Psikolojik danışmanlık ve rehberlik alanındaki bütün çalışmaların amacı bireyin mutluluğunu ve yaşam kalitesini, dolaylı olarak da öznel iyi oluşunu arttırmaktır. Üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluşlarını etkileyen faktörleri ortaya çıkartmak hem eğitimsel amaçlara ulaşmayı kolaylaştıracaktır hem de öğrencilerin kapasitelerini geliştirmelerinin birer aracı olacaktır. Üniversite öğrencilerinin bu dönemle sağlıklı bir şekilde başa çıkabilmek için temel psikolojik ihtiyaçların doyumunun önemli olduğu izlenmektedir. Batıda temel ihtiyaçlarının doyumunun öznel iyi oluşa etkisinin ortaya konduğu pek çok araştırma mevcut iken ülkemizde bu yöndeki araştırmaların kısıtlı olduğu görülmektedir. Bu nedenle bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinde ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmaya Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesinin çeşitli bölümlerinde okuyan 223 erkek, 545 kız toplam 768 öğrenci katılmıştır. Çalışmada Öznel İyi Oluş Ölçeği ve İhtiyaç Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde basit doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre ihtiyaç doyumu, öznel iyi oluşu önemli derecede yordamaktadır (R2= .584; FReg= 1075,156; p< .001). Analizlere göre ihtiyaç doyumu, öznel iyi oluştaki varyansın %58 'ini açıklamaktadır.

This study is a review on spiritual and religious oriented interventions for juvenile delinquents. The article is composed of five parts, namely: (i) juvenile delinquency, (ii) the relationship between crime and spirituality, (iii) spiritual interventions for juvenile delinquency, (iv) spiritual interventions in prison for delinquent children, and (v) spiritual interventions in schools for delinquent children and their family. In the first part, the definition and scope of juvenile delinquency and the factors for committing a crime are given. In the second part, theories of spiritual psychology concerning juvenile delinquency are expressed. Faith-based intervention approaches, group psychological consultation approaches, and the spiritual interventions and counseling proficiencies of positive psychology' s spiritual intervention and counseling proficiencies are discussed in the third part. In last part, space has been given to in-school interventions and prevention approaches for families. Keywords

<p>The purpose of this study is to investigate attitudes towards peace with respect to subjective wellbeing and gender. The participants of the study were 240 students who were taking their high school education in Kocaeli. Two different inventories were applied to the students; Adolescent Subjective Wellbeing Inventory and Peace Attitudes Scale. Multiple regression analysis was used to investigate if and to which degree subjective wellbeing predicts peace attitudes. To examine the relation between peace attitudes and gender, independent sample t-test was conducted. The results indicated that the peace attitudes of adolescents does not change according to gender (t238= -.153; p&gt;.05). According to the Pearson correlation coefficients, there is positive relations ranged from .30 to .65 between peace attitudes and four subscales of subjective well-being (p&lt;.001). The multiple regression analysis that was held to investigate the predictor role of subjective wellbeing on peace attitudes revealed that family relations satisfaction and positive feelings explains peace attitudes significantly (R²= .48 ; F reg= 53,468; p&lt; .001).</p><p> </p><p><strong>Özet</strong></p><p>Bu çalışmanın amacı, lise öğrencilerinin barışa yönelik tutumlarının öznel iyi oluş (aile ilişkilerinde doyum, önemli diğer kişilerle ilişkide doyum, yaşam doyumu, olumlu duygular) ve cinsiyet açısından incelenmesidir. Araştırma verileri, 2014-2015 Eğitim ve Öğretim Yılı'nda Kocaeli ilinde üç lisede eğitim gören 14-16 yaşları arasında 240 öğrenciden toplanmıştır. Araştırma verileri kişisel bilgi formu, ergen öznel iyi oluş ölçeği ve barışa yönelik tutumlar ölçeği ile toplanmıştır. Araştırmada veri analizinde cinsiyete göre barışa yönelik tutumların değişip değişmediğini test etmek için t-testi yönteminden yararlanılmıştır. Bulgulara göre, kız (X=16.297) ve erkek (X=16.356) öğrencilerin barışa yönelik tutumları arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır (t238=-.153; p&gt;.05). Değişkenler arasındaki ilişki pearson korelasyon katsayısı ile incelendiğinde, barışa yönelik tutumlar ile öznel iyi oluşun dört alt boyutu arasındaki korelasyonların .30 ile .65 arasında değiştiği gözlenmiştir (p&lt;.001). Öznel iyi oluşun barışa yönelik tutumlarını açıklayıp açıklamadığını incelemek için yapılan çoklu regresyon analizi sonuçlarına göre ise öznel iyi oluşun aile ilişkilerinde doyum ve olumlu duygular alt boyutlarının barışa yönelik tutumlar üzerinde açıklanan varyansa katkısının anlamlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. (R²= .48 ; F reg= 53,468; p&lt; .001). <strong></strong></p>

No abstract

Objective: The aim of the study is adaptation of the "Satisfaction with Food-Related Life Scale", whose original language is English, into Turkish for adolescents. Materials and Methods: The study is a scale adaptation study to determine the validity and reliability of the scale. The study was conducted 472 participants studying in the province of Istanbul in September-November 2020. Data were collected with "Personal Information Form", "Satisfaction with Food-Related Life Scale " and "Life Satisfaction Scale". The validity and reliability analyzes of the scale were made with the collected data. Results: For the five-item and one-dimensional scale, the eigen-value was 2.72 and the explained variance rate was 54.4%. The factor loadings of the items ranged from 0.44 to 0.76. The Cronbach Alpha internal reliability coefficient was 0.78. According to the results of confirmatory factor analysis, fit indices were found as x2/df= 2.38, RMSEA= 0.069, SRMR= 0.029, CFI=0.982, IFI=0.983 and GFI=0.984. The test-retest correlation is 0.86. The correlation between the Satisfaction with Life Scale and the Satisfaction with Food-Related Life Scale was found to be 0.53. Conclusion: Satisfaction with Food-Related Life Scale, which was adapted into Turkish, is a valid and reliable scale for adolescents aged 14-18.