Η ανευπλοειδία και οι διαταραχές των τελομεριδίων αποτελούν βασικούς μηχανισμούς του καρκίνου. Σε αυτή τη μελέτη διερευνήσαμε την ανευπλοειδία και την συμπεριφορά των τελομεριδίων των κυττάρων στο μεταστατικό καρκίνο ωοθηκών. Εξετάστηκαν 4 θετικές και 2 αρνητικές για τελομεράση καρκινικές κυτταρικές σειρές και 46 δείγματα από ασθενείς με καλοήθεις και κακοήθεις όγκους ωοθηκών. Έγινε συσχέτιση των επιπέδων τελομεράσης και ανευπλοειδίας με την επιβίωση των ασθενών. Από όλες τις παραμέτρους που εξετάστηκαν, το στάδιο και η διαφοροποίηση εμφάνισαν την ισχυρότερη συσχέτιση με την επιβίωση ενώ η τελομεράση όπως και η ανευπλοειδία βρέθηκε να έχει αρνητική σχέση με πρόγνωση και επιβίωση αλλά όχι στατιστικά σημαντική. Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι υψηλά επίπεδα τελομεράσης σχετίζονται με υψηλά ποσοστά ανευπλοειδίας ενώ χαμηλά επίπεδα ή απουσία τελομεράσης σχετίζεται με ενδοδιπλασιασμό ολόκληρου του γενετικού υλικού του καρκινικού κυττάρου. Συμπεραίνουμε ότι ο εναλλακτικός (ALT) μηχανισμός επιμήκυνσης των τελομεριδίων είναι ενεργός στον καρκίνο ωοθηκών, σχετίζεται με πιο σταθερό καρυότυπο και πιθανόν καλύτερη πρόγνωση. Όμως ακόμα και μικρές δομικές μεταβολές του γενετικού υλικού μπορεί να είναι αρκετές για μεταστατικό καρυότυπο σε κύτταρα που δεν εκφράζουν τελομεράση. Στο σχεδιασμό μελλοντικής αντινεοπλασματικής θεραπείας πρέπει εκτός από τους αναστολείς τελομεράσης να συμπεριληφθούν αναστολείς των εναλλακτικών μηχανισμών επιμήκυνσης του τελομεριδιακού μήκους.