Tò φαινόμενον τής ωοτοκίας αποτελεί, ώς γνωστόν, έκδήλωσιν της ομα λής λειτουργίας των ωοθηκών, ή δε ελλειψις ωοτοκίας ύποδηλοΐ διαταραχήν της βασικής λειτουργίας των ωοθηκών και οδηγεί εις ανωμαλίας τον γεννητι κού κύκλου και στειρότητα.Παρά τάς συντελεσθείσας παθολογοανατομικάς, φυσιοπαθολ,ογικάς και βιοχημικάς προόδους εις την ερενναν της λειτουργίας τοϋ υποθάλαμο -ύποφυσιο -ωοθηκικού άξονος, ο μηχανισμός εκλύσεως τοϋ φαινομένου της ωο τοκίας παραμένει εισέτι, εν πολλοίς, σκοτεινός, ή δε ελλειψις ωοτοκίας απο τελεί πολυσύνθετον πρόβλημα σνγκεντροϋν το ενδιαφέρον και την προσοχήν των ερευνητών. Aia τους λόγους τούτους δεν πρέπει να έκπλήσση το γεγονός δτι ή θεραπεία τών διαταραχών τοϋ φαινομένου της ωοτοκίας προσκρούει εις πολλά εμπόδια.