Σκοπός της παρούσας ποιοτικής αναδρομικής μελέτης ήταν η διερεύνηση του βιώματος νεαρών ενηλίκων που μεγάλωσαν σε οικογένεια με ένα ή δυο γονείς χρήστες ουσιών. Πέντε ερευνητικά ερωτήματα συνέβαλαν στη διερεύνηση: (1) της νοηματοδότησης της γονεϊκής χρήσης, (2) των επιπτώσεων που είχε η γονεϊκή χρήση στη ζωή τους και ιδιαίτερα στις σχέσεις με τους γονείς, το οικογενειακό και ευρύτερο περιβάλλον κατά την παιδική ηλικία, (3) των αντιλαμβανόμενων ψυχικών και κοινωνικών τους αποθεμάτων, (4) των σχέσεων με τους γονείς και το ευρύτερο περιβάλλον στο παρόν και 5) της ένταξης του βιώματός τους στην ιστορία ζωής τους.Για τον ερευνητικό σχεδιασμό και την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η κονστρουκτιβιστική θεμελιωμένη θεωρία της Charmaz. Στην έρευνα συμμετείχαν 16 ενήλικες, δέκα άνδρες και έξι γυναίκες, ηλικίας 21 – 41 ετών, που μεγάλωσαν με γονείς εξαρτημένους από ουσίες. Δεκατρείς είχαν προσωπική εμπειρία χρήσης και ολοκλήρωσαν πρόγραμμα απεξάρτησης. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων, ενώ παράλληλα χορηγήθηκε ερωτηματολόγιο για την καταγραφή δημογραφικών δεδομένων και του οικογενειακού ιστορικού χρήσης ουσιών. Για τη διασφάλιση της πιστότητας των δεδομένων εφαρμόστηκε τριγωνοποίηση ερευνητών στην πορεία της ανάλυσης των δεδομένων.Τα αποτελέσματα της μελέτης οδήγησαν στη διαμόρφωση ενός θεωρητικού μοντέλου το οποίο συνοψίζει το βίωμα της γονεϊκής χρήσης ως μια διεργασία «πρόωρης ανάπτυξης σε μια “αλλιώτικη” οικογένεια στο περιθώριο της κοινωνίας». Αναδύθηκαν τέσσερις πυρηνικές κατηγορίες: (1) μεγαλώνοντας σε μια «αλλιώτικη» οικογένεια, (2) το βίωμα της γονεϊκής χρήσης, (3) το βίωμα της προσωπικής χρήσης και ψυχοθεραπείας και (4) ένταξη της γονεϊκής χρήσης στην ιστορία ζωής. Αυτές οι πυρηνικές κατηγορίες συνδέθηκαν με κατηγορίες και υποκατηγορίες που αναδείχθηκαν από την ανάλυση των αφηγήσεων των συμμετεχόντων. Η παρούσα μελέτη φωτίζει με νέα γνώση τις διαδικασίες προσωπικής συνειδητοποίησης και οικογενειακής επικοινωνίας σχετικά με την γονεϊκή χρήση καθώς και την μετεξέλιξη της νοηματοδότησής της στο πέρασμα του χρόνου. Παράλληλα, αναδεικνύει τις συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν τα παιδιά, τους παράγοντες που σχετίζονται με την προσωπική χρήση (συχνά «κοινή» με το γονιό χρήστη) και τις επιπτώσεις της θεραπείας στην ενήλικη ζωή τους. Τέλος, τα ευρήματα υπογραμμίζουν το ρόλο της διευρυμένης οικογένειας και ιδιαίτερα της θετικής επιρροής των περισσότερων μητρικών ή πατρικών γονέων στην εξέλιξη των παιδιών που μεγαλώνουν με γονείς χρήστες. Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας συμβάλλουν στη διατύπωση εμπειρικά τεκμηριωμένων προτάσεων για τους επαγγελματίες υγείας και ψυχικής υγείας σχετικά με τη δημιουργία κατάλληλων παρεμβάσεων που στοχεύουν στην προσέγγιση και στήριξη παιδιών εξαρτημένων γονέων.