Περίληψη Στόχος της παρούσας εισήγησης είναι να εκθέσει το φαινόμενο της χαμηλής επίδοσης που παρατηρείται συχνά στην εκπαίδευση των χαρισματικών παιδιών. Συγκεκριμένα, χαρισματικότητα θεωρείται η ικανότητα του παιδιού να επιτύχει μια ιδιαίτερα υψηλή απόδοση σε έναν ή περισσότερους τομείς και συνήθως εκλαμβάνεται ως μια ασύγχρονη εξέλιξη, ανάμεσα στη γνωστική, τη συναισθηματική και τη βιολογική του ανάπτυξη. Ως υποεπίδοση νοείται η χαμηλή επίδοση ενός μαθητή, η οποία έρχεται σε αντίθεση με το νοητικό δυναμικό του και τις δυνατότητες που αυτό προμηνύει. Ουσιαστικά, πρόκειται για αναντιστοιχία δυνατοτήτων και επίδοσης και θυμίζει την εικόνα του μαθητή που ενώ έχει τις δυνατότητες, ωστόσο τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του δεν είναι τα αναμενόμενα. Τα αίτια αποδίδονται στον διαφορετικό τρόπο μάθησης που υιοθετούν τα χαρισματικά παιδιά, στην επιθυμία τους να γίνονται αρεστοί από τους συμμαθητές τους, ενώ δεν παύει να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και το οικογενειακό περιβάλλον. Για το λόγο αυτό, κρίνεται σημαντικός ο ρόλος του εκπαιδευτικού, ο οποίος οφείλει να συνειδητοποιεί τη σημασία της έγκαιρης παρέμβασης και να οικειοποιείται τις κατάλληλες εκπαιδευτικές μεθόδους για την ένταξη του παιδιού στην ομάδα. Τέλος, η παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης θεωρείται ότι μπορεί να λειτουργήσει επικουρικά και συμπληρωματικά, καθώς ενισχύει και ενθαρρύνει τόσο το ίδιο το χαρισματικό παιδί όσο και τον εκπαιδευτικό που συμμετέχει στην όλη προσπάθεια. Λέξεις-κλειδιά: χαμηλή επίδοση, χαρισματικά παιδιά, ανάπτυξη, συμβουλευτική AbstractThe aim of this subject is to expose the phenomenon of underperformance that is often observed in gifted children's education. Specifically, giftedness is considered the child's ability to achieve a very high efficiency in one or more areas and is usually perceived as an asynchronous development, among the cognitive, emotional and biological development. Underperformance means the student's poor performance, which contradicts the intellectual potential and the possibilities that it foreshadows. Essentially, it is a mismatch between capabilities and performance, and brings to mind a student who has the potential, but the results of his efforts are not as good as expected. The causes are attributed to the different learning styles that the gifted children adopt, in its desire to be liked by their peers, and the family environment still plays an important role. For this reason, the role of the teacher, who must realize the importance of an early intervention, is significant and he/she must find and use the appropriate educational methods for the integration of the child into the group. Finally, counseling is considered to operate alternatively and complementarily, as it http://epublishing.ekt.gr | e-Publisher: EKT | Downloaded at 12/05/2018 03:57:42 |

Ο ρόλος των παρατηρητών στα επεισόδια σχολικού εκφοβισμού -Προτάσεις παρέμβασηςΖαχαρίου Ελένη -Σπυριδούλα Αντωνίου Αλέξανδρος -Σταμάτιο� http://dx.doi.org/10.12681/edusc.229 Copyright © 2015 Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης To cite this article: Ζαχαρίου, & Αντωνίου (2015). Ο ρόλος των παρατηρητών στα επεισόδια σχολικού εκφοβισμού -Προτάσεις παρέμβασης. Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης, 2015, 492-501. Περίληψη Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, κυρίως τις τελευταίες δεκαετίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα εκφοβιστικά επεισόδια εκδηλώνονται μέσα από κάθε μορφή, άμεση ή έμμεση, σωματικής και λεκτικής βίας. Κατά βάση, στα επεισόδια εκφοβισμού είναι παρόντες οι θύτες που ασκούν εκφοβισμό, τα θύματα που τον δέχονται και οι παρατηρητές ως μάρτυρες των εκφοβιστικών επεισοδίων. Στo παρόν κεφάλαιο θα διερευνηθεί ο ρόλος που διαδραματίζουν οι παρατηρητές στα εκφοβιστικά επεισόδια. Οι παρατηρητές ως μάρτυρες, συχνά, ενισχύουν τη συμπεριφορά του θύτη, άλλες φορές υπερασπίζονται το θύμα ή παρακολουθούν με αδιαφορία. Διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι, σε κάθε περίπτωση, οι παρατηρητές μπορούν να επηρεάσουν την έκβαση του επεισοδίου εκφοβισμού. Η ψυχική, κοινωνικοσυναισθηματική και κοινωνικογνωστική κατάσταση των παρατηρητών επηρεάζει το χαρακτήρα των αντιδράσεών τους όταν καθίστανται μάρτυρες τέτοιων επεισοδίων. Συχνά, τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουν οι παρατηρητές κατά τη διάρκεια ενός εκφοβιστικού συμβάντος αλλά και μετά από αυτό, τους οδηγούν σε υιοθέτηση ρόλου υπερασπιστών των θυτών ή παθητικών αποδεκτών του περιστατικού εκφοβισμού. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις, οι παρατηρητές λειτουργούν ως ασπίδα προστασίας του αδύναμου και απροστάτευτου θύματος. Η οικογένεια, το προσωπικό των σχολικών μονάδων, καθώς και το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό που έχει πρόσβαση σε αυτές και τη δυνατότητα συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς, μπορεί να παρέχει πλήρη και συνεχή ενημέρωση στους μαθητές και να επηρεάσει τις αντιλήψεις και την παρεμβατική συμπεριφορά των μαθητών-παρατηρητών.Λέξεις-κλειδιά: παρατηρητές, ρόλος παρατηρητών, σχολικός εκφοβισμός, διαδικτυακός εκφοβισμός, παρέμβαση, ενσυναίσθηση AbstractBullying is a social phenomenon that has increased alarmingly, especially in recent decades worldwide. The intimidating incidents occur through any form, direct or indirect, physical and verbal violence. The persons who are present during the bullying episodes are the bullies who practice bullying, the victims who accept it and finally, the bystanders who witness the bullying episodes. This paper will examine the role of bystanders during bullying episodes. The bystanders as witnesses, often reinforce the behavior of the abuser, sometimes they defend the victim or they observe indifferently. In any case, the international literature has shown that http://epublishing.ekt.gr | e-Publisher: EKT | Downloaded at 12/05/2018 03:53:58 |

ΠερίληψηΗ σημερινή κατάσταση κρίσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική κοινωνία, έχει άμεσο αντίκτυπο στην ελληνική οικογένεια και κατά συνέπεια στη συμπεριφορά των παιδιών στο χώρο του σχολείου. Παράλληλα, γίνονται διεθνώς πολλές έρευνες που αφορούν τη συναισθηματική νοημοσύνη και πόσο αυτή επηρεάζει την απόδοση των ενηλίκων στον εργασιακό τομέα, καθώς και τη διαχείριση κρίσεων.Έχοντας την καθημερινή εμπειρία της σχολικής τάξης, έκρινα ενδιαφέρουσα την διερεύνηση της συναισθηματικής νοημοσύνης και την κατάσταση άγχους στην οποία βρίσκονται οι μαθητές. Παράλληλα, είχα τον προβληματισμό για το πόσο επηρεάζει την απόδοση των μαθητών, η αυτοεκτίμηση και η αντίληψη που έχουν για τον εαυτό τους.Σκοπός αυτής της έρευνας είναι η διερεύνηση της ύπαρξης αγχωδών διαταραχών σε παιδιά της Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού, όπως και να εξετάσει τα επίπεδα της συναισθηματικής νοημοσύνης, της αναγνωστικής αυτοαντίληψης, καθώς και την κατάσταση άγχους στην οποία βρίσκονται.Ειδικότερα, εξετάζεται η σχέση του φύλου με τις παραπάνω μεταβλητές, όπως επίσης και η σειρά γέννησης, καθώς και το μορφωτικό επίπεδο της μητέρας. Οι μεταβλητές αυτές καθορίστηκαν μετά από μελέτη των σχετικών ερευνών, που έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά τα τελευταία χρόνια.Τα υποκείμενα της έρευνας αποτέλεσαν 150 μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου, αστικού και ημιαστικού πληθυσμού του λεκανοπεδίου Αττικής. Επιλέχθηκαν 7 σχολεία διαφορετικού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου, με τυχαία δειγματοληψία.Ως όργανα μέτρησης χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια που δόθηκαν από τον επιβλέποντα καθηγητή, με τα οποία μετρήθηκαν το άγχος κατάστασης, η συναισθηματική νοημοσύνη, η αναγνωστική αυτοαντίληψη και το άγχος των μαθητών.Από τη γενική θεώρηση των αποτελεσμάτων της έρευνας, παρατηρούμε ότι επαληθεύτηκε η γενική υπόθεση, ότι δηλαδή υπάρχει θετική συνάφεια μεταξύ της συναισθηματικής νοημοσύνης και του φύλου, καθώς και του μορφωτικού επιπέδου της μητέρας και της αναγνωστικής αυτοαντίληψης. Παράλληλα υπήρχαν κάποιες ερευνητικές υποθέσεις που δεν επιβεβαιώθηκαν. Λέξεις-Κλειδιά: Συναισθηματική Νοημοσύνη, Αγχώδεις Διαταραχές, Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση AbstractThe social and economical crisis in Greece has a direct impact to the greek family and consequently to the greek pupils in the primary school. Meanwhile, there is lots of research on these fields such as emotional intelligence and how this influences the performance of adults at work and crisis management.http://epublishing.ekt.gr | e-Publisher: EKT | Downloaded at 12/05/2018 03:56:24 |

Η εφαρμογή του μετασχηματιστικού μοντέλου ηγεσίας στο σύγχρονο σχολικό περιβάλλονΦάσουρα Αργυρώ Αντωνίου Αλέξανδρος -Σταμάτιο� http://dx.doi.org/10.12681/edusc.380 Copyright © 2015 Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης To cite this article: Φάσουρα, & Αντωνίου (2015). Η εφαρμογή του μετασχηματιστικού μοντέλου ηγεσίας στο σύγχρονο σχολικό περιβάλλον. Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης, 2015, 1494-1498. Πεπίλητη Από πνιινύο εξεπλεηέο ηα ηειεπηαία ρξόληα ηνλίδεηαη ε αλάγθε γηα ηελ πηνζέηεζε κεηαζρεκαηηζηηθνύ ηύπνπ εγεζίαο ζηελ εθπαίδεπζε. Πξσηίζησο, ην έξγν ηνπ κεηαζρεκαηηζηηθνύ εγέηε είλαη λα επζπγξακκίζεη ηα ζπκθέξνληα ηνπ νξγαληζκνύ κε απηά ησλ κειώλ ηνπ κε ηνλ εκπλέεη, λα δηεγείξεη πλεπκαηηθά θαη λα παξέρεη εμαηνκηθεπκέλε θξνληίδα ζηνπο νπαδνύο ηνπ. Η κεηαζρεκαηηζηηθή εγεζία ζηελ εθπαίδεπζε επηθεληξώλεηαη ζηελ αλάπηπμε ελόο θνηλνύ νξάκαηνο θαη κηαο ζπιινγηθήο δέζκεπζεο γηα ηελ αιιαγή ηνπ ζρνιείνπ. Σθνπόο ηεο αλαθνίλσζεο απηήο είλαη ε παξνπζίαζε ησλ απνηειεζκάησλ ζρεηηθά κε ηελ πηνζέηεζε απηνύ ηνπ ηύπνπ εγεζίαο ζηα ζρνιεία. Τα απνηειέζκαηα ζα εμεηαζηνύλ σο πξνο ην αληίθηππν πνπ έρνπλ ζηνλ ίδην ηνλ νξγαληζκό/ζρνιείν, ζηνπο δαζθάινπο, θαη ηνπο καζεηέο. Όζν αθνξά ην ζρνιείν, ε κεηαζρεκαηηζηηθή εγεζία έρεη επίδξαζε ζηηο ζπλζήθεο ηνπ ζρνιείνπ (π.ρ ζηόρνπο, ζρεδηαζκό, δνκή) αληαλαθιώληαο ηηο ζπλζήθεο πνπ επηθξαηνύλ ζηελ ηάμε όπσο νδεγίεο, πνιηηηθή θαη εθπαηδεπηηθέο δηαδηθαζίεο. Άιια εξεπλεηηθά απνηειέζκαηα ππνζηεξίδνπλ όηη απηνύ ηνπ είδνπο εγεζία αζθεί επίδξαζε ζε επξύηεξεο ζρνιηθέο ζπλζήθεο (π.ρ εξγαζηαθό θιίκα). Ωο πξνο ηνπο δαζθάινπο, έρεη επηπηώζεηο ζηηο αληηιήςεηο ηνπο ζρεηηθά κε ηηο ζπλζήθεο ζην ζρνιείν, ηελ δέζκεπζε ηνπο γηα αιιαγή θαη ηελ νξγαλσζηαθή κάζεζε, θαζώο θαη ζηελ επαγγεικαηηθή ηνπο ηθαλνπνίεζε. Τν άκεζν απνηέιεζκα ηεο κεηαζρεκαηηζηηθήο εγεζίαο ζηελ επίδνζε ησλ καζεηώλ, σο δέζκεπζε ζην ζρνιείν θαη ζπκκεηνρή, δελ θαηαγξάθεηαη σο ζηαηηζηηθά ζεκαληηθό. 'Ωζηόζν, ε επξύηεξε αιιαγή ηνπ ζρνιηθνύ θιίκαηνο θαζώο θαη ε ηθαλνπνίεζε πνπ ιακβάλνπλ νη δάζθαινη από ηελ εξγαζία ηνπο θαίλεηαη λα έρεη αληίθηππν ζηε κάζεζε θαη ηελ επίδνζε ησλ καζεηώλ. Λέξειρ-Κλειδιά: κεηαζρεκαηηζηηθό κνληέιν, εγεζία, δηεπζπληέο, ζπλζήθεο ζρνιείνπ AbstractMany researchers in recent years highlight the need for the adoption of the transformational type of leadership in education. Primarily, the project of transformational leader is to align the interests of the organization with those of its members by inspiring him to intellectually stimulate and provide individualized care to his followers. Transformational leadership in education focuses on the development of a common vision and a collective commitment to change the school. The purpose of this paper is to present the results in the adoption of this type of leadership in schools. The results will be analyzed regarding the impact of the organization / school, teachers, and students. As for school, transformational leadership has an impact on the conditions of school (eg goals, modeling, structure) reflecting the prevailing order as instructions, policy and educational proc...