Σε αυτή τη διδακτορική διατριβή στοχεύσαμε στον εντοπισμό νέων πιθανών θεραπευτικών μορίων κατά των χρόνιων φλεγμονωδών νόσων, αναπτύσσοντας μία προτυποποιημένη διαδικασία ελέγχου, καθώς οι τρέχουσες θεραπείες χαρακτηρίζονται από χαμηλή ανταπόκριση ασθενών, επεμβατική χορήγηση και πληθώρα παρενεργειών. Αρχικά, εξετάσαμε μια υπολογιστική προσέγγιση μοριακής σύνδεσης για την αναζήτηση άμεσων αναστολέων του τριμερισμού του Παράγοντα Νέκρωσης όγκων (TNF), χρησιμοποιώντας το «Enalos Asclepios pipeline». Το τελευταίο έχει χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό νέων θεραπευτικών μορίων κατά των χρόνιων φλεγμονωδών νόσων που διέπονται από την απορρύθμιση του TNF, παρέχοντας τελευταίας τεχνολογίας πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο δράσης τους.Εστιάζοντας σε μια βιβλιοθήκη φυσικών προϊόντων, προτείνουμε ότι το Nepalensinol B, ένα στιλβενοειδές που ανήκει στα διμερή της ρεσβερατρόλης, που χαρακτηρίζεται από χαμηλή ελεύθερη ενέργεια δέσμευσης και μεγάλο αριθμό δεσμών υδρογόνου με τον TNF, μπορεί να χαρακτηριστεί ως πιθανή ένωση οδηγός προς την ανάπτυξη αντι-TNF μορίων, καθώς παρουσιάζει δράση σε σχετικές δοκιμασίες κυττάρων αλλά και στη δοκιμασία δέσμευσης του TNF με τον κύριο υποδοχέα του, TNFR1. Μια παρόμοια προσέγγιση μοριακής σύνδεσης για ανεύρεση αναστολέων του TNF εφαρμόστηκε επιπλέον και σε μια βιβλιοθήκη φαρμάκων, εγκεκριμένων από τον Οργανισμό Υγείας των Η.Π.Α (FDA). Ο φαρμακολογικός έλεγχος των επιλεγμένων ενώσεων, μαζί με την εφαρμογή της «Enalos Asclepios» διαδικασίας ελέγχου, κατέληξε στην πρόταση του Dilazep Dihydrochloride ως μια ένωση ικανή να μειώσει τις προφλεγμονώδεις αποκρίσεις των παθογόνων αρθρικών ινοβλαστών hTNFtg και την επαγώμενη από τον TNF νεκρόπτωση στα κύτταρα L929, παρεμποδίζοντας τη δημιουργία του συμπλόκου TNF-TNFR1. Λόγω μη επιτυχών αποτελεσμάτων των προαναφερθέντων ενώσεων σε ζωικά πρότυπα, στοχεύσαμε, στη συνέχεια, να αναζητήσουμε πιθανά θεραπευτικά μικρά μόρια, ακολουθώντας μία πιο σχετική βιολογική προσέγγιση, με σκοπό την εύρεση δομών που θα μπορούσαν να αντιστρέψουν την απορυθμισμένη γονιδιακή έκφραση των παθογόνων αρθρικών hTNFtg ινοβλαστών. Εντοπίσαμε ότι ένα νευροληπτικό φάρμακο, ονόματι Amisulpride, μπόρεσε να μειώσει την ενεργοποίηση των αρθριτικών hTNFtg ινοβλαστών καθώς και την πολυαρθρίτιδα hTNFtg in vivo, ενώ είναι σημαντικό ότι ο μηχανισμός δράσης του δε στηρίζεται στους κύριους γνωστούς υποδοχείς του φαρμάκου, DRD2, DRD3 και HTR7. Εφαρμόζοντας μια προσέγγιση χημείας «κλικ», εντοπίσαμε δύο νέους στόχους του φαρμάκου, συγκεκριμένα τους ASCC3 και SEC62, οι οποίοι επικυρώθηκαν περαιτέρω ως ικανοί να προκαλέσουν καταστολή του φλεγμονώδους δυναμικού των hTNFtg ινοβλαστών. Συμπερασματικά, η θεραπεία με Amisulpride θα μπορούσε να προσφέρει ένα συνδυαστικό πλεονέκτημα σε ασθενείς που πάσχουν από Ρευματοειδή αρθρίτιδα και συννοσηρότητα κατάθλιψης.Τέλος, η δομή του Amisulpride χρησίμευσε ως βασική ένωση για την ανακάλυψη νέων, πιο ισχυρών θεραπευτικών μορίων έναντι χρόνιων φλεγμονώδων διαταραχών, οι οποίες σε προκαταρκτικά πειράματα έδειξαν υποσχόμενα αποτελέσματα ex vivo και in vivo. Συμπερασματικά, η διαδικασία ελέγχου που αναπτύξαμε περιλαμβάνει συνδυασμό μεθόδων ανίχνευσης νέων πιθανών μικρών μορίων αναστολέων, και επιβεβαίωση δράσης αυτών υπολογιστικά, μέσω της «Enalos Asclepios» διαδικασίας ελέγχου, ex vivo, σε κυτταρικές σειρές και σε πρωτογενή κύτταρα και in vivo σε ζωικά πρότυπα οξείας και χρόνιας φλεγμονής. Οι πιθανοί στόχοι των ενώσεων μπορούν να εντοπιστούν περαιτέρω ακολουθώντας μια προσέγγιση χημειοπρωτεϊνικής μέσω «κλικ» μορίων.

Στην παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνάται η επαγγελματική ικανοποίηση των Νέων Γεωργών δηλαδή η θετική συναισθηματική κατάσταση που απορρέει από την αποτίμηση των εργασιακών εμπειριών. Δευτερευόντως, διερευνάται η επαγγελματική δέσμευση των Νέων Γεωργών δηλαδή ο βαθμός αφοσίωσης ή ταύτισης με το επάγγελμα που ασκούν, με παράλληλη διάκριση των λόγων παραμονής σε αυτό. Βάσει ενός πλήρως δομημένου ερωτηματολογίου πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα σε ένα δείγμα 182 Νέων Γεωργών, μόνιμων κατοίκων της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης και δικαιούχων οικονομικής ενίσχυσης για την αρχική εγκατάστασή τους στη γεωργία το έτος 2014. Το μεθοδολογικό πλαίσιο της έρευνας περιλαμβάνει περιγραφική στατιστική ανάλυση, μέσα από την οποία σκιαγραφούνται τα χαρακτηριστικά των Νέων Γεωργών και εκτιμάται το επίπεδο της επαγγελματικής ικανοποίησης καθώς και της επαγγελματικής δέσμευσης. Επίσης αναδεικνύονται οι τομείς ενδιαφέροντος προς κατάρτιση καθώς και οι παράγοντες επαγγελματικού άγχους. Για τον προσδιορισμό των παραγόντων που επηρεάζουν τις δυο μεταβλητές, επαγγελματική ικανοποίηση και δέσμευση, εφαρμόστηκαν μέθοδοι επαγωγικής στατιστικής ανάλυσης και συγκεκριμένα, έλεγχοι κανονικότητας, παραμετρικοί, μη παραμετρικοί έλεγχοι και ανάλυση παλινδρόμησης. Για την τμηματοποίηση των Νέων Γεωργών βάσει της επαγγελματικής ικανοποίησης εφαρμόστηκε η διβηματική ανάλυση κατά συστάδες και τέλος, υπολογίστηκαν οι συντελεστές Pearson και Spearman για τη διερεύνηση της συσχέτισης μεταξύ των μεταβλητών της επαγγελματικής ικανοποίησης και της πιθανότητας παραμονής στη γεωργία. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι Νέοι Γεωργοί έχουν χαμηλό επίπεδο επαγγελματικής ικανοποίησης και δέσμευσης. Η διάδραση των ερωτώμενων με τους θεσμικούς φορείς που εποπτεύουν την ορθή εφαρμογή και τον έλεγχο του προγράμματος, αναδείχθηκε σε κύριο πομπό επαγγελματικής δυσαρέσκειας, ακολουθούμενη από το εισόδημα. Οι Νέοι Γεωργοί είναι κυρίως συναισθηματικά δεσμευμένοι με την εργασία τους, αγαπούν τη φύση της δουλειάς τους και το περιεχόμενο της καθώς υποκινούνται κυρίως από εγγενή κίνητρα, όπως η ανεξαρτησία, το αίσθημα επίτευξης, η δημιουργικότητα. Μεταξύ των αποτελεσμάτων της έρευνας ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η διαπίστωση ότι οι Νέοι Γεωργοί που διαμένουν στις κανονικές περιοχές έχουν υψηλότερη επαγγελματική ικανοποίηση και δέσμευση, σε αντίθεση με εκείνους των ορεινών περιοχών οι οποίοι δηλώνουν παράλληλα και μικρότερη πιθανότητα παραμονής στη γεωργία. Όμοια, όσοι υποστηρίζουν ότι η ενημέρωση και η κατάρτιση προάγει την εξέλιξη της γεωργικής εκμετάλλευσης. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι οι Νέοι Γεωργοί με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο είναι περισσότερο δεσμευμένοι με την εργασία τους. Εάν ληφθεί υπόψη ότι όσοι δηλώνουν μικρότερη πιθανότητα να παραμείνουν στη γεωργία παρουσιάζουν χαμηλότερο επίπεδο επαγγελματικής ικανοποίησης και δέσμευσης, δημιουργείται αυτόματα ένα ερώτημα για το μέλλον αυτών των νέων στη γεωργία. Έτσι, η κατανόηση των στάσεων και των αντιλήψεων των Νέων Γεωργών για την εργασία τους, δύναται να αποτελέσει ένα επιπλέον εργαλείο για την αξιολόγηση του προγράμματος ενίσχυσης των νεοεισερχόμενων στη γεωργία καθώς οι παρεχόμενες οικονομικές ενισχύσεις δύναται να μην έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα εάν δεν συνάδουν με βασικούς κοινωνικούς και ψυχολογικούς πυλώνες.

<span>Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο ο εθνικός και περιφερειακός Τύπος πρόβαλε την οικονομική και κοινωνική κρίση, ενώ, παράλληλα, εξετάζεται η επίδραση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην οπτική που υιοθετούν τα Μέσα. Ως σώμα εργασίας επιλέχτηκαν δύο εφημερίδες εθνικής εμβέλειας με την υψηλότερη μέση ημερήσια κυκλοφορία το 2010, που ανήκουν σε ομίλους με ευρύτερες οικονομικές δραστηριότητες, και δύο από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του περιφερειακού Τύπου που ανήκουν σε ανεξάρτητες εκδοτικές επιχειρήσεις. Η μέθοδος που εφαρμόσαμε είναι η κλασική θεματική ανάλυση καθώς και η «ανάλυση λόγου» που εστιάζει σε γλωσσολογικής φύσης φαινόμενα, ενώ η περίοδος μελέτης ορίστηκε από τις 24 Απριλίου έως τις 9 Μαΐου 2010.</span>

Τα παρθένα δάση αποτελούν κατάλοιπα πολύτιμων και σπάνιων δασικών οικοσυστημάτων και λειτουργούν ως πηγή γνώσης για να κατανοήσουμε διαδικασίες απαραίτητες για τη λειτουργία των δασικών οικοσυστημάτων που καθορίζονται μόνο από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στην παρούσα διδακτορική διατριβή μελετήθηκαν η δομή και η δυναμική του Παρθένου Δάσους Φρακτού στην Κεντρική Ροδόπη (Ελλάδα) με σκοπό να προσδιοριστούν οι συσταδικοί τύποι που αντιπροσωπεύουν την υπάρχουσα κατάσταση και να εξεταστεί αν παρουσιάζει χαρακτηριστικά δομικά στοιχεία, τυπικά των παρθένων δασών. Στις δειγματοληπτικές επιφάνειες των 0,25 ha έκαστη, καταγράφηκαν όλα τα ιστάμενα ζωντανά και νεκρά δένδρα με στηθιαία διάμετρο πάνω από 5 cm καθώς και τα κατακείμενα νεκρά με ελάχιστη διάμετρο στο λεπτότερο σημείο μεγαλύτερη από 10 cm. H αναγέννηση καταγράφηκε σε 4 υποεπιφάνειες ανά επιφάνεια. Καθορίστηκε το ποσοστό συμμετοχής των διαφόρων φάσεων εξέλιξης και προσδιορίστηκε ο δείκτης Gini, με σκοπό την αποτύπωση της δομικής ετερογένειας. Επίσης πραγματοποιήθηκε υπολογισμός του όγκου των ζωντανών δένδρων και του νεκρού ξύλου. Ανάλογα με τη σύνθεση των συστάδων, με βάση την κυκλική επιφάνεια G (m2/Ha), προέκυψαν 8 συσταδικοί τύποι μεικτών συστάδων οξιάς–ελάτης–ερυθρελάτης. Διαπιστώνεται επικράτηση της οξιάς, ιδιαίτερα στις μέσες και χαμηλές κλάσεις διαμέτρου, ενώ τα κωνοφόρα εμφανίζονται κυρίως στoν ανώροφο. Η κατανομή διαμέτρων περιγράφεται ως ανάστροφη σιγμοειδής καμπύλη, η οποία είναι χαρακτηριστική των παρθένων δασών. Παρατηρήθηκε παρουσία σχεδόν όλων των φάσεων εξέλιξης και εναλλαγή τους σε περιορισμένης έκτασης επιφάνειες, ενώ πάνω από το 50% της επιφάνειας συνιστά η κηπευτή φάση και η φάση γήρατος. Ο δείκτης Gini είναι ενδεικτικός της δομικής ετερογένειας των συστάδων. Η οξιά επικρατεί σε ότι αφορά στην αναγέννηση, με την αναγέννηση της ελάτης να εμφανίζεται μειωμένη σε σχέση με της οξιάς, παρόλο που ή επίδραση της βόσκησης των οπληφόρων ήταν περιορισμένη. Παρατηρήθηκε υψηλό ποσοστό νεκρού ξύλου σε διαφορετικό βαθμό αποσύνθεσης. Σε αντίθεση με τη συμμετοχή τους στα ζωντανά δένδρα, τα κωνοφόρα καταλαμβάνουν πάνω από τα δυο τρίτα του όγκου νεκρού ξύλου. Συμπεραίνουμε ότι το παρθένο δάσος Φρακτού παρουσιάζει δομικά στοιχεία χαρακτηριστικά των παρθένων δασών, όπως δομική πολυπλοκότητα, υψηλή σταθερότητα και χαρακτηρίζεται από ένα καθεστώς διαταραχών που καθορίζεται από μικρής κλίμακας γεγονότα.