Öz 1950-1960 döneminde Türkiye'ye gelen yabancı uzmanların raporları doğrultusunda şekillenen eğitim politikaları ve bu raporların intibak süreci ülkemiz eğitimi açısından sıkıntılı bir sürecin başlangıcı olmuştur. Geleneksel temellere dayanan Türk eğitim sistemi bu düzenlemeleri hemen sindirememiştir. Kaldı ki bu düzenlemeler Amerikan ve Batı tarzı toplumların ihtiyaçları düşünülerek hazırlanmıştı ve Türk toplumu için yabancı kavramlardı. Eğitim anlayışı, "eti senin kemiği benim" prensibine dayanan geleneksel esaslı Türk eğitimi, etkileri günümüze kadar uzanan öğrenci merkezli, mikro eğitimi esas alan, yaptırım esasları öğretmen elinden alınmış yeni eğitim sistemine yabancı kalmıştır. 1950-1960 yılları arasında Türkiye'ye davet edilen Amerikalı uzmanların, verdikleri raporlarda üzerinde önemle vurguladıkları ortak hususları, dönemin Türk eğitim sistemine yönelik düşüncelerini, tespit ettikleri sorunları, bu sorunlara yönelik önerilerini, önerilerinin Türk eğitim sistemine etkisi ve uygulanabilirliğini belirleyebilmek için

Sosyolojik açıdan insan topluluklarının millet olma sürecinin temel dinamiği kültürdür. Kültür, bir milletin hamurudur. Türk kültürü binlerce yıllık bir süreç içerisinde gelişerek dünya uygarlık tarihinin temel sosyal güçlerinden biri olmuştur. Türkler uzun tarihleri süresince birçok din ile tanışmıştır. Yeni dinlerle tanışma sürecinde, geçmişten gelen "tek tanrı" inancı sayesinde, Müslümanlığa kolay uyum sağlamışlardır. Ancak, Müslümanlığa geçiş sürecinde, eski dinlerinden ve din ile bağlantılı kültürlerinden bazı izleri de Müslümanlığa taşımışlardır. Bu süreçte dinler ve kültürlerdeki kutsal kavramların birçoğu zaman içerisinde ya tamamen yok olmuş veya ilk anlamından uzaklaşarak farklı anlamlar kazanmıştır. Türkler, Anadolu'yu yurt edinmeye başladıkları zamandan itibaren kitleler halinde Anadolu'nun şehir ve bozkırlarına yerleşerek kendi lisanlarını, dinlerini, örf ve adetlerini kısacası bütün kültür birikimlerini buraya taşıyıp mevcut kültürle kaynaşarak İslam din ve tarihinin aktif bir öznesi olmuşlardır. Bilhassa Denizli il sınırları içerisinde yer alan Beyağaç ilçesindeki Çiçek Baba ile Tavas ilçesine bağlı Baharlar Mahallesi'ndeki Kara Dede'de oluşan inanç ve ritüelleri bu kapsamda değerlendirmek mümkündür. Çünkü buralarda geçmişten bugüne gelen söz konusu kültürel miras, kendi içerisinde yeni yaratmalarla varlığını ve canlılığını sürdürmektedir. "Kutsal yerlerin" Türk toplum yapısındaki işlevleri, inançlarımızın kaynaklarının aydınlatılması ve kültür tarihimiz bakımından son derece önemlidir. Bu makalede, Denizli il sınırları içerisinde yer alan Sandras Dağı ve Dede Dağı'nda yaşadığı düşünülen Çiçek Baba ve Kara Dede hakkında anlatılan efsaneler, yöredeki Türkmenlerin gündelik yaşamlarını etkileyen inanışları, dağdaki törensel uygulamaları ilkel toplumlardan itibaren dağların kutsallığı hakkındaki inançları bağlamında dağ kültü, eren kültü ve ocak kültü incelenme konusu yapılmıştır.