Την τελευταία δεκαετία έχει διατυπωθεί η ανάγκη τόσο από την κατασκευαστική όσο και την ακαδημαϊκή κοινότητα προκειμένου η υφιστάμενη εμπειρική διαδικασία σχεδιασμού της θεμελίωσης των οδοστρωμάτων να αντικατασταθεί με μια περισσότερο αναλυτική επιστημονική διαδικασία η οποία θα επιτρέπει την αξιολόγηση των χρησιμοποιούμενων υλικών τόσο εργαστηριακά πριν την κατασκευή όσο και μετά την κατασκευή της θεμελίωσης ώστε να εξασφαλιστεί η τελική ποιότητα. Έμφαση προς την κατεύθυνση αυτή έχει δοθεί προς το παρόν μόνο όσον αφορά συνεκτικά και μη συνεκτικά εδάφη ενώ ο τομέας των χημικά βελτιωμένων εδαφών παραμένει ως επί το πλείστον αχαρτογράφητος. Ειδικά στην περίπτωση της χημικής βελτίωσης, απαιτείται πρόσθετη προσπάθεια για την ακριβή διερεύνηση των δυνατοτήτων φέρουσας ικανότητας και παραμόρφωσης των υλικών αφού η απόδοσή τους και στους δύο τομείς βελτιώνεται με το χρόνο (ωρίμανση) παράμετρος που με τη σειρά της εξαρτάται από τη θερμοκρασία και τη διαθεσιμότητα νερού καθώς και την εκτροπική τάση κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης. Προς το παρόν δεν υπάρχει διαδικασία για την επαρκή προσομοίωση των πιθανών συνθηκών ωρίμανσης πεδίου. Η παρούσα μελέτη διερευνά τις επιπτώσεις της δυναμικής φόρτισης σε βελτιωμένα με άσβεστο και άσβεστο-τσιμέντο αργιλικά εδάφη τα οποία έχουν ωριμάσει υπό ρεαλιστικές συνθήκες σύμφωνα με ένα νέο μοντέλο το οποίο έχει αναπτυχθεί ειδικά για τις ανάγκες αυτής της διατριβής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μικρού μεγέθους εκτροπικές τάσεις οι οποίες υφίστανται κατά την επιτόπου ωρίμανση του βελτιωμένου εδάφους δεν μπορούν να αγνοηθούν κατά την ωρίμανση στο εργαστήριο λόγω του γεγονότος ότι συμβάλλουν σημαντικά στη δομική ακεραιότητα της βελτιωμένης εδαφικής στρώσης κατά την απορρόφηση/έντονη παρουσία ύδατος. Η συμπεριφορά της βελτιωμένης αργιλικής στρώσης υπό αυξανόμενα επίπεδα δυναμικής φόρτισης αποδείχθηκε κατά πολλούς τρόπους παρόμοια με αυτή της μη επεξεργασμένης αργίλου, ωστόσο υπήρξαν επίσης σημαντικές διαφορές. Συνολικά, η προσθήκη μικρών ποσοτήτων ασβέστου ή ασβέστου-τσιμέντου βελτίωσε όχι μόνο την φέρουσα ικανότητα της αργιλικής στρώσης αλλά και τις ελαστικές και μη ελαστικές της ιδιότητες ενώ ταυτόχρονα μείωσε την ευαισθησία του υλικού σε μη ελαστικές παραμορφώσεις σε περιπτώσεις έντονης παρουσίας ύδατος.

Η εργασία αυτή παρουσιάζει νέες μεθόδους για την επιτάχυνση και τη βελτίωση της φάσης της επικύρωσης, καθώς και για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των σύγχρονων επεξεργαστών. Στο πρώτο μέρος της διατριβής προτείνονται δύο διαφορετικές μέθοδοι για την επικύρωση του επεξεργαστή, οι οποίες συμβάλλουν στην επιτάχυνση αυτής της διαδικασίας και στην αποκάλυψη σπάνιων σφαλμάτων στους μηχανισμούς μετάφρασης διευθύνσεων των σύγχρονων επεξεργαστών. Και οι δύο μέθοδοι καθιστούν ευκολότερη την ανίχνευση και τη διάγνωση σφαλμάτων, και επιταχύνουν την ανίχνευση του σφάλματος κατά τη φάση της επικύρωσης. Στο δεύτερο μέρος της διατριβής παρουσιάζεται μια λεπτομερής μελέτη χαρακτηρισμού των περιθωρίων τάσης σε επίπεδο συστήματος σε δύο σύγχρονους ARMv8 επεξεργαστές. Η μελέτη του χαρακτηρισμού προσδιορίζει τα αυξημένα περιθώρια τάσης που έχουν προκαθοριστεί κατά τη διάρκεια κατασκευής του κάθε μεμονωμένου πυρήνα του επεξεργαστή και αναλύει τυχόν απρόβλεπτες συμπεριφορές που μπορεί να προκύψουν σε συνθήκες μειωμένης τάσης. Για την μελέτη και καταγραφή της συμπεριφοράς του συστήματος υπό συνθήκες μειωμένης τάσης, παρουσιάζεται επίσης σε αυτή τη διατριβή μια απλή και ενοποιημένη συνάρτηση: η συνάρτηση πυκνότητας-σοβαρότητας. Στη συνέχεια, παρουσιάζεται αναλυτικά η ανάπτυξη ειδικά σχεδιασμένων προγραμμάτων (micro-viruses) τα οποία υποβάλουν της θεμελιώδεις δομές του επεξεργαστή σε μεγάλο φορτίο εργασίας. Αυτά τα προγράμματα στοχεύουν στην γρήγορη αναγνώριση των ασφαλών περιθωρίων τάσης. Τέλος, πραγματοποιείται ο χαρακτηρισμός των περιθωρίων τάσης σε εκτελέσεις πολλαπλών πυρήνων, καθώς επίσης και σε διαφορετικές συχνότητες, και προτείνεται ένα πρόγραμμα το οποίο εκμεταλλεύεται όλες τις διαφορετικές πτυχές του προβλήματος της κατανάλωσης ενέργειας και παρέχει μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας διατηρώντας παράλληλα υψηλά επίπεδα απόδοσης. Αυτή η μελέτη έχει ως στόχο τον εντοπισμό και την ανάλυση της σχέσης μεταξύ ενέργειας και απόδοσης σε διαφορετικούς συνδυασμούς τάσης και συχνότητας, καθώς και σε διαφορετικό αριθμό νημάτων/διεργασιών που εκτελούνται στο σύστημα, αλλά και κατανομής των προγραμμάτων στους διαθέσιμους πυρήνες.

Η παρούσα εργασία εξετάζει την αλλληλεπίδραση ατόμων καλίου με ισχυρό φως laser στενών fs παλμών. Μία σειρά από μη-γραμμικές διαδικασίες εμφανίζονται πειραματικά και μελετώνται, όπως μίξη τεσσάρων και έξι κυμάτων, διαχωρισμός Autler-Townes λόγω των εσωτερικά παραγόμενων πεδίων, σκέδαση hyper-Raman, ηλεκτρομαγνητικά επαγόμενη διαφάνεια και φαινόμενα κβαντικής συμβολής. Με την αριθμητική επίλυση των εξισώσεων για τα στοιχεία του πίνακα πυκνότητας σε ένα απλοποιημένο μοντέλο του ατόμου του καλίου, τεσσάρων επιπέδων, μελετώνται οι διαδρομές αποδιέγερσης, μετά από διφωτονική διέγερση στην κατάσταση 6S. Εξετάζεται ο ρόλος ενός ακόμα πεδίου laser ως διαταραχής, που συνδέει τις ενδιάμεσες καταστάσεις σε V ή Λ διαμόρφωση. Αυτό το δεύτερο πεδίο σύζευξης τροποποιεί την συμπεριφορά του συστήματος, ενισχύει σε ένταση αλλά και σε συμφωνία τις παραγόμενες ακτινοβολίες της διαδρομής στην οποία δρα, και από την χρονική του καθυστέριση σε σχέση με τον κύριο παλμό μπορούμε να μετρήσουμε τους χρόνους μείωσης συμφωνίας ενεργειακών καταστάσεων πειραματικά και θεωρητικά.

No abstract