Σκοπός της μελέτης ήταν να εκτιμήσουμε ποσοτικά την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος επανεκπαίδευσης των μυών του πυελικού εδάφους (pelvic floor muscle training –PFMT) σε γυναίκες με ακράτεια ούρων (ΑΟ) από προσπάθεια.Μελετήθηκαν 40 γυναίκες με ΑΟ από προσπάθεια, με μέσο όρο ηλικίας 49,9 έτη (SD=6,6 έτη), οι οποίες ακολούθησαν ένα 3μηνο πρόγραμμα με ηλεκτρομυογραφικό biofeedback. Κατά την αρχική αξιολόγηση, καθορίστηκε ο βαθμός ακράτειας τους (βάσει του pad test και του SEAPI συστήματος ταξινόμησης) και η μυϊκή ισχύς (ΜΙ) των PFM. Χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια Patient Global Impression of Severity and Improvement, International Consultation on Incontinence Questionnaire -Female Lower Urinary Tract Symptoms (ICIQ-FLUTS) Short/ Long Form/ sex και Incontinence Quality of Life (I-QOL). Καταγράφηκε το ολοκλήρωμα της επιφανειακής ηλεκτρομυογραφικής (ΗΜΓ) δραστηριότητας των PFM (integrated surface electromyogram – i-sEMG) κατά την ηρεμία (1sec) και τη μέγιστη σύσπαση (1 και 4 sec). Η εκτίμηση του θεραπευτικού αποτελέσματος του προγράμματος PFMT έγινε με τη χρήση των παραπάνω κλιμάκων στον 1ο μήνα και την ολοκλήρωση του προγράμματος. Τα έτη σπουδών και η ηλικία βρέθηκαν να σχετίζονται με μεγαλύτερη βελτίωση της κλινικής εικόνας μετά την εφαρμογή ενός προγράμματος PFMT. Βρέθηκε σημαντική συσχέτιση των ερωτηματολογίων ICIQ-FLUTS σε όλες τις μορφές του, με το I-QoL, το pad test και το SEAPI σύστημα ταξινόμησης. Δεν καταγράφηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση της ΜΙ των PFM με το βαθμό της ΑΟ. Το i-sEMG των PFM κατά την ηρεμία (1 sec), βρέθηκε να σχετίζεται με αποφρακτική συμπτωματολογία από το ουροποιητικό και το γαστρεντερικό σύστημα. Το i-sEMG κατά τη μέγιστη σύσπασή τους (4sec) βρέθηκε να σχετίζεται με τη μείωση των επεισοδίων απώλειας ούρων, τη βελτίωση του βαθμού της ΑΟ βάσει του pad test και κατ’ επέκταση με την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ δεν καταγράφηκε σημαντική συσχέτιση με τη ΜΙ των PFM.