Στόχος: Η παρούσα πειραματική μελέτη σχεδιάστηκε για να διερευνήσει μια πιθανή προστατευτική δράση της ισχαιμικής προετοιμασίας (ischemic preconditioning - IPC) έναντι της νεφρικής φλεγμονώδους απόκρισης μετά από ισχαιμία επαναιμάτωση (IR) του λεπτού εντέρου και επίσης για να διαλευκάνει το ρόλο της αντιθρομβίνης μετά από παροδική εντερική IPC, εξετάζοντας τις MDA και ΜΡΟ σε δείγματα νεφρού και μετρώντας τα επίπεδα των IL-1β, IL-6 και TNF-α στο αίμα.Υλικά και Μέθοδος: Ογδόντα επίμυες χωρίστηκαν τυχαία σε 8 ομάδες: Φυσιολογικοί, Ελέγχου, Εικονικής επέμβασης, Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (IR), Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (IPC+IR), Αντιθρομβίνης + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης (AT+IR), Αντιθρομβίνης + Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης, Αντιθρομβίνη προεγχειρητικά + Ισχαιμικής προετοιμασίας + Ισχαιμίας/επαναιμάτωσης. Οι δομικές βλάβες των νεφρικών κυττάρων μελετήθηκαν με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο. Αποτελέσματα: Η εντερική IR προκάλεσε σημαντική αύξηση των κυτοκινών IL-1β, IL-6 και TNF-α και των ΜΡΟ και MDA. Τα επίπεδα TNF-α και IL-1β έδειξαν η IPC και η AT δεν εμφάνισαν στατιστικώς σημαντική συνεργική δράση. Η IPC μείωσε σημαντικά τα επίπεδα της IL-6 και η AT άμβλυνε τη φλεγμονώδη απόκριση, αποδεικνύωντας συνεργική δράση. Η IPC αποδείχτηκε ευεργετική για τη μείωση των επιπέδων MDA, όπως επίσης, ομάδες που υπέστησαν αγωγή με AT έχουν μειωμένα επίπεδα MDA. Η AT μείωσε την δραστικότητα MPO και επίσης απεδείχθη συνεργική με την IPC. Συμπέρασμα: Η μελέτη μας δείχνει ότι η εντερική IPC έχει ευεργετική επίδραση στην νεφρική βλάβη που προκαλείται από ισχαιμία-επαναιμάτωση του εντέρου. Η θεραπεία με ΑΤ πριν την εντερική ισχαιμία περιόρισε την ιστική βλάβη μετά από IR. Η IPC και AT έχουν ανεξάρτητα αποδειχθεί ευεργετικές για όλες τις ομάδες.