No abstract

No abstract

No abstract

No abstract

ÖZ Amaç: İntihar, kişinin istemli olarak kendi kendine zarar vermesidir. Sağlık hizmetini üretebilmesi için harcadığı üretim faktörlerinin para ile ölçülebilen değeri maliyet analizi şeklinde tanımlanmaktadır. Bu çalışmada başvuru, tanı ve tedavi süreçlerinin neredeyse tamamının Acil Servislerde gerçekleştiği intihar eylemlerindeki hastaların acil ve hastane sürecindeki maliyet analizi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Sağlık Bilimleri Üniversitesi Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine intihar girişimi ile başvurmuş olan, dosyası ve bilgisayar kayıtları tam olan 18 yaş ve üzeri 120 hastanın verileri geriye dönük değerlendirildi. Her hastanın hastane otomasyon sistemine kaydedilen muayene, tetkik, tedavi ve konsültasyon maliyet ücretleri değerlendirildi. Bulgular: 120 hastanın yaş ortalaması 30.35±10.18 bulunurken, 18-24 yaş arasında daha fazla başvuru olduğu görüldü. Hastaların %73.3'ü kadındı ve tüm hastaların %56.7'si evliydi. Hastaların %10.8'inin daha önce intihar öyküsü vardı. İntihar girişim şekli olarak en sık ilaç veya toksik madde alımı (%94.2) seçilmişti. Hastaların %33.3'üne psikiyatri konsültasyonu istenmişti. Hastaların %53.3'ü acil servisten şifa ile taburcu olurken, %18.4'üne yoğun bakım, %5'ine serviste yatış endikasyonu verilmişti. Yalnız bir hasta acil serviste eksitus olmuştu. Hastaların acil maliyet bedelleri (ortalama 172.25±76.65 TL; en az 15.5 TL en çok 510 TL) hastane maliyet bedellerine yakın (76.50±78.81 TL) bulundu. Acilde servisteki kalış süreleri ile hizmet bedeli arasında pozitif yönlü (kalış süresi arttıkça hizmet bedeli de artan) ve istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır (r=0,490; p=0,001). Sonuç: İntihar eylemi ile başvuran hastaların yaklaşık yarısının tanı ve tedavi süreci Acil Serviste tamamlanmaktadır. Acilde kalış süresinin uzaması toplam maliyeti istatistiksel olarak arttırmaktadır. Bu hastaların tanı ve takip sürecinde yeni protokoller geliştirilmelidir.