Χρησιμοποιούμε μία διαρατακτική μέθοδο για να μελετήσουμε την κλασσική ακτινοβολίαπέδησης ενός βαθμωτού πεδίου και ενος διανυσματικού πεδίου που παράγεται κατά τηνυπερ-σχετικιστική σύγκρουση δύο σωματιδίων με μάζα που αλληλεπιδρούν βαρυτικά. Ησύγκρουση λαμβάνει χώρα σε d μη-συμπαγείς ή τοροειδείς επιπλέον διαστάσεις. Αναλύον-ται η φασματική και η γωνιακή κατανομή της βαθμωτής και διανυσματικής ακτινοβολίας,ενώ δείχνουμε ότι η ολική ενέργεια ενισχύεται ισχυρά κατά ένα παράγοντα Lorentz γυψωμένο σε κάποια δύναμη εξαρτώμενη από τον αριθμό των επιπλέον διαστάσεων, d.Δείχνουμε επίσης ότι το τοπικό πλάτος της ακτινοβολίας συμβάλλει καταστροφικά (στιςδύο πρώτες υπερ-σχετικιστικές τάξεις) με το μη-τοπικό πλάτος στην περιοχή συχνοτήτωνγ/b . ω . γ2/b, σε όλες τις διαστάσεις.Η ίδια σκέδαση μελετάται για σωματίδια χωρίς μάζα, προωθημένα στην ταχύτητα τουφωτός, σε τέσσερεις επίπεδες διαστάσεις, χρησιμοποιώντας την ίδια ουσιαστικά μέθοδο.Υπολογίζονται οι διορθώσεις στον τανυστή ενέργειας - ορμής και στη μετρική σε κλειστήμορφή. Οι διορθώσεις συμπεριλαβάνουν την ανάδραση της μετρικής κατόπιν της σύγκρουσης.Η συμπερίληψη αυτών των διορθώσεων υπονοεί ότι ο τανυστής ενέργειας - ορμής των συγ-κρουόμενων σωματιδίων έχει μηδενικό ίχνος πριν και μετά τη σύγκρουση. Τονίζεται ηανάγκη για την εισαγωγή μίας παραμέτρου σύγκρουσης b, ενώ φαίνεται ότι η διαταρακτικήπροσέγγιση δε λειτουργεί όταν b = 0. Επιπλέον συζητάμε την ακτινοβολούμενη ενέργειαυπό μορφή βαρυτικής ακτινοβολίας πέδησης, ενώ μελετάται ένα παράδειγμα σύγκρουσηςβαρυτικών κυμάτων.