Asya Studies Öz Günümüz dünyasında iletişim teknolojilerinin gelişmesi ile birlikte bilgiye olan ihtiyaçta doğru orantılı olarak artmıştır. Günümüzde İstihbarat örgütleri hem ülke içerisinde hem de ülke dışında güçlü bir yer edinme çabası içerisindedir. Bir İstihbarat örgütünün başarısı öncelikle ülke içerisinde güçlü bir bilgi ağının oluşturulması ile sağlanabilir ki dış espiyonaj hareketlerine uygun bir zemin hazırlayabilsin. İktidarı elinde bulunduranlar ülke içerisinde yaşayan bireyler hakkında haberdar olmak istemektedirler. Bu yüzden ülke içerisinde yer alan İstihbarat birimleri ve bazı paramiliter gruplar ile temas halinde bulunmakta ve bazen kamusal güç, İstihbarat örgütlerini kendi dinamik merkezi içerisine de çekmektedir. Bu paramiliter ve istihbarat örgütünün kamusal alandaki mevcut meşru gücü ile ötekiler üzerinde bir tahakküm alanının yaratılması ülkede tek sesli dinamik bir yapının ortaya çıkmasına, toplumsal formasyonlardaki dönüşümlerdeki değersel çatışmaların gelişimini ve toplum olma bilincinin kaybolmasına sebebiyet verecektir. Araştırma İran İstihbaratı Mois"in faaliyetleri ve diğer paramiliter gruplar ile sınırlandırılmış olup, araştırmada literatür taraması yöntemi kullanılmıştır. Bu çalışmanın amacı, İran İstihbaratı ve diğer paramiliter grupların gelişim süreci ile birlikte medyaya yönelik tutumlarını ortaya çıkarmaktır. Araştırmamızda İstihbarat ve paramiliter grupların ülkede tek bir ideolojik ve değersel ortam oluşturma güdüsünde basın ve diğer medya gruplarına yönelik her türlü tahakküm alanı yaratma amacı içerisinde giriştiği, pek çok reformist gazete ve dergilerin kapatıldığı ve sansüre maruz kaldıkları sonucuna ulaşılmıştır.

No abstract

ÖzBu çalışmada, İran'ın ulusal gazetelerinde yer alan Kudüs ve Filistin'e yönelik içeriksel sunumu ile İsrail'in temsili araştırılmıştır. Bu amaçla, Kudüs ve Filistin söylemlerine ilişkin içeriksel sunum sıklığı, Kudüs ve Filistin'e yönelik iletilerin ne şekilde sunulduğu ve karşısında yer alan İsrail'e ilişkin tutumsal pratiklerin ne şekilde ortaya konduğu üzerinde durulmuştur.

Bir şehrin hedeflerinin ve vizyonunun belirlenmesi ve marka kent oluşturma çabaları kent markalaşması olarak ifade edilir. Bireylerin kent hakkındaki algıları ve düşünceleri ise kent imajı olarak adlandırılır. Kentlerin markalaşma sürecinin ilk basamağını kurumsal kimlik belirleme unsuru oluşturur. Kentlerin markalaşma sürecinde belirlediği kimlik bileşenleri çeşitlendirilerek yerel, ulusal ve uluslararası alanda yapılacak reklamlarla tanıtılmalı, insanlarda farkındalık oluşturulmalı ve bireylerin kente yönelik talepleri attırılmalıdır. 1 ''Bu makale Dr. Öğr. Üyesi Sinan Altundağ'ın danışmanlığında Yusuf Görgülü tarafından Fırat Üniversitesi'nde hazırlanmış yüksek lisans tezinden derlenmiştir''.

Social actions emerge as an indicator of democracy when there is dissatisfaction with the management and when things do not g oto the desired level in the social environment. In the slıghtest spark that may emerge between the powers of power and the public, those who first operate the bureaucratic mechanism also resort to the power and influence of the media and thus create discursive practices. These discursive practices are mostly presented as bad, devaluation of the other, and an effort to gain legitimacy against the other. As an extension of the mutual expectations among the gevorning people, social actions must operate on the basic of mutual consensus. The aim of this study is to examine the social activity with economic indicators which started in Mashhad, İran on 28 December 2017 and lasted for about 15 days. For this purpose, the presentation of the news was discussed in Kayhan and Javan newspapers between 1 January and 4 January 2018 when the violence of the events increased and the tension of the regime (reformist) was high on both sides and the headlines , photographs and contents of the newspapers were discussed. According to the results of the research, the news in the Javan and Kayhan newspapers, which is known for its proximity to the İranian regime, was handled in a discursive dimension, and it was concluded that it was based on its discursive practice and used photographs and titles that served in this direction