H παρούσα εργασία στοχεύει στην επικαιροποιημένη περιγραφή του γνωστικού και μεταγνωστικού προτύπου της πρόσληψης γραπτού λόγου των μαθητών με δυσλεξία ηλικίας 11-12 χρόνων, καθώς και των αποτελεσματικών σχολικών παρεμβατικών προγραμμάτων για την υποστήριξη της αναγνωστικής τους κατανόησης διαμέσου της εκμάθησης σχετικών γνωστικών και μεταγνωστικών στρατηγικών. Έπειτα από μια συστηματική βιβλιογραφική αναζήτηση, ανασκοπούνται συνολικά 21 αγγλόγλωσσες έρευνες δημοσιευμένες στο διάστημα 2010-2017, 9 στο πρώτο μέρος της εργασίας (νευροψυχολογικό προφίλ των παιδιών) και 12 στο δεύτερο (αποτελεσματικές σχολικές παρεμβάσεις). Σύμφωνα με τα ευρήματα των μελετών, το γλωσσικό πρότυπο των μαθητών με δυσλεξία αυτής της ηλικιακής ομάδας διέπεται, μεταξύ άλλων, από ελλείμματα στη μνήμη, τις εκτελεστικές λειτουργίες, την αναγνωστική ευχέρεια και σε ένα εύρος γνωστικών και μεταγνωστικών στρατηγικών επεξεργασίας και πρόσληψης κειμένου, οδηγώντας στην περιορισμένη αναγνωστική κατανόηση των παιδιών και τη χαμηλή συνολική σχολική τους επίδοση. Σε ανταπόκριση στις παραπάνω δυσκολίες των μαθητών, έχουν υλοποιηθεί εκπαιδευτικές παρεμβάσεις διαφοροποιημένης και εξατομικευμένης διδασκαλίας, αλληλοδιδασκαλίας συνομηλίκων και τεχνολογικά υποστηριζόμενα προγράμματα. Στις προσεγγίσεις διεξήχθη ρητή ή άμεση διδασκαλία ή/ και μοντελοποίηση, κατά πλειοψηφία στην ολομέλεια των τάξεων φοίτησης των εκπαιδευομένων. Σε όλες τις παρεμβάσεις, διαπιστώθηκε κυμαινόμενη βελτίωση της πρόσληψης γραπτού λόγου των αποδεκτών τους. Ταυτόχρονα, βρέθηκαν η αύξηση της αναγνωστικής τους ευχέρειας και η προώθηση ενός συνόλου κοινωνικο-συναισθηματικών τους δεξιοτήτων, σε συνάρτηση με συγκεκριμένα ενδοατομικά τους χαρακτηριστικά. Κατόπιν αυτών, οι ανασκοπηθείσες μελέτες προσεγγίζονται κριτικά, λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς τους, αλλά και τον πολυπαραγοντικό και πολυεπίπεδο χαρακτήρα των εξεταζόμενων ικανοτήτων των συμμετεχόντων τους. Καταληκτικά, διατυπώνεται ένα σύνολο προτάσεων μελλοντικής έρευνας, αποβλέποντας στην προσαρμοσμένη, σφαιρική, μακροπρόθεσμη και ενταξιακή υποστήριξη των ατόμων.

Η συμβολή του θεραπευτικού προγράμματος TEACCH σε άτομα με αυτισμόΜουτσινάς Γεώργιος http://dx. To cite this article:Μουτσινάς (2015). Η συμβολή του θεραπευτικού προγράμματος TEACCH σε άτομα με αυτισμό. Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης, 2015, 889-898. http://epublishing.ekt.gr | e-Publisher: EKT | Downloaded at 05/07/2020 07:49:45 | Η συμβολή του θεραπευτικού προγράμματος TEACCH σε άτομα με αυτισμό Μουτσινάς Α. Γεώργιος Εκπαιδευτικός ΠΕ 70, 1/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Δαφνούλας Ευρυτανίας Περίληψη Η παρούσα εργασία συνιστά έρευνα βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Πραγματεύεται ζητήματα εκπαίδευσης ατόμων με αυτισμό. Ο αυτισμός είναι μία εγκεφαλική νευροαναπτυξιακή διαταραχή φάσματος. Εμφανίζει γνωστικά, κοινωνικάεπικοινωνιακά και συναισθηματικά ελλείμματα και δυσλειτουργικές στερεοτυπικές συμπεριφορές. Ως μια σφαιρική και εξατομικευμένη θεραπευτική παρέμβαση γνωστικούσυμπεριφορικού χαρακτήρα, το πρόγραμμα TEACCH στηρίζεται στη δομημένη, οργανωμένη και συστηματική διδασκαλία. Περιλαμβάνει τη χωρική και οπτική δόμηση του μαθησιακού περιβάλλοντος και του εκπαιδευτικού υλικού, το ατομικό ημερήσιο πρόγραμμα και το σύστημα εργασίας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η αποτίμηση της συμβολής του προγράμματος TEACCH στην εκπαίδευση ατόμων με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος. Ανασκοπούνται οι 20 πιο πρόσφατες (2000)(2001)(2002)(2003)(2004)(2005)(2006)(2007)(2008)(2009)(2010)(2011)(2012)(2013)(2014) εμπειρικές μελέτες στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο, διερευνώντας μαθητές προσχολικής ηλικίας, ηλικίας δημοτικού, εφήβους και ενήλικες με αυτισμό. Σημειώνεται βελτίωση της γνωστικής επίδοσης και πλειοψηφική ενίσχυση των επικοινωνιακών και προσαρμοστικών κοινωνικών δεξιοτήτων και ελάττωση της δυσλειτουργικής συμπεριφοράς των ερευνώμενων. Επίσης, καταγράφεται προώθηση της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας τους. Συμπερασματικά, το μοντέλο υιοθετείται αποτελεσματικά ανεξαρτήτως ηλικίας, προγενέστερης εκπαίδευσης ή λειτουργικότητας των υποκειμένων. Εφαρμόζεται σε ποικίλα κοινωνικοπολιτιστικά και ενταξιακά πλαίσια, πρώιμα ή μη, με την αντίστοιχη διδασκαλική κατάρτιση και τη γονική συμμετοχή, κατά πλειοψηφία με ελαττωμένο άγχος. Επιλογικά, διατυπώνονται οι μεθοδολογικοί περιορισμοί των μελετών και οι σχετικές προτάσεις για μελλοντική έρευνα. Λέξεις-Κλειδιά: Αυτισμός, πρόγραμμα TEACCH AbstractThis paper constitutes a literature review research, discussing educational issues of people with autism. Autism is a cerebral neurodevelopmental spectrum disorder. It displays cognitive, socialemotional and communicative deficits and stereotypical dysfunctional behaviors. As a cognitivebehavioral comprehensive and personalized therapeutic intervention, the TEACCH program is based on structured, organized and systematic teaching. It includes the spatial and visual structuring of the learning environment and of the educational material, the individual daily program and the working system. This study aimed to evaluate the TEACCH program's contribution to the education of autistic people. The 20 most recent (2000)(2001)(2002)(2003)(2004)(2005)(2006)(2...

Στην παρούσα εργασία, μέσω επικαιροποιημένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης, περιγράφεται η συμπτωματολογία των πασχόντων με αλμπινισμό και η ψυχοκοινωνική τους υποστήριξη, σε ανταπόκριση στις διατυπωμένες ανάγκες συναφούς ενημέρωσης των εκπαιδευτικών. Ως μία σπάνια, γενετικά κληρονομούμενη πάθηση, στον αλμπινισμό παρατηρείται ποικίλου εύρους υποχρωματισμός της τριχοφυΐας, του δέρματος και των ματιών των ατόμων. Στα κλινικά χαρακτηριστικά του, περιλαμβάνονται πολλαπλά συγγενή προβλήματα όρασης και οφθαλμικές αλλοιώσεις, ενώ το νευροψυχολογικό του προφίλ πλειοψηφικά διακρίνεται από τυπικά επίπεδα νοημοσύνης, αναγνωστικά ελλείμματα, καθώς και από δυσχέρειες των επιτελικών και αισθητικο-αντιληπτικών λειτουργιών της μνήμης, της προσοχής, αλλά και της αδρής ή / και λεπτής κινητικότητας. Ακόμη, η πάθηση διέπεται από ένα σύνολο κοινωνικο-συναισθηματικών και προσαρμοστικών δυσκολιών της διαπροσωπικής αλληλεπίδρασης, καθώς και κλινικής ψυχοπαθολογίας. Αντισταθμίζοντας και το ανεπαρκές ευρύτερο κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο των πασχόντων, νηπιακής έως εφηβικής ηλικίας, αλλά και ενηλίκων, έχουν υλοποιηθεί συγκεκριμένες εξατομικευμένες ή ομαδικές, διεπιστημονικές και μη, ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις, ενίοτε αυξημένης κοινωνικής εγκυρότητας. Στις προσεγγίσεις, συνδυάστηκαν δράσεις ψυχοεκπαίδευσης, συμβουλευτικής, προπονητικής, αθλητισμού, μουσικοθεραπείας, λογοθεραπείας και εργοθεραπείας, σε σχολικό, εξωσχολικό, κατ’ οίκον, ή κλινικό επίπεδο. Πλειοψηφικά, διαπιστώθηκε βελτίωση των σκοπούμενων ενδοατομικών ελλειμμάτων, των διαπροσωπικών και συμπεριφορικών δεξιοτήτων, όπως και της ψυχιατρικής συννοσηρότητας των συμμετεχόντων. Εντούτοις, διευθετώντας τους επιμέρους μεθοδολογικούς περιορισμούς των διεξαχθέντων παρεμβατικών προγραμμάτων και παράλληλα προσαρμόζοντάς τα, ανάλογα με την ηλικία και τη λειτουργικότητα των πασχόντων, διατυπώνονται σχετικές προτάσεις μελλοντικής έρευνας, στοχεύοντας στην ολιστική και ενταξιακή υποστήριξη των ατόμων.