No abstract

Αν και ο τραπεζικός τομέας απασχολεί αριθμητικά περισσότερες γυναίκες από άνδρες, οι εργαζόμενες υποεκπροσωπούνται στη μεσαία και ανώτερη βαθμίδα διοίκησης. Η παρούσα διατριβή επικεντρώνεται στον αντίκτυπο της "γυάλινης οροφής" στην υπηρεσιακή εξέλιξη των γυναικών τραπεζοϋπαλλήλων στην Ελλάδα. Παράγοντες που προσιδιάζουν στη "γυάλινη οροφή", προσωπικοί, οικογενειακοί, οργανωσιακοί και εταιρικοί, ευθύνονται για την εν λόγω χαμηλή εκπροσώπησή τους. Οι γυναίκες έχουν διαχρονικά υποστεί εργασιακές διακρίσεις, ωστόσο η εμπειρία του ελληνικού τραπεζικού χώρου καταδεικνύει -εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης- την ύπαρξη "γυάλινης οροφής", όπου λιγότερες γυναίκες της μεσαίας βαθμίδας κατορθώνουν να ανελιχθούν σε ανώτερα στελέχη. Παρότι στο χρηματοοικονομικό τομέα διαφαίνεται μια αυξανόμενη αναγνώριση της έμφυλης διαφορετικότητας, είναι αναγκαίο ολοένα και περισσότεροι τραπεζικοί οργανισμοί να επενδύσουν στην ισότιμη μεταχείριση γυναικών και ανδρών, προωθώντας ευέλικτες εργασιακές πολιτικές, πιο φιλικές στη συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Η πορεία του θρυμματισμού της "γυάλινης οροφής", αν και δυσχερές επίτευγμα, εφόσον εκκινήσει, δεν θα έχει δρόμο επιστροφής.

No abstract