla. Wyrazem przeciwdziałania termu trendowi jest ograniczanie ich wjazdu do obszarów, w których następuje największa kumulacja trujących tlenków azotu i innych szkodliwych substancji. Obszary te, wprowadzane na przełomie XX i XXI wieku w metropoliach europejskich i nie tylko zostały nazwane Strefami Ograniczonej Emisji (Low Emission Zones). Tymczasem krajowe rozwiązania długo nie uwzględniały tego trendu, mimo zobowiązań wynikających z prawa unijnego. Dopiero w 2018 r. pojawiła się w Polsce możliwość uchwalania przez gminy jako aktów prawa miejscowego Stref Czystego Transportu. Celem opracowania jest wskazanie problemów prawnych i faktycznych związanych z ich ustanawianiem, które w dużej mierze są rezultatem zbyt rygorystycznie określonych przesłanek materialnoprawnych. Największy zarzut jaki można postawić obowiązującej regulacji, to położenie nacisku na zeroemisyjność zamiast uwzględnienia w początkowym okresie progresywnego podejścia. STC to bowiem odpowiednik Clean Air Zones, które obecnie w niewielkim zakresie pojawiają się w światowych metropoliach. Stąd też ustanawianie stref niskiej emisji spalin wymaga elastyczności, której krajowej regulacji w kilku obszarach brak, co może skutkować brakiem zainteresowania gmin w ich wprowadzaniu.