Δεδομένου ότι η ανοσολογική μνήμη μπορεί να παραμένει δια βίου, ακόμη και όταν δεν ανιχνεύονται αντισώματα στο ορό του ασθενούς, μελετήσαμε τη διέγερση λεμφοκυττάρων ατόμων, τα οποία έπασχαν ή είχαν νοσήσει από εχινόκοκκο μετά επώαση με υγρό υδάτιδος κύστεως. Η μεγαλύτερη λεμφοκυτταρική διέγερση παρατηρήθηκε την έκτη μέρα, με συγκέντρωση πρωτεΐνης υδατίδος κύστεως 15 mg/ml καλλιεργητικού υλικού. Ο δείκτης διεγερσιμότητας (ΔΔ) των λεμφοκυττάρων δέκα ατόμων με υδατίδα κύστη ή ιστορικό εχινοκοκκιάσεως ήταν 4,3 ± 1,6 (μέση τιμή ± ΣΑ), με διακύμανση από 7 έως 2,1. Στις καλλιέργειες μαρτύρων, ο Δ.Δ. ήταν 1,1 ± 0,3 (Μέση τιμή ΣΑ) με διακύμανση από 0,5 έως 1,5. Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι λεμφοκύτταρα ανοσοποιημένων ατόμων διατηρούν την αντιχονική μνήμη και εμφανίζουν βλαστική μεταμόρφωση in vitro παρουσία αντιγόνου. Η συγκαλλιέργεια σκωληκοκεφαλών Ε. Granulosus και ευαισθητοποιημένων λεμφοκυττάρων έδειξε ότι η ζωτικότητα τόσο των σκωληκοκεφαλών όσο και των ευαισθητοποιημένων λεμφοκυττάρων ήταν σημαντικά μικρότερη από εκείνη συγκαλλιεργειών σκωληκοκεφαλών με μη ευαισθητοποιημένα λεμφοκύτταρα. Σε συγκαλλιέργειες σκωληκοκεφαλών με ευαισθητοποιημένα λεμφοκύτταρα, το ποσοστό των ζωντανών σκωληκοκεφαλών την 5η ημέρα ήταν 5%, ενώ σε συγκαλλιέρχειες με μη ευαισθητοποιημένα λεμφοκύτταρα ήταν 57%. Ανάλογη μεγαλύτερη καταστροφή των λεμφοκυττάρων παρατηρήθηκε σε μικτές καλλιέργειες λεμφοκυττάρων και σκωληκοκεφαλών, όταν τα λεμφοκύτταρα προέρχονταν από άτομα, τα οποία είχαν νοσήσει ή νοσούσαν από εχινόκοκκο. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής δείχνουν την ύπαρξη κυτταρικής ανοσίας στην εχινοκοκκίαση και υποδηλώνουν τη δυνατότητα αναπτύξεως εμβολίου κατά της εχινοκοκκιάσεως.