Dünya çapındaki serbestleşme, liberalleşme, özelleştirme, ticarileşme ve rekabet yapıları gibi reel sektördeki değişim ve gelişmeler ve bunların sistemi etkilemesi nedeniyle, belirsizlik ve riskler artmaktadır. Kurumların başarısı büyük ölçüde riskleri belirleme, önleme, azaltma ve yönetme kapasitelerine bağlıdır. Kurumsal risk yönetimi bu gerekler için etkin bir yapı sunmaktadır. Çalışmanın ilk kısmında kurumsal risk yönetimi hakkında teorik bilgiler sunulmuş, dünya'da kullanılan risk yönetimi ile ilgili standartlar ve sonrasında enerji sektöründe yapılan bir anket yardımıyla Türkiye'deki kurumsal risk yönetim uygulamalarının bir profili çizilmeye çalışılmıştır.

Bölge olarak adlandırılan derin deniz yatağı, İnsanlığın Ortak Mirası (İOM) olarak kabul edilmiş, burada bulunan maden kaynaklarının yönetimi, Uluslararası Deniz Yatağı Otoritesi'ne (UDYO) verilmiştir. Bu çalışmada, öncelikle İOM kavramının sömürge yönetimlerinden kurtulan toplumlar açısından önemi ve deniz hukukuna etkisi incelenmekte; ikinci olarak bu kavramın uygulamaya aktarılmasında başlıca sorumluluğu olan UDYO'nun yetkileri ele alınmaktadır. Bölge'deki madencilik faaliyetlerinde tüm devletler, 'destekleyen devlet' olarak yer alabilmekte, ancak altına girilecek hukuki sorumluluğun sınırının yeterince belirgin olmaması, teknik ve mali yönden elverşsiz olan devletler üzerinde caydırıcı etki yapmaktadır. Çalışmada, İOM kavramını olumsuz yönde etkileyen bu durumla ilgili olarak, Uluslararası Deniz Hukuku Mahkemesi'nin 2011 yılında verdiği Danışma Görüşü değerlendirilmektedir.

Macaristan ile Çekoslovakya arasında 1977 yılında yapılan andlaşma ile Tuna nehrinin bu iki ülke arasında aynı zamanda sınır oluşturan kesimi üzerinde, üç ayrı baraj ve ek tesisler yapılması kararlaştırılmıştı. Projenin uygulanmaya başlanmasından bir süre sonra Macaristan ekolojik nedenler ileri sürerek, projeyi önce askıya aldı, sonra da durdurdu. 1992 yılında da tek taraflı bildirimle 1977 Andlaşmasının sona erdiğini açıkladı. Projenin Çekoslovakya ayağında ise Gabcikovo barajının tamamlanmasının ardından, Varyant C etabı sonuçlandırılıp çalıştırılmaya başlandı. Macaristan ve Slovakya birbirlerinin yaklaşım ve eylemlerinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekteydiler ve her iki tarafın dile getirdiği kaygılar içinde çevresel boyut öne çıkmaktaydı. Neredeyse silahlı çatışma noktasına kadar tırmanan gerginlik, Avrupa Topluluğu'nun arabuluculuğu * Orta Doğu Teknik Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Öğretim Üyesi. GÜNEŞ AÜHFD Yıl 2006 92neticesinde azaltılarak, uyuşmazlığın UAD (Uluslararası Adalet Divanı) önüne götürülmesi sağlandı. UAD nın, beklenen ölçüde irdelenmemiş olmakla birlikte, uluslararası çevre hukuku kavram ve ilkelerinin önemini kabul eden bir karar vermiş olması, bu davanın başlıca özelliğidir.

No abstract

No abstract