No abstract

The purpose of this article is to investigate Iranian-Israeli relations, which are based on hate speech and hybrid warfare, but can actually be reduced to a struggle for power and domination. In order to legitimize their military actions against an enemy state, both Iran and Israel must securitize the threat, which means they must convince the public that the opposing state poses an existential threat. Hate speech and aggressive rhetoric are used by both countries and represent a subjective perception of a threat, as well as a legitimizing tool to justify extraordinary measures to counter the threats. Appealing to fears and threats and the method of creating an enemy are well-known political strategies that ensure the legitimacy of power.

This article aims to show the impact of the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic on international relations and state policy in the Persian Gulf through the prism of realism theory. COVID-19 became a game changer for the domestic politics of the Persian Gulf countries and for the balance of power in that subregion. The application of realism reveals the statecraft of the Arab Persian Gulf during the pandemic to be a struggle for power and its consolidation. Therefore the hypothesis of the article holds that the authoritarian Arab Gulf states used the global COVID-19 pandemic crisis to consolidate and strengthen regime power and conduct humanitarian/mask/COVID-19 diplomacy toward the regimes most affected by the pandemic, shifting the geopolitical landscape. The first part of the article presents the general assumption of the analysis and the theoretical framework. The second and the third respectively discuss domestic and foreign policies of the Arab Persian Gulf states in the face of the pandemic, highlighting strengthening authoritarian tendencies and authoritarian bilateral cooperation. The fourth part relate to the Gulf Cooperation Council and its reaction on COVID-19. The last part draws on the theoretical framework adopted in the article offer conclusions that answer research questions.

bliskie powiązania między agentem ubezpieczeniowym a innymi podmiotami w świetle ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń Zgodnie z nową ustawą o dystrybucji ubezpieczeń, która stanowi implementację Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2016/97 w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (tzw. IDD), agenci ubezpieczeniowi niebędący osobami fizycznymi mogą wykonywać działalność agencyjną wyłącznie jeżeli bliskie powiązania tych agentów nie uniemożliwiają Komisji Nadzoru Finansowego sprawowania skutecznego nadzoru. W tym kontekście dla praktyki rynku ubezpieczeniowego, a zwłaszcza agentów ubezpieczeniowych oraz podmiotów, które zamierzają prowadzić działalność agencyjną, rozumienie pojęcia "bliskich powiązań" ma kluczowe znaczenie. Artykuł wskazuje proponowaną wykładnię pojęcia "bliskich powiązań", a także prezentuje je w świetle funkcjonujących powszechnie w życiu gospodarczym grup kapitałowych (holdingów) oraz oddziałów tworzonych przez ubezpieczycieli. słowa kluczowe: agenci ubezpieczeniowi, dystrybucja, IDD, bliskie powiązania, KNF, holding oraz oddziały. i. uwagi wprowadzające W dniu 1 października 2018 r. weszła w życie ustawa o dystrybucji ubezpieczeń ("u.d.u.") 1 implementująca do polskiego porządku prawnego Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń ("idd"). W myśl art. 3 ust. 1 IDD m.in. pośrednicy ubezpieczeniowi rejestrowani są we właściwym organie w państwie członkowskim ich pochodzenia. Regulację art. 3 ust. 1 IDD implementuje art. 52 ust. 1 u.d.u., zgodnie 1. (Dz. U. z 2017 r. poz. 2486 ze zm.)