Οι πελάτες της κατασκευαστικής βιομηχανίας την περιγράφουν ως αναποτελεσματική και με μειωμένα επίπεδα καινοτομίας. Έχει διενεργηθεί πλήθος μελετών με στόχο τον εντοπισμό των αιτίων αυτών των προβλημάτων και την επίλυσή τους. Μια από τις λύσεις που προτείνονται είναι η υιοθέτηση των αρχών της διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων από όλα τα μέρη της βιομηχανίας (πελάτες, ανάδοχοι, εργολάβοι, κ.α.). Το πεδίο της διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων στην κατασκευαστική βιομηχανία έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας την τελευταία εικοσαετία και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, αφού επιλύθηκαν οι διαφορές σε σχέση με την εφαρμογή της συγκεκριμένης θεωρίας στην κατασκευαστική βιομηχανία. Το ερευνητικό πεδίο είναι ακόμα νέο και οι επαγγελματίες του κατασκευαστικού κλάδου δεν έχουν ενημερωθεί για την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Η διατριβή εστιάζει στους αναδόχους έργων καθώς έχουν άμεση επαφή με τον πελάτη. Οι πελάτες της κατασκευαστικής βιομηχανίας ασκούν μεγάλη επιρροή στο τελικό προϊόν καθώς είναι αυτοί που θέτουν τις προδιαγραφές του. Οι ανάδοχοι των έργων δεν έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν εσωτερικά όλες τις απαιτήσεις του πελάτη και στρέφονται στους υπεργολάβους και τους προμηθευτές πρώτων υλών/υπηρεσιών για να καλύψουν τις αδυναμίες τους. Αυτό το γεγονός καθιστά τους αναδόχους τον σημαντικότερο κρίκο της εφοδιαστικής αλυσίδας ενός έργου. Οι επαγγελματίες του κατασκευαστικού τομέα έχουν υπόψη τους την έννοια των διαδικασιών καθώς αυτές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής εργασίας τους. Έτσι, υπάρχει γόνιμο έδαφος για την περιγραφή της εφοδιαστικής αλυσίδας του αναδόχου μέσα από την οπτική των διαδικασιών. Στόχος της διατριβής είναι η δημιουργία ενός μοντέλου αναφοράς για τις διαδικασίες της εφοδιαστικής αλυσίδας των κατασκευαστικών έργων το οποίο εστιάζει στον ανάδοχο. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, ακολουθείται μία απαιτητική και ξεκάθαρη μεθοδολογική προσέγγιση. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση εντοπίζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της βιομηχανίας, ορίζεται η έννοια της διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων στον κατασκευαστικό κλάδο και αναλύονται οι υπάρχουσες μελέτες. Έτσι δημιουργείται το υπόβαθρο για την ανάπτυξη του μοντέλου αναφοράς διαδικασιών. Έπειτα, ένα υφιστάμενο μοντέλο αναφοράς διαδικασιών επιλέγεται για να αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του προτεινόμενου μοντέλου. Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης χρησιμοποιούνται για να προσαρμοστεί αρχικά το υφιστάμενο μοντέλο στον κατασκευαστικό κλάδο. Για τη δημιουργία του μοντέλου αναφοράς διαδικασιών επιλέγεται κατάλληλο εργαλείο το οποίο έχει τη δυνατότητα να απεικονίσει όλες τις απαραίτητες οπτικές. Η βιβλιογραφία αναλύεται περεταίρω με σκοπό τη δημιουργία ενός μοντέλου αναφοράς το οποίο περιλαμβάνει όσες περισσότερες οπτικές της εφοδιαστικής αλυσίδας του κατασκευαστικού κλάδου είναι δυνατό. Οι οπτικές αυτές ομαδοποιούνται σε εννέα λειτουργίες: καθορισμός στρατηγικών διαχείρισης εφοδιαστικής αλυσίδας, διαχείριση σχέσεων με τους πελάτες, ανάπτυξη νέων έργων, διαχείριση σχέσεων με τους προμηθευτές, ανάπτυξη πλαισίου δεικτών απόδοσης, διαχείριση ζήτησης, διαχείριση πακέτων εργασίας, διαχείριση ροής κατασκευών, και διαχείριση αξιώσεων. Κάθε μία από αυτές τις λειτουργίες αποτελείται από πλήθος στρατηγικών και λειτουργικών διαδικασιών. Οι διαδικασίες αυτές βασίζονται σε βέλτιστες πρακτικές που εντοπίστηκαν στη βιβλιογραφία και εμπλουτίζονται με βέλτιστες πρακτικές που εντοπίστηκαν μέσα από ημι-δομημένες συνεντεύξεις οι οποίες εκπονήθηκαν με τη συμμετοχή έμπειρων στελεχών που εργάζονται σε μικρούς/μικρομεσαίους και μεγάλους αναδόχους έργων. Έτσι εξασφαλίζεται ότι το προτεινόμενο μοντέλο αναφοράς μπορεί να υιοθετηθεί από όλους σχεδόν τους αναδόχους έργων. Επιπλέον, η ανάλυση των συνεντεύξεων παρέχει πληροφορίες για τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις πρακτικές διαχείρισης εφοδιαστικών αλυσίδων ανάδοχων διαφορετικού μεγέθους. Η αξία του προτεινόμενου μοντέλου αναφοράς έγκειται στο γεγονός ότι όχι μόνο περιγράφει τις λειτουργίες και τις διαδικασίες διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας σε υψηλό επίπεδο, αλλά και στο γεγονός ότι περιγράφονται οι απαιτήσεις για την υιοθέτηση και την εφαρμογή του. Μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο και στην ακαδημαϊκή κοινότητα και στους επαγγελματίες του κλάδου των κατασκευών. Παρέχει στην ακαδημαϊκή κοινότητα ένα εργαλείο για την ενσωμάτωση των περιγραφόμενων λειτουργιών με οπτικές διαχείρισης κινδύνων και συστημάτων υποστήριξης λήψης αποφάσεων. Οι επαγγελματίες του κλάδου μπορούν να εκμεταλλευτούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του μοντέλου (δομή, λεκτική και διαγραμματική περιγραφή, ανάπτυξη σε ανοικτό λογισμικό) για να καταγράψουν, βελτιώσουν και συγκρίνουν την απόδοση της εφοδιαστικής αλυσίδας συγκεκριμένων έργων ή τη συνολική απόδοση των στρατηγικών και πρακτικών που ακολουθούν στη διαχείριση των εφοδιαστικών αλυσίδων τους.