Bu çalışmada, uzman mantosu yaklaşımının turist rehberliği eğitiminde uygulanabilirliği tartışılarak, öğrencilerin uzman mantosu yaklaşımı tabanlı derslere yönelik algıları incelenmektedir. Dorothy Heathcote tarafından 1970'li yıllarda ortaya konan uzman mantosu yaklaşımı, öğrencilerin yaratıcılıklarından yararlanarak, öğrencileri kurgusal alanda birer uzman rolüne büründüren bir drama yaklaşımıdır. Bu çalışmada ele alınan yaklaşımın temeli; öğrencilerin yaparak, yaşayarak ve araştırarak; bir konuyu, bir kurum oluşturma süreci içerisinde ele almalarıdır. Çalışmada, öğrencilerin drama yaşantılarına yönelik algılarını daha iyi anlayabilmek için nitel araştırma yöntemine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma grubunu, Anadolu Üniversitesi Turizm Fakültesi Turizm Rehberliği Programı'nda 2016-2017 bahar döneminde Drama derslerine katılan 14 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından açık uçlu sorulardan oluşan soru formu geliştirilmiştir. Drama oturumları öncesinde, sırasında ve sonrasında, oturumların sözlü ve yazılı geri bildirimleri toplanmış ve betimsel analizler yapılmıştır. Çalışmada, öğrencilerin mesleki hayatlarıyla bağdaştıracakları konuları uzman mantosu yaklaşımı ile ele almalarının etkili olduğu sonucuna varılmıştır.

Yerelleşme Yöresel mutfaklarReçete standartlaştırma Tadım menüsü ÖzYerelleşmenin yükselen bir değer haline gelmesi ile yöresel yemeklerin yiyecek içecek işletmelerinde kullanıma kazandırılması önem taşıyan bir konu haline gelmiştir. Evlerde standartlaşma ihtiyacı duyulmazken turistik işletmelerin yöresel yemek reçetelerinin uygulayabilmesi açısından reçetelerin standart hale getirilmesi gerekmektedir. Bu doğrultuda bu çalışmanın amacı yöresel yemek reçetelerinin ön standart tarifelerinin oluşturulmasıdır. Araştırma kapsamında, öncelikle ikincil kaynak taraması gerçekleştirilmiş ve Türkiye'nin yedi bölgesinin yöresel yemekleri ve ortak tatları incelenerek yöresel 75 reçete seçilmiştir. Sonraki aşamada, Anadolu Üniversitesi Turizm Fakültesi Gastronomi ve Mutfak Sanatları Bölümü'nün mutfak laboratuvarında reçetelerin standart hale getirilebilmesi için MEGEP'in (Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi) standartlaştırma adımları uygulanmıştır. Uygulanan her reçete, alan uzmanlarından oluşan jüri üyeleri tarafından uluslararası yarışma standartlarına göre değerlendirilerek puanlanmıştır. Lezzet puanı yüksek olanlar standart reçete olarak belirlenmiştir. Son aşamada, denenen reçeteler yazılı hale getirilmiştir. Ayrıca sunum puanlarına göre en yüksek puanı alan görsellere ve ideal reçetelerin besin değerlerine çalışmada yer verilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulardan hareketle, yedi bölgenin yöresel yemeklerinden oluşan yöresel tadım menüsü önerisi sunulmuştur. Keywords Abstract LocalizationLocal cuisineRecipe standardization Tasting menuAs localization becomes a rising value, the use of local food in food and beverage business has become an important issue. While standardization at home is not necessary, local food recipes must be standardized for food and beverage bussinesses for their usage. In this respect, the aim of this study is to preliminary standardize local food recipes. Firstly, written sources were reviewed and 75 local and common recipes from seven regions of Turkey were chosen for this study. At the next stage, the standardization steps of the SVET (Strengthening the Vocational Education and Training System Project) were implemented so that the recipes could be standardized in the kitchen laboratory of the Gastronomy and Culinary Arts Department of the Tourism Faculty of Anadolu University. Each applied recipe was graded according to international competition standards by jury members composed of field experts. Those with a high taste score are designated as standard prescriptions. At the last stage, the tested recipes were written. In addition, nutritional values of ideal recipes and images with the highest score according to presentation scores were added to final recipes As a result of the findings of the research, a regional tasting menu consisting of seven regional dishes was proposed.

This research aims to reveal the opinions of the students of tourism education about the role of creative drama method in learning, course process and mood. The creative drama sessions prepared for the subjects in the hotel management course were conducted for a total of 11 weeks and 33 hours during a course period. The data of the research are participant diaries written by the students during the course period; At the end of the semester, students' letters and semi-structured questions were obtained through face-to-face interviews. Content analysis was applied to the collected data by using a qualitative research approach. As a result of the analysis, students' opinions; learning, lesson process, and mood. As a result of the research, the creative drama method provides a suitable ground for vocational education and the method can be used in other courses. In the effective field, the students stated that their creative method was willing and willing to participate in the lessons and they felt happy, comfortable and confident during the course.

No abstract