Στην παρούσα διδακτορική διατριβή ερευνήθηκε η δυνατότητα αξιοποίησης με συγκόλληση ξύλου μικρών διαστάσεων οξυάς (Fagus sylvatica), σκλήθρου (Alnus glutinosa) και δρυός (Quercus petraea) από την περιοχή της Δράμας, για την παραγωγή επίπλων και άλλων κατασκευών εσωτερικού χώρου. Για την συγκόλληση της πριστής ξυλείας που προέκυψε από την στρογγύλη των παραπάνω ειδών χρησιμοποιήθηκαν, τέσσερις πολυβινυλικές συγκολλητικές ουσίες κατηγορίας D1, D2, D3 και μία αλειφατική. Ειδικότερα μελετήθηκαν η ποιότητα συγκόλλησης των ανωτέρων ειδών (αντοχή σε διάτμηση), η δυνατότητα συγκόλλησης ξυλείας διαφορετικών ειδών ξύλου (οξυά με σκλήθρο), η επίδραση της θερμοκρασίας (40 οC και 60 οC) και της υγρασίας (μεταβολή από 9,5 σε 4,7%) στην αντοχή των δεσμών των συγκολλημένων προϊόντων καθώς επίσης και η επίδραση 2.000 επαναλαμβανόμενων φορτίσεων 3.000N στην αντοχή των δεσμών συγκόλλησης σε κανονικές συνθήκες και σε θερμοκρασίες 40 οC και 60 οC. Από τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι από τα τρία είδη που μελετήθηκαν: α) Σε κανονικές συνθήκες, η συγκόλληση σκλήθρου ήταν ΄΄άριστη΄΄ και με τις τέσσερις συγκολλητικές ουσίες, στην οξυά η συγκόλληση ήταν ΄΄άριστη΄΄ με την D3 και την αλειφατική συγκολλητική ουσία, ενώ στη δρύ η συγκόλληση ήταν ΄΄πολύ καλή΄΄ μόνο με την συγκολλητική ουσία D3. β) Η επίδραση της θερμοκρασίας των 40 οC και 60 οC για έξι ώρες και έξι μέρες δεν επηρέασε την αντοχή των συγκολλημένων δοκιμίων όταν ακολούθησε επανακλιματισμός των δοκιμίων σε κανονικές συνθήκες για εικοσιτέσσερις ώρες πριν τον έλεγχο τους. γ) Η αλλαγή της υγρασίας από 9-10% σε 4,5-4,7% δεν επέδρασε στην αντοχή των συγκολλημένων δοκιμίων (σκλήθρο και οξυά). δ) Η επίδραση της θερμοκρασίας στην αντοχή των συγκολλημένων δοκιμίων ήταν σημαντική όταν ο έλεγχος πραγματοποιούταν αμέσως μετά την υποβολή τους σε θερμοκρασίες 40 οC και 60 οC για 6 ώρες και έξι μέρες. Από τις συγκολλητικές ουσίες μεγαλύτερες τιμές στην θερμοκρασία 40 οC σε όλα τα είδη παρουσίασε η αλειφατική συγκολλητική ουσία, ενώ στην θερμοκρασία των 60 οC όλες οι συγκολλητικές ουσίες παρουσίασαν πολύ μικρές τιμές αντοχής. ε) Η επίδραση 2.000 κυκλικών φορτίσεων με φορτίο 3.000Ν δεν επηρέασε την αντοχή των συγκολλημένων δοκιμίων (οξυάς και σκλήθρου) και με τις τέσσερις συγκολλητικές ουσίες, όταν οι φορτίσεις πραγματοποιήθηκαν σε κανονικές συνθήκες. στ) Η υποβολή των συγκολλημένων δοκιμίων σε 2.000 κυκλικές φορτίσεις με φορτίο 3.000Ν με ταυτόχρονη επίδραση θερμοκρασίας 40 οC και 60 οC είχε σημαντική επίδραση στην αντοχή των δεσμών, καθώς στην θερμοκρασία των 60 οC όλες οι συγκολλητικές ουσίες κατέρρευσαν πριν την ολοκλήρωση των 2.000 κύκλων, ενώ στην θερμοκρασία των 40 οC διατήρηση της αντοχής παρατηρήθηκε μόνο στα συγκολλημένα με αλειφατική συγκολλητική ουσία δοκίμια και σε μικρότερο βαθμό στα συγκολλημένα με D3. ζ) Η συγκόλληση διαφορετικών ειδών (σκλήθρο με οξυά) είναι εφικτή παρουσιάζοντας ΄΄άριστους΄΄ δεσμούς συγκόλλησης σε κανονικές συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.