Genel sağlık sorunları ile ağız-diş sağlığı sorunlarının birbirlerini etkiliyor olması, hekimler ve diş hekimlerinin koruyucu yöntemler ve tedaviler açısından ortak çalışmasının önemini göstermektedir. Ülkemizde yüz bin kişiye düşen hekim sayısı 179 iken diş hekimi sayısı 32'dir. Bölgeler arasında bu fark daha da derinleşmektedir. Bu duruma bağlı olarak ortaya çıkan genel ve ağız-diş sağlığı hizmet eşitsizliklerini gidermek için hekimlerin temel ve acil ağız-diş sağlığı bilgisi eğitimi almaları önemlidir. Tıp fakültesi eğitimi kapsamında, ağız-diş sağlığı ve ağız-diş sağlığının genel sağlık ile ilişkisi hakkında yeterli bir eğitimin mevcut olmadığı bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, son sınıfta okuyan tıp fakültesi öğrencilerinin ağız-diş sağlığı alışkanlıklarını belirlemek, bu konudaki bilgi düzeylerini ölçmek ve belirlenen eksikliklere çözüm önerileri sunmaktır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel nitelikte planlanan çalışma, Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi son sınıfta öğrenim gören 110 (%85,9) öğrenci ile gerçekleştirildi. Öğrencilerin, hazırlanan 50 soruluk anketi, gözetim altında ve kendi kendilerine doldurmaları sağlandı. Elde edilen veriler, istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin %59,1'inin günde 2-3 kez, %60'ının 2-3 dakika süre ile dişlerini fırçaladığı, %56'sının floridli diş macunu kullandığı ve %43,1'inin diş macunun floridli olup olmadığını bilmediği belirlendi. Katılımcıların %29,1'inin ilk kez diş hekimine 6 yaşından daha küçük iken %21,8'inin ise 21 yaşından sonra gittiği, %29,2'sinin son diş hekimi ziyaretine kontrol için gittiği ve %76,6'sının son diş hekimi ziyaretinin üzerinden 6 aydan fazla süre geçtiği görüldü. Sorulan toplam 40 bilgi sorusundan doğru yanıtlanan soru sayısı ortancası 20 (min:1; maks: 34) bulundu. Sonuç: Çalışmaya dahil edilen tıp fakültesi son sınıf öğrencilerinin ağız-diş sağlığı konusunda yeterli bilgi seviyesine sahip olmadıkları belirlendi. Hekimlerin ağız-diş sağlığı açısından bilgi seviyelerinin arttırılması için; tıp fakülteleri müfredatında ağız-diş sağlığı konusuna yer verilmesi, bu eğitimin standartlaştırılması, diş hekimliği fakülteleri ile bu konuda işbirliği yapılması gerektiği düşünülmektedir. Hekimlerin ağız-diş sağlığı yeterliliklerinin sağlanması, halk sağlığına yönelik eşitsizliklerin giderilmesini ve hizmet kalitesinin arttırılmasını da mümkün kılabilecektir. Anahtar Kelimeler: Ağız-diş sağlığı, bilgi düzeyi, tıp fakültesi öğrencileri ABSTRACT Aim: The interaction of general and oral and dental health problems demonstrates the importance of the collaboration of physicians and dentists in terms of preventive methods and treatments. In our country, the number of physicians per hundred thousand people is 179, while the number of dentists is 32. The difference is getting deeper between the regions. It is important that physicians receive basic and urgent oral and dental health education in order to eliminate the general and oral and dental health inequalities associated with this condition. It is known that there is not enough education ...

No abstract

Aim: The aim of this study was to determine the impact of mild congenital hypodontia on oral healthrelated quality of life in children aged from 11-14 years by considering their own statements. Materials and Methods: One hundred and thirty 11to 14-year-old children were included in this crosssectional study. The control group (G-C) was composed of 65 patients without hypodontia and the hypodontia group (G-H) was composed of 65 patients with different numbers of missing teeth. After oral examination, children were asked to fill out the Child Perceptions Questionnaire (CPQ 11-14) to evaluate the oral health-related quality of life. The number/ numbers of missing teeth, the segment of missing teeth, and demographic data were recorded. The data were analyzed using Student's t-test, the chi square test, and Pearson correlation analysis. Results: The mean age of children that participated in this study was 12.5+1.07 (55% girls, 45% boys). A total of 117 teeth were missing in patients with hypodontia. The mean number of missing teeth in patients with hypodontia was 1.77±0.65. The mean oral health-related quality of life score of the groups was 36.3±16.7 for control group and 34.7±18.1 for hypodontia group ; the difference between the groups was not statistically significant (p>0.05). Significant correlation was not detected between the oral healthrelated quality of life and the number of missing teeth in patients with hypodontia (r=-0.008, p=0.95). Conclusion: Missing teeth had no impact on oral health-related quality of life in patients with mild hypodontia due to the small numbers of missing teeth in the experimental group.