Σκοπός: η διερεύνηση της συμβολής δεικτών κυτταρικής διαφοροποίησης και κυτταρικού πολλαπλασιασμού, αφ' ενός μεν στην κατανόηση των μηχανισμών της φυσικής ιστορίας των αλλοιώσεων του ενδομητρίου, αφ' ετέρου δε στη διάκριση των καλοηθών από τις κακοήθεις παθήσεις του ενδομητρίου. Μέθοδος: εφαρμόσαμε κυτταροχημικές και ανοσοκυτταροχημικές μεθόδους για την κατάδειξη των περιοχών οργάνωσης πυρηνίου (AgNORs) και τη διερεύνηση της έκφρασης της ογκοπρωτεΐνης Tag-72 και των διάμεσων ινιδίων βιμεντίνης. Αποτελέσματα: παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στην έκφραση μέσου αριθμού agnors ανά πυρήνα, μέσης επιφάνειας agnors και σχέσης επιφάνειας agnors/πυρήνα στις υποομάδες του πληθυσμού μας (ατροφία, πολύπους, υπερπλασία χωρίς ατυπία, υπερπλασία με ατυπία, καρκίνωμα). Η βιμεντίνη βρέθηκε θετική στο 48% των αδενοκαρκινωμάτων. Η Tag-72 πρωτεΐνη εκφράστηκε στο 70% των αδενοκαρκινωμάτων. Συμπέρασμα: η κυτταρολογική προσέγγιση αλλοιώσεων του ενδομητρίου είναι αξιόπιστη και αναπαραγωγική. Η εφαρμογή δεικτών κυτταρικής διαφοροποίησης και κυτταρικού πολλαπλασιασμού επιτρέπει την κατάδειξη του βαθμού αποδιαφοροποίησης και του δυναμικού κακοήθειας των αδενοκαρκινωμάτων του ενδομητρίου σε κυτταρολογικό υλικό.