The function of academy depends on wide practices of institutionalization. Academy is not only responsible to instruct, but also it has to train generations that will take over its own institutionalism. Academic writing is the foremost tool of academy's own reproduction. The problem of this study is academic writing. Academic writing in Turkish graduate education, the culture of academic writing, and the research on the academic writing are unproductive as opposed its abroad counterparts. What is the current situation of culture of academic writing? What are the issues of academic writing among candidate scholars and what can be done to improve the situation? This study tasks itself to produce research-based answers to these questions. In this respect, this "retrospective study" examines, through plagiarism detection software (Turnitin), 600 graduate theses, written in the field of education between the years of 2007-2015. Findings of the study point serious concerns with regard to academic writing in the Turkish graduate education. It has been found that 34.5% the examined theses include plagiarism and the originality of theses has been found to be 28.7%. The study concludes by providing possible explanations to the situation and offers some ideas and mechanisms to improve the situation.

Ergenlerde bağlanma ve benlik saygısı ayrı ayrı sıklıkla ele alınan sorunsallar olarak dikkat çekmektedir. Benlik saygısının kişilerin sağlıklı davranış geliştirmesine yardım ettiğini ve psikolojik iyi olma durumlarına olumlu katkı yaptığı iyi bilinen bir olgudur. Benzer şekilde bağlanmanın, özellikle anneye bağlanmanın, benlik saygısının öncülü olduğunu belirten araştırmalar mevcuttur. Bu çalışma bu alan yazına anneye bağlanma ve benlik saygısı arasındaki ilişkiyi inceleyerek eklemlenmektedir. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinin anneye bağlanma biçimleri ile benlik saygısı düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. İlişkisel desende yapılan bu çalışmada rastgele seçilen 343 öğrencinin sağladığı veriler kullanılmıştır. Çalışmada öğrencilerin anneye bağlanma biçimleri ile benlik saygısı düzeyleri arasında olumlu ilişkiler olduğu tespit edilmiştir. Çalışma, bulgulardan hareketle, anne-çocuk bağlanma programlarının geliştirilmesi ve uygulanmasını önererek sonlanmaktadır.

This study analyzes the discourse of early childhood education and the role of pedagogy in fashioning modern mothers. This focus of this study is Mother Child Education Foundation (MCEF); as a pioneer, non-governmental organization in the field of early childhood education. It analyzes the imaginary of MCEF, which opens up a "space of intervention" and is articulated through discourses of the normal development of children and modernizing motherhood. The analyses of this study consist of two parts. In the first part, the official social imaginary of MCEF as civil society organization is interpreted. In the process of interpretation, I problematized the projects and techniques deployed in MCEF programs via using analytical tools provided by governmentality studies. Second part of the analyses is concerned with MCEF's Mother Child Education Program (MOCEP) as a mechanism to fashion modern mother.

This paper focuses on the college hook up culture and slut discourse. I analyze the documentary feature ‘‘Spitting Game: The College Hook Up Culture’’ that present a provocative sense of the hook up culture. Drawing from the narratives of students presented in the documentary, I argue that the college hook up culture is bounded with heteronormativity, where participants of the culture are performing gender positions available to them. I claim that the culture privileges masculinity and necessitates heteronormal performances in order for students to participate. Often ignored by the discourse of campus crime, I argue that women are true victims and they take up sexual performances only with great diffıculty as articulated with slut discourse.

Duygu düzenleme becerileri ile bilinçli farkındalık konuları son dönemlerde önem kazanmaya başlanmış iki problem alanıdır. Duygu düzenlemenin bireylerin sağlıklı davranışlar geliştirmesine yardım ettiğini raporlayan çalışmalar mevcuttur. Benzer şekilde bilinçli farkındalığın da duygu düzenlemeye pozitif katkısı olduğunu belirten çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışma bu literatüre duygu düzenleme ve bilinçli farkındalık arasındaki ilişkiye inceleyerek dahil olmaktadır. Çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin duygu düzenleme becerileri ile bilinçli farkındalık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. İlişkisel desende tasarlanan bu araştırma rastgele seçilen 345 öğrencinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma bulgularına göre öğrencilerin duygu düzenleme becerileri ile bilinçli farkındalık düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki mevcuttur. Çalışma, bulgulardan hareketle, öğrencilerin duygu düzenleme kapasitelerini geliştirme maksadı ile bilinçli farkındalık müdahale programlarının geliştirilmesi ve uygulanmasını önererek sonlanmaktadır.