Η παρούσα έρευνα αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης ερευνητικής προσπάθειας, αντικείμενο της οποίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την εισαγωγή και την αξιοποίηση της ανεστραμμένης τάξης στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Το άρθρο αυτό εστιάζει σε μια πτυχή αυτής της έρευνας και ειδικότερα στη διερεύνηση των απόψεων και των εμπειριών των μαθητών και των εκπαιδευτικών από την οργάνωση και διάρθρωση των διδακτικών δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της εφαρμογής της ανεστραμμένης τάξης σε τέσσερις τάξεις της Ε΄ Δημοτικού. Επίσης, διερευνήθηκαν οι απόψεις των σχεδιαστών του ψηφιακού περιεχομένου της ανεστραμμένης τάξης. Ως μελέτη περίπτωσης επελέγη η ενότητα «Κλάσματα» των Μαθηματικών της Ε΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Για τον σκοπό αυτό σχεδιάστηκαν τέσσερα ψηφιακά μαθήματα με τα αντίστοιχα φύλλα εργασίας τους. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ημερολογίων από μαθητές και εκπαιδευτικούς καθώς και συνεντεύξεων με τους σχεδιαστές των ψηφιακών μαθημάτων. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η ανεστραμμένη διδασκαλία είχε θετική αποδοχή από τους μαθητές και έδωσε την ευκαιρία στους εκπαιδευτικούς να αξιοποιήσουν περισσότερο διδακτικό χρόνο στην τάξη για την ολοκλήρωση ασκήσεων και την επίλυση προβλημάτων. Από την άλλη πλευρά, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η παιδαγωγική και τεχνολογική γνώση που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των ψηφιακών περιεχομένων σε συνδυασμό με το κόστος του τεχνολογικού εξοπλισμού καθιστά δύσκολα γενικεύσιμη τη μεθοδολογία της ανεστραμμένης τάξης. Τέλος, η ανάπτυξη της ικανότητας αυτόνομης μάθησης - ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μαθητές του Δημοτικού Σχολείου - και το ζήτημα της αξιοποίησης της ανεστραμμένης τάξης με τρόπο που να λειτουργεί υποστηρικτικά για όλους τους μαθητές έτσι ώστε να μειώνονται οι προϋπάρχουσες μαθησιακές διαφορές αποτελούν ζητήματα στα οποία η μελλοντική έρευνα χρειάζεται να δώσει απαντήσεις.