Kompozit rezinlerin 1962 yılında Bowen tarafından tanıtılmalarıyla başlayan süreçte, hastaların estetik beklentisinin artması ve amalgam hakkındaki endişeler kompozit rezinleri tercih edilen materyal haline getirmiştir. Kompozit rezinlerin estetik olması, konservatif kavite preparasyonuna imkan sağlaması ve tamir edilebilmesi avantajlarının yanı sıra polimerizasyon büzülmesi, fonksiyonel tüberküllerde kullanımında aşınma direncinin az olması gibi dezavantajları bulunmaktadır. 1960'ların başından günümüze kadar kompozit rezinler hakkında çeşitli araştırmalar yapılmış, kompozit rezin materyali geliştirilmeye çalışılmıştır. Geliştirilen özellikler ve bu alanda yapılan araştırmalar ile kompozit rezinlerin dezavantajlarının elimine edilmesi hedeflenmiştir. Bununla birlikte literatürde kompozit rezin ile ilgili hem in vivo hem de in vitro araştırmalar ın sayısı da artmıştır . Literatürdeki in vivo araştırmalarda hastaların yaşı, cinsiyeti ve incelenen toplam hasta sayısı gibi hastaya ait veriler yer almakla birlikte kullanılan materyaller, materyallerin klinik değerlendirme kriterlerine ait veriler, restorasyon ömrü gibi veriler de çalışmanın değerlendirilen verileri arasında yer almaktadır. Bu makalede, kompozit rezin restorasyonlar ve diğer restoratif materyaller ile ilgili literatürde yapılan 2010 ve sonrası in vivo ve in vitro çalışmalar derlenmiş ve bu çalışmalarda yer alan tüm veriler incelenerek tablolar halinde sunulmuştur.

Amaç: Direkt minimal invaziv kompozit restorasyonlar ile estetik bir görünüm sağlamak ve takip sürecinde hastalara bağlı faktörlerin restorasyon prognozuna etkilerini değerlendirmektir. Vaka Raporu: Kliniğimize başvuran farklı yaş gruplarındaki iki hastada anterior dişlerindeki multidiastemalar, bir hastada diastema ve aks bozukluğu, bir hastada ise multidiastema ve periodontal kayıp nedeniyle mobilite şikayeti olması nedenleriyle direkt kompozit rezinler ile konservatif ve estetik restorasyonlar yapılmıştır. Klinik Sonuç/lar: Vakaların ilk 6 aylık kontrollerinde genel olarak restorasyonların başarılı bir şekilde kullanıldığı görülürken, herhangi bir renklenme veya kırık tespit edilmedi. Hastaların Covid-19 pandemisinin ilerleyen dönemlerindeki 1 yıllık kontrollerinde oral hijyenlerinde kötüleşme ile bazı restorasyonların insizalinde küçük kırıkların varlığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak; hastaya bağlı faktörlerin anterior estetik restorasyonların prognozunda belirleyici olduğu gözlemlenmiştir.

Aim: To indentify the most effective actors(authors, countries, and journals) about composite resin restorations in the period 2000-2020. Material and Methods: An electronis research was conducted in the Scopus database by selecting the words ‘composite resin’ and ‘restoration and English language, article and review types, dentistry field. Their bibliometric data including publication title, authorship, citation count, citation dentistry, year of publication, country and institution of origin, journal of publication, study design, and keywords were extracted and analyzed. Results and Discussion: To our knowledge, this is the first bibliometric article on composite resin restorations. This study provides information about authors, institutions and countries that contribute to significant improvements in composite resin restorations. From 2000 to 2020, there were 7118 articles published from 99 countries.Articles originate primarily from the USA and Brazil. Results indicate that the USA, Brazil, Germany, Turkey, the United Kingdom, Japan, Swtizerland, Italy, Netherlands and India are the leading countries in composite resin restoration research and account for 51.8% of the total number of publications. The total number of citations are 158.404, corresponding to 22 citations per paper publication. During the time period examined, 776 hot articles and 228 classic articles on composite resin restorations were found.The journal with the most publications is ‘Operative Dentistry’. The publishing houses of the top 10 journals are from 4 countries: USA(6),Netherlands(2),Germany(1),Japan(1). The most cited article within the boundaires of this study is Ferracane’s article titled ‘Resin composite-State of the art’, which was published in Dental Materials in 2011 and received 913 citations. Conclusion: This article is the first known bibliometric analysis of composite resin restorations. Studies on composite resin restorations are increasing in parallel with the increasing demand for aesthetics. The analysis of the most influential factors of these publications will give an idea for the studies to be done.