The aim of this study was to evaluate subjective health status of Łódź adult population and to determine the factors affecting their self-perception of health. The study population consisted of randomly selected 1,056 adults aged 20-74 years from Łódź district. Logistic regression model was applied to assess the factors influencing the self-perception of health. More than 30% of study subjects described their health as poor or very poor. There were no statistically significant differences between men and women regarding self-perception of health (p>0.05). Older people more frequently reported their health as poor and very poor compared to those younger than 25 years of age. Four percent of men and 10% of women younger than 25 years of age described their health as poor or very poor whereas in age category 45-54 years that percentage increased to more than 40% (men RR=16.3; p<0.001, women RR=7.5; p<0.001), in 55-64 to 60% (men RR=18.6; p<0.001, women RR=10.0; p<0.001) and for people older than 64 years of age to 60% for men (RR=12.6; p<0.01) and 72% for women (RR=13.4; p<0.001). People with lower educational degree perceived their health as worse compared to those with university diploma (men RR=5.3; p<0.001; women 4.6; p<0.001). The risk of indicating the health as poor or very poor was 3.4 times higher for unemployed men comparing to employed (p<0.001) and 1.5 for unemployed women compared to employed (p>0.05). Men indicating no leisure-time physical activity significantly more frequently described their health as poor or very poor than men with satisfactory level of recreational physical activity (RR=2.2; p<0.01). Current and former smoker men described their health as worse compared to non-smokers (current smokers RR=1.5; p>0.05; former smokers RR=1.8; p>0.05). Preventive programs aimed at improving self-perceived health should concentrate on increasing recreational physical activity and elimination of smoking. Those actions should in particular target people in older age category.

Long-COVID (długo utrzymujący się COVID-19) lub post-COVID syndrome (PCS) to dolegliwości związane z infekcją wirusem SARS -CoV-2 utrzymujące się >4 tygodni od wystąpienia pierwszych objawów. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego była odpowiedź na pytanie, jaka jest skala występowania 3 często manifestujących się w long-COVID objawów, tj. przewlekłego zmęczenia, duszności i kaszlu, oraz czy takie choroby współistniejące jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze zwiększają ryzyko powikłań po przebytej infekcji SARS -CoV-2. W pracy zastosowano metodę przeglądu narracyjnego. Artykuły dotyczące występowania objawów long-COVID-19 wyszukano w bazie PubMed (31 maja 2021 r.). Wyłączono badania, w których okres obserwacji był <30 dni oraz średnia wieku badanych przekraczała 60. r.ż., oraz te, w których nie podano informacji o zastosowanej metodologii, a w szczególności o sposobie rekrutacji uczestników. Za wysoką częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości >10%, a nadciśnienia tętniczego >40%. Za średnią częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości <10%, a nadciśnienia tętniczego <40%. Na podstawie powyższych danych można wnioskować, że w okresie >30 dni od wypisu ze szpitala w populacjach obciążonych wysoką częstością cukrzycy i nadciśnienia tętniczego przewlekłe zmęczenie i kaszel występowały częściej niż w pozostałych analizowanych grupach. Najczęściej występującą duszność stwierdzono w populacjach o wysokiej częstości cukrzycy i średniej częstości nadciśnienia tętniczego. Utrzymujące się objawy charakterystyczne dla long-COVID mogą znacząco ograniczać możliwość wykonywania pracy. W tej sytuacji badania kontrolne wykonywane przed powrotem do pracy po długotrwałym zwolnieniu nabierają nowego wymiaru. Med. Pr. 2021;72(6)

No abstract

No abstract

No abstract