Autorki artykułu w pierwszej części definiują bezpieczeństwo ekonomiczne oraz przedstawiają definicję na dwóch płaszczyznach: społeczno-gospodarczej oraz ekonomiczno-obronnej. Zwracają uwagę, iż bezpieczeństwo ekonomiczne jest pojmowane jako część składowa problemów politycznych. Kolejno, charakteryzują szczegółowo najważniejsze zagrożenia bezpieczeństwa ekonomicznego państwa, a także przedstawiają podział ryzyka na grupy. Artykuł pokazuje, jak ważną rolę w systemie bezpieczeństwa państwa odgrywa zarządzanie ryzykiem oraz jak duży wpływ ma rozwój gospodarczy na bezpieczeństwo ekonomiczne państwa. Z tej przyczyny utrzymanie równowagi gospodarczej pozwoli państwu na zapewnienie swoim obywatelom poczucia bezpieczeństwa, jak i zapewnienia minimalnych potrzeb do godnego bytowania.

W latach 2017–2018 w Polsce, jak i w analizowanym województwie podkarpackim i powiecie jarosławskim nastąpił znaczny spadek poziomu bezrobocia. Jednocześnie wzrastały wydatki na aktywizację bezrobotnych. Większość osób bezrobotnych i pracodawców, jak pokazują analizy, korzysta z dotychczasowych form aktywizacji, takich jak prace interwencyjne, roboty publiczne, doposażenie stanowiska pracy czy staże. Ocena polityki rynku pracy wymusza na urzędach pracy analizę skuteczności stosowanych programów. Badanie efektywności programów aktywizujących zawsze ukierunkowane jest na wzrost zatrudnienia poprzez podjęcie przez osobę bezrobotną pracy lub stworzenie warunków dla samozatrudnienia. Ważną kwestią jest również analiza wskaźników finansowych wyrażających relacje pomiędzy poniesionymi wydatkami a realnym zmniejszaniem się bezrobocia. W powiecie jarosławskim taką formą, w którą inwestuje Urząd Pracy i która przynosi wymierne korzyści w zwiększającej się ilości osób podejmujących zatrudnienie, są staże. Wykonanie planu środków z Funduszu Pracy w analizowanych latach wynosiło blisko 100%, co przełożyło się pozytywnie na liczbę osób podejmujących pracę po zakończeniu stażu.

Artykuł porusza problem kształtowania właściwej organizacji pracy w przedsiębiorstwie. W artykule stwierdzono, iż bardzo pomocne w tym zakresie jest stosowanie zasad ergonomii i rozwiązań zwinnych. Obydwa rozwiązania osadzono w koncepcji lean enterprise. W artykule przedstawiono wyniki badań empirycznych, przeprowadzonych wśród 200 małych i średnich firm województwa podkarpackiego. Umożliwiły one wyszczególnienie zachowań ergonomicznych i zwinnych w podkarpackich przedsiębiorstwach. W artykule przedstawiono autorski model organizowania pracy ludzkiej w zwinnym przedsiębiorstwie, który może pełnić cenną rolę utylitarną dla kadry zarządzającej współczesnym przedsiębiorstwem.