This study was aimed at determining the land-use and land-cover (LULC) potentials of a southeastern Mediterranean area (Antakya, Turkey) of 36 816 ha for a total of 23 different LULC types: nine horticultural crops, nine field crops and five non-agricultural lands. Land evaluation was carried out by using a combination of SENOL Land Evaluation System and ILSEN computer program adapted to Turkey from FAO land evaluation principles. Our assessment resulted in the identification of nine physiographical units, 27 different soil series, and 110 land mapping units. Nearly 49% of the study area was determined as suitable for agricultural land cover types, and 35% for non-agricultural land use types. A map showing potential suitability of LULC was derived for the study area. The quantification of LULC suitability assists decision makers in ensuring that lands are used according to their capacities to satisfy human needs for present and future generations, thus sustaining ecological and economic productivity of natural resources.

No abstract

No abstract

Two different soil maps prepared by different institutes at scales of 1:200 000 and 1:25 000 covering identical areas were compared to determine the accuracy of reconnaissance. These soil maps are widely used in land resources assessment studies in Turkey. For this purpose, the soil maps were digitised and performed a data set. Then the map layers were compared by using GIS technology in order to assess the soil properties and land characteristics. The reconnaissance soil map at the scale of 1:200 000 has the highest accuracy for the slope due to the fact that topographic maps have been used as basic maps for the field studies. The accuracy of other properties in descending order is as follows; slope > depth > salinity > texture > drainage > top soil texture. In addition, physiographic and topographic patterns of soils also affect the accuracy of maps. The reconnaissance soil map was found to be less accurate in flood plains where the slope does not affect other soil properties.

Detaylı toprak etüdü, Mustafalar köyü arazi Kullanım planı, Nazım imar planı altlığı. Öz: Gelişen dünyada hızla artan nüfus kentsel alan ihtiyacını arttırmış ve tarımsal arazileri daha çok tehdit eder hale gelmiştir. Adana ili 19. yüzyılın sonlarında Çukurova'nın tarıma açılmasıyla daha sonra da sanayileşme ve kırsaldan kente göçlerin devam etmesiyle, son 30 yılda 5 kat büyüme göstermiştir. Adana ilinin Mustafalar köyündeki bu çalışmada, karar vericilerin artan kentsel alan ihtiyaçlarını karşılarken, doğal kaynakları koruyarak, ideal arazi kullanım şekillerine uyabilmeleri için, altlık olarak kullanabilecek, detaylı toprak etütleri ve arazi değerlendirme çalışmaları yapılmıştır. Mustafalar köyü ve çevresinde 1.732 hektarlık alanda gerçekleştirilen çalışmada, 8 farklı toprak serisi tespit edilmiş ve bu toprak serileri Toprak Taksonomisine göre Alfisol, Inceptisol ve Entisol ordolarında sınıflandırılmıştır. Çalışma alanında yapılan analizler ve tanımlamalar sonucunda; toprakların %71.67'sinin kireçli ve çok kireçli (%7-25), %50'den fazlasının ince bünyeli kil tekstürde, % 61'inin sığ derinlikte (0-30 cm), ve %48'inin eğimli veya çok dik eğimli (%12+) olduğu belirlenmiştir. Yapılan toprak etüd-haritalama ve değerlendirme çalışmaları sonucunda da; Detaylı Temel Toprak Haritası, Arazi Yetenek Sınıflaması Haritası, 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu (TKAKK)'na göre sınıflama Haritası ve Potansiyel Kullanım Haritası oluşturulmuştur. Oluşturulan bu haritalardan çalışma alanında en fazla %55 oranla VI. sınıf araziler bulunurken yine bu alandaki arazilerin TKAKK' ya göre %84'ü Marjinal Tarım Arazisi, %11'i Mutlak Tarım Arazisi ve %5'i Tarım Dışı Arazi olarak sınıflandırılmıştır. Ayrıca Mustafalar köyü ve çevresinde gelecek yıllardaki 3 aşamalı arazi kullanımı önerisi haritaları oluşturulmuştur.