Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης της δεσφερριοξαμίνης και της ισχαιμικής προετοιμασίας στην ηπατική βλάβη μετά από ηπατεκτομή σε ένα χοίρειο πειραματικό μοντέλο.Υλικό- Μέθοδος: 21 θηλυκοί χοίροι ράτσας Landrace βάρους 30-35 Kg νεαρής ηλικίας 3-4 μηνών, χωρίστηκαν τυχαιοποιημένα σε 3 ομάδες: Oμάδα ελέγχου (CON) n=7, Desferal (DFX) n=7 και Ισχαιμικής Προετοιμασίας ήπατος (PRE) n=7, υποβλήθηκαν υπό γενική αναισθησία σε πυλαιοκοιλική αναστόμωση και σε ηπατεκτομή κατά 75% με αποκλεισμό του ηπατοδωδεκαδακτυλικού συνδέσμου επί 120΄ και κατόπιν επαναιμάτωση του ηπατικού κολοβώματος επί 24 ώρες. Στην ομάδα PRE τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν σε αποκλεισμό του ηπατοδωδεκαδακτυλικού συνδέσμου επί 10΄ και επαναιμάτωση για 10΄ και στη συνέχεια αποκλεισμό για 2 ώρες. Τα πειραματόζωα της ομάδας DFX έλαβαν δεσφερριοξαμίνη με ρυθμό 14,5 mg/Kg/hσε διάλυμα DW 5%. Την 0h ώρα (έναρξη επαναιμάτωσης), την 6η, 12η, 24η ώρα μετά την επαναιμάτωση γινόταν μέτρηση της ενδοκρανίου πιέσεως (ICP) όπως και βιοχημικών δεικτών : Γαλακτικό οξύ, Αμμωνία, γ-GT, AST, ALT, ALP, LDH , Χολερυθρίνη ολική, Χολερυθρίνη άμεση. Μετά την παρέλευση 24 ωρών επαναιμάτωσης τα πειραματόζωα υποβάλλονταν σε ευθανασία καθώς και σε λήψη βιοψιών του κολοβώματος του ήπατος οπότε και γινόταν ιστοπαθολογική αξιολόγηση της νέκρωσης, αναγέννησης, φλεγμονής, εκφύλισης και απόπτωσης με κασπάση3.Αποτελέσματα : Η χορήγηση δεσφερριοξαμίνης εμπόδισε την ανάπτυξη ενδοκρανίου υπερτάσεως καθώς η ICP ήταν σταθερή στα πειραματόζωα της ομάδας DFX. Μεταξύ των ομάδων DFX και CON οι τιμές της ICP ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερη σε όλες τις χρονικές στιγμές μετά την επαναιμάτωση. Στην ομάδα PRE η τιμή της ICP ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερη την t6 h σε σύγκριση με την ομάδα CON. Στην ομάδα PRE τα επίπεδα NH3 ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερα την t12 h σε σύγκριση με την ομάδα CON και την ομάδα DFX. Τα επίπεδα NH3 ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερα στην ομάδα DFX στην έναρξη της επαναιμάτωσης t0h σε σύγκριση με την ομάδα CON. Στην ομάδα PRE τα επίπεδα lactate ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερα την t0h, την t12h και την t24h μετά την επαναιμάτωση σε σύγκριση με την ομάδα CON. Στην έναρξη της επαναιμάτωσης (t0h) τα επίπεδα lactate ήταν επίσης στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερα στην ομάδα PRE σε σύγκριση με την ομάδα DFX. Στην ομάδα DFX τα επίπεδα lactate ήταν στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερα μόνο την t24h μετά την επαναιμάτωση σε σύγκριση με το CON. Η ιστολογική αξιολόγηση ανέδειξε στατιστικώς σημαντικά μειωμένη ηπατοκυτταρική νέκρωση, απόπτωση και εκφύλιση στις ομάδες PRE και DFX συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου CON. Επίσης φαίνεται ότι η ισχαιμική προετοιμασία του ήπατος συνδέεται με στατιστικώς σημαντική μείωση στην κασπάση3 η οποία συμμετέχει στον καταρράκτη που οδηγεί στην απόπτωση.Συμπέρασμα : Η ισχαιμική προετοιμασία και η χορήγηση δεσφερριοξαμίνης σε χοίρειο μοντέλο ηπατεκτομής εμφανίζεται να βελτιώνει την ενδοκράνιο υπέρταση καθώς και την ηπατοκυτταρική βλάβη του κολοβώματος, προκαλώντας λιγότερη νέκρωση,απόπτωση και εκφύλιση.